Cho� niekiedy ch�tnie wys�uchuj� opowie�ci o morder- stwach, wojnach czy innych krwawych jatkach, nie cier- pi� historii o tajemniczych zab�jstwach, szczeg�lnie...

Upokorzenie smakuje tak samo w ustach każdego człowieka.

Agion za� najwyra�niej napawa� si� ponur� opowie�ci� i dostarcza�a mu ona sporej uciechy. 123 Zacz��em podejrzewa�, i� historie, kt�re centaury racz� za- pami�ta� i p�niej opowiada�, ko�cz� si� przewa�nie gwa�- town� �mierci�, cho� mo�e nie gin� w nich wszyscy boha- terowie. Wtedy jeszcze tego nie wiedzia�em, ta jednak, kt�r� mi opowiadano, obfitowa�a w nag�e wypadki. � Naszych by�o sze�ciu � zawodzi� Agion � czte- rech jednak tylko wr�ci�o na sta�y grunt, aby opowiedzie� nam swe historie. Pierwszym by� Archala, najstarszy, w�dz wojownik�w, kt�ry widzia�, jak padaj� Kallites i Elemon, ale nie widzia� niczego wi�cej i s�ysza� tylko ich krzyki. Potem ujrza� od- je�d�aj�cego precz rycerza solamnijskiego. Drugim by� chirurg Pendraidos, kt�ry widzia�, jak Kal- lites i Elemon padaj�, nie ujrza� jednak na ich cia�ach �ad- nych ran, jakby chciano nas przekona�, i� nikt ich nie skrzywdzi� i skonali jedynie dlatego, �e zawiod�y ich serca. Pendraidos r�wnie� widzia� odje�d�aj�cego rycerza. Trzecim by� Stagro M�odzik, dzielny �ucznik, ten zasi� ujrza� padaj�cych Kallitesa i Elemona, nie widzia� jednak �adnego wroga, ale s�ysza� krzyki przyjaci� i drwi�ce wrza- ski satyr�w, nade wszystko za� us�ysza� jeden okrzyk, kt�ry zako�czy� si� wybuchem d�wi�cznego, melodyjnego i s�od- kiego jak mi�d �miechu. �miech �w brzmia�, gdy Kallites i Elemon wili si� z b�lu i gnietli bagienne trzciny. Potem Stagro �ucznik us�ysza� ostatni bolesny krzyk przyjaci�, jakby otrzymali �miertelne rany. I zobaczy� odje�d�aj�cego precz rycerza. Bayard zmarszczy� brwi. Pochyli� te� g�ow�, nie chc�c uroni� �adnego szczeg�u. Mnie za� zapar�o dech w pier- siach. Zdanie o s�odkim jak mi�d �miechu przywiod�o mi na my�l Skorpiona. � Czwartym by� �owczy Brachis, kt�ry trzyma piecz� nad psami Archali i kt�ry nie widzia� �adnego upadku, ale kt�ry... 124 Wszystko zdarzy�o si� tak szybko, �e nie mia�em nawet czasu wpa�� w panik� i rzuci� si� do ucieczki. Waleczny prychn�� i odskoczy� od krzak�w z lewej, kt�re nagle zacz�y kipie� i kot�owa� si� zupe�nie jak sadzawki wody, kt�re min�li�my na skraju polany. Wygl�da�o to tak, jakby krzaki by�y po�erane i prze�uwane przez co� ogro- mnego i niewidzialnego. Agion podni�s� sw� kos� i szybko si� odwr�ci�. Zbyt gwa�townie, poniewa� impet zrzuci� mnie z jego grzbietu i polecia�em w trzciny porastaj�ce sze�ciocalow� warstw� wody. Bayard omal nie run�� na ziemi�, gdy pot�ne szarpni�cie Walecznego prawie unios�o go w powietrze. Rycerz zakl�� s��ni�cie i pu�ci� wodze rumaka, kt�ry skoczy� w bok i za- trzyma� si� przy �cie�ce, �ypi�c okiem na ruch w zaro�lach. Podczas tego zamieszania p�k� powr�z, na kt�rym Ba- yard wi�d� juczn� koby�k�. Klaczka zar�a�a przera�liwie, wierzgn�a ku czemu�, czego nie by�em w stanie zobaczy�, i pocz�apa�a prosto w bagniska, gdzie pewnie przepadnie na dobre. Nie mia�em zreszt� czasu, by si� o ni� martwi�. Wygl�- da�o bowiem na to, �e nagle rozpocz�a si� bitwa. Bayard i Agion zaciekle ci�li powietrze, cho� ono dr�a�o tylko wo- k� kling, jakby chlastali wod�. Owo dr��ce i migoc�ce powietrze by�o jedynym wrogiem, kt�rego mog�em do- strzec. To znaczy tak mi si� zdawa�o, dop�ki ponownie nie wlaz�em na �cie�k�. Zobaczy�em w�wczas, �e po�rodku �cie�ki tkwi� cztery satyry, kt�re zwar�y si� w �miertelnych zapasach z moimi przyjaci�mi. Zamruga�em szybko oczyma, nie mog�c po- j��, jakim sposobem te stwory pojawi�y si� tam, gdzie przed chwil� widzia�em tylko dr�enie powietrza. Satyry okaza�y si� kosmatymi stworzeniami, znacznie pa- skudniejszymi, ni� mogliby�cie to sobie wyobrazi� na pod- stawie samego okre�lenia �kozioludy". Rzeczywi�cie by�y rogate, a ich dolne partie okrywa�o brudne, kosmate futro. 125 Mia�y te� kr�tkie, strz�piaste ogony i rozdwojone racice zamiast st�p. Najpaskudniej wygl�da�y jednak ich g�by, po- kryte kostnymi naro�lami i sk�r�. Pyski te wcale nie przy- pomina�y kozich � koza w ko�cu, nawet je�li jest ma�o urodziwa, mo�e wygl�da� przyzwoicie, a oblicza satyr�w przypomina�y g�by olbrzym�w lub z�owrogo wykrzywione twarze ludzkie. Najgorsze za� by�o to, �e ca�a czw�rka dzier- �y�a w �apach no�e i kr�tkie w��cznie, kt�re �wawo praco- wa�y przeciwko moim druhom. Wygl�da�o na to, �e przeciwnik ma znaczn� przewag�. Je�li krzepki m�ody centaur (taki jak Agion) oraz do- �wiadczony i wprawny wojownik (taki jak sir Bayard) mieli niewielkie szanse uporania si� z atakuj�cymi ich stworze- niami, los�w potyczki z pewno�ci� nie zmieni�oby pojawie- nie si� chudego �asicowatego wyrostka z d�ugim no�em. Przycupn��em skromnie na skraju �cie�ki, podczas gdy moi towarzysze run�li na wroga. Bayard zr�cznie uskoczy� przed pchni�ciem w��czni pierwszego z nieprzyjaci� i wy- mierzy� mu pot�nego kopniaka w po�ladki. Gdy stopa Ba- yarda po kostk� wnikn�a � lub tak mi si� wyda�o � w zadek wodza satyr�w, stw�r szerokim �ukiem pofrun�� mi�dzy trzciny. Bayard wyda� g�o�ny okrzyk, kt�rym na pewno nie oznaj- mia� swego strachu, lecz niepomierne zdumienie. Tymcza- sem kolejny napastnik skoczy� rycerzowi na plecy i wywi- jaj�c obna�onym no�em, z�apa� go od ty�u za gard�o. Gdy Agion ujrza� �mierteln� szamotanin� towarzysza, cisn�� precz dwu satyr�w, kt�rych trzyma� w d�oniach � w ka�dej po jednym. Kozioludy polecia�y gdzie� w krzaki, gdzie zakw�ka�y bole�nie, szarpn�y si� kilka razy i leg�y bez ruchu. Centaur tymczasem si�gn�� ap� i zdj�� napast- nika z plec�w Bayarda. Satyr szamota� si� rozpaczliwie i kwicza�, Agion za� pod- ni�s� go wysoko w powietrze, potrz�sn�� nim jak terier szczu- rem i cisn�� w t� sam� stron�, w kt�r� przed chwil� po- szybowali jego kompani