- Upokorzenie smakuje tak samo w ustach każdego człowieka.
- Kata-j rzyna odwróciBa si i skinBa rk: Porozmawiamy kiedy indziej powiedziaBa swoim zwykBym gBosem, jakby przed :hwil nie okazaB, |e ledwie dostrzega jej obec- Oko ju| jej nie widziaB, drzwi znów drgnBy i wypu[ciBy dyrektora szkoBy, a potem w szybkim trzaskaniu wypuszczaBy innych nauczycieli, ka|de trza[niecie podrywaBo go z | Bawki
- Naruszyli oni stare obyczaje czasów pokoju i czasów wojny i cho sumy byBy niewielkie, honor Angyarów cierpiaB wielce, |e musieli pBaci podatki, danin na wojn, jak WBadcy Gwiazd mieli stoczy z jakim[ dziwnym wrogiem, gdzie[ w pustych przestrzeniach midzy gwiazdami, kiedy[ na koDcu czasu
- Kiedy nie mogie, pod sBowem honorem, nie mogie
- Czasami na jedno miejsce było wielu kandydatów, a kiedy indziej z kolei uważano, że mimo potrzeby nie było ani jednego odpowiedniego, który by spełniał wymagane warunki...
- 876-887) W innym miejscu - a ciągle na linii między Krótką rozprawą między trzemi osobami a dowodzeniami Modrzewskiego o uprawnieniach szlachty-kiedy Pan zarzuca...
- Stoczył ostry spór o obsadę biskup- stwa w Płocku, kiedy w 1357 roku na wakujące biskupstwo płockie papież w drodze przysługującej mu prowizji (nominacji) powołał...
- Na przykład raz ma być maskotką rodziców, innym razem, kiedy ci są pod wpły- wem narkotyków, musi brać za nich odpowiedzialność, a jeszcze innym ra- zem staje się ofiarą...
- Kilka minut później, około trzeciej po południu, kiedy pluton przechodził przez ulicę Mickiewicza, niemiecki czołg otworzył ogień i Olek został trafiony w czoło...
- Tam widziałam — ach jak często — jakeś przechodził z postawą i wejrzeniem, które mnie oczarowały, i przy tem oknie stałam onego nieszczęsnego dnia, kiedy poraz pierwszy...
- Żeńska część rodziny wynosiła gdzieś wypchane skórzane worki i w chwili, kiedy żałobnicy przełknęli ostatni kęs mięsa, chata była doszczętnie ogołocona, a wszystkie...
Upokorzenie smakuje tak samo w ustach każdego człowieka.
W swojej kryjówce pod rozłożystym klonem, gdzie wielki głaz zasłaniał go od strony rozległych połaci terenów zie- lonych, Carl uruchomił zbroję z lancą świetlną, po czym wy- strzelił w chmury wiszące nad Harlow. W chwilę później zbroja osadziła go na ziemi za opustoszałym stadionem Uniwersytetu Arkansas. Przyszła mu do głowy myśl, aby udać się na politechnikę, której zabudowania pyszniły się czerwonym marmurem na pobliskim wzgórzu. W głównym budyn- ku poprosił jedną z sekretarek, aby włożyła jego imp do czytnika magnetycznego uczelnianego komputera, gdyż chciałby się prze- konać, czy ma jeszcze jakieś fundusze na koncie stypendialnym. Sekretarka uprzejmie skierowała go do biura skarbnika. Carl posłał jej czarujący uśmiech i podniósł do góry swoją kartę. - Ach, trzeba było mówić, że jest pan stypendystą Unii. - Sekretarka nieufnie spojrzała na okazany jej plastikowy pro- stokącik. 110 Wzruszył ramionami, podczas gdy kobieta wsuwała kartę do szczeliny w stojącej obok konsoli. Wyświetlacz wideo zapeł- nił się danymi na temat historii świata, a następnie zgasł. Kar- ta została wyrzucona na zewnątrz. - Dziwna sprawa - zadumała się sekretarka - nigdy wcze- śniej nie robił podobnych rzeczy. - I prawdopodobnie nigdy już nie zrobi - powiedział Carl, pochylając się i wyjmując imp z jej dłoni. - Wczoraj przypadko- wo upuściłem moją kartą na torze dla deskorolkowców. Będę musiał znów się zarejestrować. Do widzenia. Zaledwie znalazł się przed drzwiami uczelni, jego zbroja włączyła się i został wyniesiony w bezchmurne niebo. Nikt go nie zauważył. Zbroja musiała mieć wbudowane jakieś czujniki, które zapobiegały takim niespodziewanym demaskacjom i Carl poczuł się nieswojo na myśl, że broń, w jaką go wyposażono, znacznie przewyższa go inteligencją. Zbroja z lancą świetlną zaniosła go na południe, z powro- tem na Antarktydę. Wylądował obok wysokiego niemal na dwa kilometry szczytu lodowca, gdzie skały pokrywające podłoże morenowe przypominały ostrza noży. Zbroja zajaśniała delikat- niejszym światłem i Carl ześliznął się w bezczas. W ciągu tych pierwszych dni po powrocie na Ziemię, Carlowi wciąż brzęczały w uszach słowa wypowiedziane przez pranieblana. Nie był już człowiekiem i nawet nie próbował zachowywać się tak, jakby nim był. Ciągle rozmyślał o Evoe i o niewysłowionej uro- dzie Śfjata - miejsca, gdzie istniały barwy i nastroje, o jakich na Ziemi nikomu się nawet nie śniło. Gruzłowate formy wyrzeź- bione z lodu przez ostre wiatry oraz wycie wichrów w nieprzenik- nionym mroku, jaki spowijał ten kraniec świata, wydawały mu się daleko piękniejsze od wszystkich ludzkich siedlisk, jakie wi- dział podczas lotu. W porównaniu z gościnną prostotą foukowskich osiedli wy- kute ze stali miasta ludzkie wydawały się wrogie i nieprzystęp- ne, a przy fantastycznej szklanej architekturze Rhene, jak rów- nież skokowcach i lotkach kpiących sobie z siły ciążenia, zdobycze ludzkiej nauki i technologii jawiły mu się jako nic nie znaczące błahostki. Jednakże tym, co naprawdę zaprzątało uwagę Carla, było odkrycie, że znalazł się nie na tej Ziemi, z której przybył. Jego 111 wizyta na uczelni miała mu pomóc dowiedzieć się, gdzie właści- wie przyleciał. Uczelniany komputer był podłączony do SIEC-i, czyli Systemu Interkontynentalnej Edukacji Całościo- wej, z którego imp wchłonął wszystkie dostępne dane encyklo- pedyczne. Podczas odpoczynku w bezczasie dowiedział się o Ziemi-dwa wszystkiego, co go interesowało. Znana mu historia okazała się mocno zniekształcona, ale tylko w czasach najnowszych. Druga wojna światowa w ogóle się nie przydarzyła. Pierwsza wojna światowa obfitowała w tyle okropności, takich jak powietrzne torpedy z gazem paraliżującym czy głowice z bronią bakteryjną przenoszone przez rakiety dalekiego zasięgu, że lata dwudzieste upłynęły na walce z globalną plagą, od której gniła cała kula ziemska. Liczba mieszkańców świata zmniejszyła się dwukrot- nie. Zniesiono granice polityczne. Idealistom z partii bolszewic- kiej oraz z Ligi Narodów udało się zjednoczyć należące do Związ- ku Radzieckiego i Ligi państwa w początku lat trzydziestych. Porzucono wszelkie ideologie, a czynnikiem napędowym cywili- zacji stał się postęp technologiczny, szczególnie w medycynie i rolnictwie