Teraz patrzy�, jak Robert i stajenni wyg�aszaj� peany na cze�� ps�w...

Upokorzenie smakuje tak samo w ustach każdego człowieka.

Czu� si� tak, jakby dzieli�a go od wszystkich gruba i brudna szyba. Nagle m�czy�ni wyprostowali si� i wyszli g�siego ze stajni. Stephen zadr�a�. Do�wiadczenie nauczy�o go, �e tak nietypowe zachowania innych nieodmiennie zwiastuj� przybycie d�entelmena o w�osach jak puch ostu. I rzeczywi�cie tu by�, rozja�niaj�c mrok stajni blaskiem swych srebrzystych w�os�w, l�nieniem b��kitnych oczu i jaskrawo�ci� zielonego fraka; zn�w g�o�no m�wi� i �mia� si�. Nawet przez chwil� nie w�tpi�, �e Stephen jest r�wnie zachwycony jego widokiem, jak on by� zachwycony widokiem Stephena. Psy podoba�y mu si� tak samo jak s�u��cym i zawo�a� Stephena, by ten podziwia� je wraz z nim. M�wi� do nich we w�asnym j�zyku, a psy podskakiwa�y i szczeka�y rado�nie, ca�kiem nim oczarowane. - Przypomnia�o mi si� pewne wydarzenie w 1413 roku, gdy uda�em si� na wsch�d z wizyt� do nowego kr�la po�udniowej Anglii - o�wiadczy� d�entelmen. - Kr�l, wytworny i dzielny pan, przedstawi� mnie swym dworzanom, informuj�c ich o moich wspania�ych dokonaniach, rozleg�ych kr�lestwach, walecznym charakterze i tak dalej, i tak dalej. Jednak�e jeden ze szlachcic�w nie s�ucha� tej pouczaj�cej przemowy. On i jego poplecznicy plotkowali, co rusz wybuchaj�c �miechem. By�em, jak si� pewnie domy�lasz, bardzo ura�ony i postanowi�em nauczy� ich dobrych manier. Nast�pnego dnia ci niegodziwcy polowali na zaj�ce nieopodal lasu Hatfield. Zaskoczy�em ich i zmieni�em w zaj�ce, a zaj�ce w ludzi. Najpierw psy rozszarpa�y swych pan�w na kawa�eczki, a potem zaj�ce w ludzkiej postaci postanowi�y straszliwie zem�ci� si� na psach, kt�re zwykle je goni�y i zagryza�y. - Urwa�, by wys�ucha� pochwa� Stephena, zanim jednak ten zdo�a� wykrztusi� cho�by s�owo, d�entelmen zawo�a�: - Och! Poczu�e�? � Co mia�em poczu�? - spyta� Stephen. � Wszystkie drzwi zadr�a�y! Stephen spojrza� na drzwi stajni. - Nie, nie te drzwi! - prychn�� d�entelmen. - Chodzi�o mi o drzwi mi�dzy Angli� i ca�� reszt�! Kto� usi�uje je otworzy�! Kto� przemawia� do nieba, a nie by�em to ja! Kto� wydaje polecenia kamieniom i rzekom i nie jestem to ja. Kt� to robi? Kto? Chod�! D�entelmen schwyci� Stephena za rami� i chyba wznie�li si� w powietrze, gdy� po chwili stali na szczycie g�ry albo bardzo wysokiej wie�y. Stajnie na Harley Street znikn�y i teraz Stephen mia� przed oczyma ca�kiem nowy widok, a potem jeszcze inny i inny. By� tu port z g�stwin� maszt�w przypominaj�cych las - zdawa� si� odlatywa� spod ich st�p, a jego miejsce natychmiast zajmowa�o szare zimowe morze oraz statki pod �aglami pochylone na wietrze. Potem Stephen ujrza� miasto pe�ne strzelistych wie� i imponuj�cych most�w. O dziwo, nie mia� wra�enia, �e lec�, tylko �e to �wiat nadlatuje ku nim, podczas gdy oni tkwi� w miejscu. Potem pojawi�y si� pokryte �niegiem g�ry, po kt�rych pi�li si� male�cy ludzie, nast�pnie jezioro otoczone ciemnymi szczytami, a potem r�wniny pe�ne miniaturowych miast i rzek, przypominaj�cych dzieci�ce zabawki. Zobaczyli co� przed sob�. Pocz�tkowo wygl�da�o to jak czarna linia, kt�ra przecina�a niebo na p�. Kiedy jednak zbli�yli si� do niej, zmieni�a si� w czarny s�up, kt�ry wyrasta� z ziemi i nie mia� wierzcho�ka. Stephen i d�entelmen zatrzymali si� wysoko nad Wenecj� (Stephen wola� si� jednak nie zastanawia�, na czym si� zatrzymali). S�o�ce w�a�nie zachodzi�o, ulice i domy pogr��a�y si� w ciemno�ci, ale morze i niebo pe�ne by�y �wiat�a, a odcienie r�u, niebieskiej bieli, topazu i per�y harmonijnie si� stapia�y. Miasto zdawa�o si� dryfowa� w promienistej pr�ni. Czarny s�up by� g�adki jak obsydian, ale tu� nad poziomem dach�w odp�ywa�y od niego zawirowania i spirale ciemno�ci, dryfuj�ce w powietrzu. Stephen nie mia� poj�cia, c� to takiego. - Czy to dym, prosz� pana? Czy wie�a p�onie? - zapyta�. D�entelmen nie odpowiedzia�, lecz kiedy si� zbli�yli, Stephen zrozumia�, �e to nie dym. Z wie�y odfruwa�a chmara ptak�w. By�y to kruki. Tysi�ce, tysi�ce kruk�w. Wszystkie odlatywa�y z Wenecji i pod��a�y w kierunku, z kt�rego nadlecieli Stephen i d�entelmen. Jedno stado zmierza�o ku nim. Nagle w powietrzu us�yszeli �opot tysi�ca skrzyde�. Kurz i �wir wciska�y si� Stephenowi do oczu, nosa i gard�a. Schyli� si� i zas�oni� r�k� nozdrza, by nie czu� smrodu. � Co to by�o? - zapyta� ze zdumieniem, gdy ptaki znikn�y. � Stworzenia wyczarowane przez maga - odpar� d�entelmen. - Wysy�a je do Anglii ze wskaz�wkami dla nieba, ziemi, rzek i wzg�rz. Wzywa dawnych sojusznik�w Kr�la. Wkr�tce b�d� us�ugiwa� angielskim magom, a nie mnie! - J�kn�� ze z�o�ci� i rozpacz�. - Ukara�em go tak, jak nigdy jeszcze nie ukara�em �adnego z naszych wrog�w! Ale wci�� spiskuje przeciwko mnie! Dlaczego nie pogodzi si� ze swym losem? Dlaczego nie rozpacza? � Nigdy nie brakowa�o mu odwagi, prosz� pana - powiedzia� Stephen. - Wszyscy twierdz�, �e wykaza� si� niezwyk�ym m�stwem na p�wyspie. � M�stwem? O czym ty m�wisz? To nie m�stwo, lecz zwyk�a z�o�liwo��! Zaniedbali�my swoje obowi�zki, Stephenie! Pozwolili�my, by angielscy magowie nas wykorzystali. Musimy znale�� spos�b, by ich pokona�. Musimy podwoi� nasze wysi�ki i w ko�cu uczyni� ci� kr�lem! Rozdzia� szesnasty Burza i k�amstwa luty 1817 Ciocia Greysteel wynaj�a bardzo wygodny dom nieopodal targu w Padwie, co kosztowa�o jedynie osiemdziesi�t cekin�w na kwarta� (czyli oko�o trzydziestu o�miu gwinei). Ciocia Greysteel by�a nies�ychanie z siebie zadowolona