wi�c rzadkie by�y nasze rozmowy...

Ju� z tydzie� chyba p�yn�li�My - trudno mierzy� czas, gdy nie ma si� zegara ni s�o�ca, ani gwiazd - i pogoda, przez par� dni nieco lepsza, znowu si� pogorszy�a. Statek to zapada� si� g��boko, to wysoko unosi�, co znacznie nasze niewygody powi�ksza�o. Bo nie by�o tu niczego, za co mo�na by chwyci�, i kto nie le�a� p�asko na brudnych deskach, nara�ony by� na to, �e z ca�ym rozmachem rzucony zostanie na �cian� przy ka�dym gwa�towniejszym przechyleniu. Cho� znajdowali�My si� g��boko pod pok�adem, dochodzi� nas ryk wichru i fal, a skrzypienie napr�onych lin, trzeszczenie i zawodzenie okr�towego drzewa brzmia�y z�owrogo i ka�dy szczur l�dowy m�g�by pomy�le�, �e nasz bryg za chwil� rozpadnie si� w kawa�ki. Niekt�rzy wi�niowie p�akali z wra�enia lub skuci razem kl�kali na przechylonych deskach, usi�uj�c przypomnie� sobie dawno zapomniane modlitwy. Ja za� dziwi�em si�, czemu ci nieszcz�nicy modl� si�, by ich B�g od morza wybawi�, podczas gdy w �yciu czeka ich jedynie dozgonna niewola; ale pewnie spokojniejszy od nich by�em, bom morze zna� i wiedzia�em, �e wszystkie te przera�aj�ce ha�asy wcale nie oznaczaj� zguby statku. Sztorm jednak wzmaga� si� i gdy przez szczeliny luku woda zacz�a tryska� do naszego pomieszczenia, jasne si� sta�o, �e zalewa statek. - Zna�em lepsze statki, kt�rym mniej starczy�o, by p�j�� na dno - rzek� Elzewir - i je�li nasz bryg nie jest mocny, a szyper nie ma do�� krzepkiej za�ogi, to wkr�tce zabraknie im trzydziestu skaza�c�w do pracy przy �cinaniu trzciny na Jawie. Trudno mi pozna�, gdzie teraz jeste�my - mo�e na wysoko�ci Ushantu, a mo�e i nie tak daleko, bo fala kr�tka jak na zatok�. Wida� �wi�ci pa�scy do�� zostawili nam na morzu miejsca, by statek od trzech godzin bez szkody m�g� si� tak po nim telepa�. Prawda to, �e�my si� b��kali nie mog�c wej�� na kurs, co mo�na by�o pozna� po mocniejszym ko�ysaniu przy zwrotach, ale �adnej nie mieli�my wskaz�wki, by odgadn��, gdzie jeste�My. Nasz� jedyn� miar� czasu by�o to, �e dwa razy dziennie odmykano luk w porze posi�k�w, ale nawet ten n�dzny zegar godzin nie pilnowa� i cz�sto si� sp�nia�, a� nam z g�odu w brzuchach piszcza�o; teraz za� tak d�ugo ju� na jedzenie czekali�My, �e wzdycha�em nawet do tych ohydnych odpadk�w mi�sa, kt�rymi nas karmiono. Wi�c ucieszyli�my si�, gdy zaskrzypia�a pokrywa luku i przez otw�r w g�rze bluzn�o troch� s�onej wody i przenikn�o nieco w�t�ego �wiat�a; lecz zamiast uzbrojonych w muszkiety stra�nik�w, nios�cych latarnie i cebry z zepsut� �ywno�ci�, jeden tylko ukaza� si� cz�owiek, ten, kt�ry sku� nas w sz�stki na pocz�tku podr�y. Sta� pochylony nad otworem, usi�uj�c nie straci� r�wnowagi, i cisn�� mi�dzy nas klucz. - Bierzcie go - krzykn�� - i zr�bcie z niego u�ytek. B�g wspomaga odwa�nych, wi�c ratuj si�, kto mo�e! Powiedzia� to, obr�ci� si� i znikn��. Przez moment nikt nie m�g� zrozumie�, co to znaczy: luk by� otwarty, na deskach mi�dzy nami le�a� klucz. Elzewir pierwszy go chwyci�. - John - rzek� do mnie po angielsku - statek tonie i dano nam mo�no�� uratowania �ycia. NIe potopimy si� jak szczury w pu�apce! M�wi�c to wetkn�� klucz do k��dki przy naszym �a�cuchu; pasowa� doskonale i w mgnieniu oka ca�a sz�stka by�a wolna. �a�cuch z brz�kiem upad� na deski i ka�demu z nas zosta�a tylko �elazna bransoleta na lewym r�ku. Mo�ecie by� pewni, �e inni wi�niowie r�wnie szybko skorzystali z klucza, lecz Elzewir i ja nie zwlekaj�c rzucili�my si� do drabinki. Obydwaj obyci z morzem, pierwsi wydostali�my si� z luku i - Och, ten ch��d i smak s�onego powietrza, miast ciep�awego cuchn�cego odoru tam w dole! Woda zalewa�a g��wny pok�ad i cho� nic nie wskazywa�o, by statek mia� ton��, nie spotkali�my nikogo z za�ogi. Przebiegli�My do schodk�w, jak szybko by�o mo�na, bo statek chwia� si� niebezpiecznie na wysokiej fali - i weszli�my na g�rny pok�ad. Zapada� zimowy wiecz�r, a w jego sk�pym �wietle ani �ywej duszy wida� nie by�o. MIotany wiatrem bryg walczy� ze wzburzonymi falami, kt�re przelewa�y si� przeze� od dziobu po ruf�