Syn W�odzimierza Wasiliewicza, poczciwy ch�opiec, kt�remu w pi�tnastym roku �ycia zacz�y sypa� si� w�sy i kt�ry ju� w tym wieku zacz�� pi� i �ajdaczy� si�, co nast�pnie...

Upokorzenie smakuje tak samo w ustach każdego człowieka.

Ojciec pierwszy raz zap�aci� za syna dwie�cie trzydzie�ci rubli d�ugu, zap�aci� potem jeszcze sze��set rubli, ale o�wiadczy� synowi, �e to ostatni raz, �e je�li si� nie poprawi, wyp�dzi go z domu i zerwie z nim stosunki. Syn nie tylko si� nie poprawi�, ale zrobi� jeszcze tysi�c rubli d�ugu i o�mieli� si� powiedzie� ojcu, �e �ycie w domu jest dla niego m�k�. Wtedy W�odzimierz Wasiliewicz o�wiadczy� synowi, �e mo�e sobie i��, dok�d mu si� podoba, �e nie uwa�a go za syna. Odt�d W�odzimierz Wasiliewicz udawa�, �e nie ma syna; nikt z domownik�w nie �mia� o nim wspomnie� i W�odzimierz Wasiliewicz by� ca�kowicie prze�wiadczony, �e jak najlepiej u�o�y� sobie �ycie rodzinne. Wolf z uprzejmym i nieco drwi�cym u�miechem - by�a to jego maniera: w ten spos�b, jako cz�owiek tras comme il faut, okazywa� sw� wy�szo�� nad lud�mi - przerwa� przechadzk� po gabinecie, przywita� si� z Niechludowem i przeczyta� list. - Bardzo prosz�, zechce pan spocz��, a mnie wybaczy�. B�d� chodzi�; je�li pan pozwoli - rzek� wsuwaj�c r�ce do kieszeni domowej kurtki i st�paj�c lekkim, mi�kkim krokiem po przek�tnej du�ego gabinetu, utrzymanego w powa�nym stylu. - Bardzo mi przyjemnie, �e mam sposobno�� pozna� pana i rzecz prosta, wy�wiadczy� przys�ug� hrabiemu Iwanowi Michaj�owiczowi - m�wi� Wolf puszczaj�c wonny niebieskawy dym i ostro�nie, �eby nie rozsypa� popio�u, odejmuj�c od ust cygaro. - Chcia�bym tylko pana poprosi�; �eby sprawa zosta�a rozpatrzona mo�liwie pr�dko, by pods�dna, je�eli b�dzie musia�a jecha� na Syberi�, mog�a wkr�tce wyruszy� - rzek� Niechludow. - Tak, tak, w grupie pierwszych statk�w z Ni�nego, wiem - rzek� Wolf z pob�a�liwym u�miechem, jakby zawsze wszystko wiedzia� z g�ry, cokolwiek kto� zaczyna� m�wi�. - Jak si� nazywa pods�dna? - Mas�owa... Wolf podszed� do biurka i rzuci� okiem na papier le��cy na tekturowej teczce z aktami. - Tak, tak, Mas�owa. Dobrze, poprosz� koleg�w. Rozpatrzymy spraw� w �rod�. - Czy mog� o tym zadepeszowa� do adwokata? - Pan wzi�� adwokata? Po co? Ale je�eli pan chce, to oczywi�cie, prosz�. - Powody do kasacji mog� by� niewystarczaj�ce - rzek� Niechludow - ale, jak s�dz�, ze sprawy wida�, �e oskar�enie jest wynikiem nieporozumienia. - Tak, tak, to mo�liwe, ale senat nie mo�e rozpatrywa� spraw merytorycznie - rzek� surowo W�odzimierz Wasiliewicz patrz�c na popi�. - Senat pilnuje tylko prawid�owego stosowania przepis�w prawa i ich interpretacji. - Tutaj, zdaje si�, zachodzi wyj�tkowy wypadek. - Wiem, wiem. Ka�dy wypadek jest wyj�tkowy. Zrobimy, co do nas nale�y. To wszystko. - Popi� na cygarze wci�� jeszcze si� trzyma�, ale ju� zarysowa�a si� na nim niebezpieczna rysa. - A pan niecz�sto bywa w Petersburgu? - spyta� Wolf trzymaj�c cygaro w taki spos�b, �eby popi� nie spad�. Popi� jednak drgn�� i Wolf ostro�nie str�ci� go do popielniczki. - Co to za okropne wydarzenie z Kamienskim - rzek�. - Taki obiecuj�cy m�ody cz�owiek! Jedynak. Okropny jest los matki - m�wi� powtarzaj�c, prawie s�owo w s�owo to, co wszyscy w Petersburgu m�wili w�wczas o Kamienskim. Zamienili jeszcze kilka s��w o hrabinie Katarzynie Iwanownie i jej entuzjazmie do nowego kierunku religijnego, kt�rego W�odzimierz Wasiliewicz nie pot�pia� i nie usprawiedliwia�, ale kt�ry dla cz�owieka tak comme il faut by� oczywi�cie zbyteczny, po czym Wolf zadzwoni�. Niechludow uk�oni� si�. - Je�eli to panu dogadza, prosz� przyj�� do nas na obiad - rzek� Wolf podaj�c r�k� - cho�by w �rod�. Dam panu wtedy konkretn� odpowied�. By�o ju� p�no i Niechludow pojecha� do domu, to jest do ciotki. `ty XVII `ty U hrabiny Katarzyny Iwanowny obiad bywa� o wp� do �smej; podawano go tu w spos�b nowy, jakiego Niechludow jeszcze nie widzia�. Lokaje stawiali potrawy na stole i natychmiast wychodzili, tak �e obiaduj�cy sami brali potrawy z p�misk�w. Panowie nie pozwalali, by panie trudzi�y si� zbytecznymi ruchami, i - jako przedstawiciele p�ci silnej - m�nie d�wigali ca�y ci�ar nalewania trunk�w oraz nak�adania potraw paniom i sobie. Kiedy ko�czono jedno danie, hrabina naciska�a guzik dzwonka elektrycznego, umieszczonego w stole; wtedy bezszelestnie wchodzili lokaje; sprz�tali talerze, zmieniali nakrycia i przynosili nast�pn� potraw�. Obiad by� wyszukany, podobnie jak i wina. W du�ej, jasnej kuchni pracowa� kucharz-Francuz z dwoma bia�o ubranymi kuchcikami. Do sto�u zasiad�o sze�� os�b: hrabia, hrabina, ich syn, ponury oficer gwardii, opieraj�cy si� �okciami na stole, Niechludow, lektorka-Francuzka i g��wny administrator d�br hrabiego, kt�ry przyjecha� ze wsi. Tutaj r�wnie� rozmowa zesz�a na temat owego pojedynku. Dzielono si� przypuszczeniami, jakie stanowisko zaj�� w tej sprawie cesarz. Wiedziano, �e cesarz bardzo si� przej��, bo mu �al by�o matki zabitego, tote� wszyscy byli bardzo przej�ci, bo i im by�o �al matki