- Upokorzenie smakuje tak samo w ustach każdego człowieka.
- Naturalnie gdyby mieli œwiadomoœæ, ¿e on o tym wie, i podejrzewali, co zamierza z nimi zrobiæ, walczyliby jak lwy, ale nie mieli prawa tego wiedzieæ...
- Bardzo chcia³ otworzyæ j¹ i rozkoszowaæ siê jej skarbami, lecz wiedzia³, ¿e czekaj¹ go d³ugie tygodnie studiów, zanim bêdzie móg³ przeczytaæ nowe zaklêcia, a co dopiero...
- Nawet on wiedzia³, ¿e to porywczoœæ i brak namys³u spo- wodowa³y œmieræ jego ojca, ale gdyby ci przeklêci hradani nie najechali na stada Glanharrow, nie mia³oby to ¿adnego...
- Nale¿y, tylko wiedzieæ o tym, ¿e nale¿y wysy³aæ tylko produkty, które nie ulegaj¹ zepsuciu z powodu d³ugiego le¿enia...
- Obserwowa³a, jak ciemnow³osy ch³opak, wiedziony chyba instynktem, pewnie spieszy korytarzami, tunelami, pomostami i k³adkami, prowadz¹c ca³¹ grupê jak najkrótsz¹ drog¹ ku...
- - Rozwa¿ ten problem czysto hipotetycznie: gdybyœ naprawdê kocha³a Dalliego, zgodzi³abyœ siê? W jej twarzy by³o tak bolesne pragnienie, ¿e Francesca wiedzia³a, ¿e musi...
- Nie nosi³ kapelusza, a g³owê to mia³ tak¹ jak œwiêty Jerzy na obrazie! - Nie plot³abyœ, pani! Zdaje siê, ¿e to by³ ¯yd! - ¯yd czy nie ¯yd - dobrze mu tak! Niech nie pcha nosa miêdzy...
- Gdy Elizabeth przez dwamiesi¹ce podrz¹d nie mia³a okresu, zorientowa³a siê,¿e jest w ci¹¿y, nie wiedzia³a jednak, jakto zakomunikowaæ Alexandrowi...
- Ka¿da grupa zna³a swoje miejsce, wiedzia³a, co ma robiæ, a wszyscy razem zdawali siê niezmiernie zajêci...
- Uroni³ ³zy przy niejednej stronicy, waha³ siê d³ugo, wreszcie napisa³ drwi¹cy artyku³, z tych, które umia³ przyprawiaæ tak dobrze: wzi¹³ w rêce tê ksi¹¿kê tak, jak dzieci bior¹...
Upokorzenie smakuje tak samo w ustach każdego człowieka.
Zostaw to\par cholerne prze\'9ccierad\'b3o, Mary Roses. Chcia\'b3bym porozmawia\'e6 z Adamem, zanim\par p\'f3jdzie spa\'e6.\par Zwin\'ea\'b3a prze\'9ccierad\'b3o i ponurym wzrokiem spojrza\'b3a na Hamsona.\par - Nie b\'eadziemy rozmawia\'e6 z Adamem. Id\'ea do domu sama. Je\'9cli mia\'b3e\'9c\par zamiar powiedzie\'e6 mojemu bratu o tym, co robili\'9cmy przed chwil\'b9, to radz\'ea\par ci natychmiast wybi\'e6 to sobie z g\'b3owy. Nie mam zamiaru by\'e6 upokarzana ani\par wprawiana w zak\'b3opotanie.\par Rzuci\'b3a prze\'9ccierad\'b3o na pod\'b3og\'ea, w\'b3o\'bfy\'b3a buty. Nie mog\'b3a uwierzy\'e6, \'bfe\par ten wiecz\'f3r ko\'f1czy si\'ea w taki w\'b3a\'9cnie spos\'f3b. Harrison by\'b3 dot\'b9d czu\'b3ym,\par troskliwym kochankiem, a w tej chwili zachowywa\'b3 si\'ea jak arogancki brutal.\par Nie mia\'b3a poj\'eacia, co go napad\'b3o, i nie zamierza\'b3a pr\'f3bowa\'e6 go u\'b3agodzi\'e6.\par Sama my\'9cl o tym, i\'bf Adam mia\'b3by si\'ea dowiedzie\'e6, \'bfe odda\'b3a si\'ea Hamsonowi,\par przyprawia\'b3a j\'b9 o gwa\'b3towne \'9cciskanie w \'bfo\'b3\'b9dku. Nikomu nie pozwoli tak si\'ea\par upokarza\'e6, nawet m\'ea\'bfczy\'9fnie, kt\'f3rego kocha.\par Mia\'b3a zamiar omin\'b9\'e6 go i wyj\'9c\'e6, lecz chwyci\'b3 j\'b9 za r\'eak\'ea, po czym poci\'b9gn\'b9\'b3\par za sob\'b9 przez podw\'f3rze, na schody i do domu.\par W korytarzu spotkali Cole'a. Brat obrzuci\'b3 Mary Roses uwa\'bfnym spojrzeniem.\par - Co ci si\'ea sta\'b3o? - zapyta\'b3.\par Patrzy\'b3 na jej w\'b3osy. Po\'9cpiesznie przyg\'b3adzi\'b3a je woln\'b9 r\'eak\'b9.\par - Nic! - odkrzykn\'ea\'b3a; Hamson nieomal wl\'f3k\'b3 j\'b9 za sob\'b9.\par Nie zada\'b3 sobie trudu, by zapuka\'e6 do drzwi biblioteki. Otworzy\'b3 je\par gwa\'b3townie i ju\'bf \'b3agodniejszym gestem wci\'b9gn\'b9\'b3 Mary Roses do \'9crodka, po\par czym stan\'b9\'b3 tu\'bf za ni\'b9, uniemo\'bfliwiaj\'b9c jej ucieczk\'ea.\par Na twarzy Adama odmalowa\'b3o si\'ea bezgraniczne zdumienie. Od\'b3o\'bfy\'b3 czytan\'b9\par ksi\'b9\'bfk\'ea i wsta\'b3.\par Hamson da\'b3 mu znak, by usiad\'b3. Szeroko rozszerzonymi \'bfe zdumienia\par oczami Adam patrzy\'b3, jak Mary Roses szturchni\'eaciem zostaje skierowana na\par drugi fotel.\par Gniewnie potrz\'b9sn\'ea\'b3a g\'b3ow\'b9.\par - Twoje zachowanie wo\'b3a o pomst\'ea do nieba, Harrison - sykn\'ea\'b3a. - Jedno\par twoje s\'b3owo na wiadomy temat, a zobaczysz, \'bfe zrobi\'ea co\'9c strasznego.\par Uspokajaj\'b9cym gestem po\'b3o\'bfy\'b3 r\'eak\'ea na jej ramionach, nie odrywaj\'b9c\par wzroku od Adama.\par - Adamie, Mary Roses i ja chcemy si\'ea jak najszybciej pobra\'e6. Jutro s\'eadzia\par Bums b\'eadzie w Blue Belle. My\'9cl\'ea, \'bfe powinni\'9cmy pojecha\'e6 do miasteczka i...\par - Nie chc\'ea, \'bfeby \'9clubu udziela\'b3 nam s\'eadzia od wisielc\'f3w. To jest sprzeczne\par z moimi zasadami - przerwa\'b3? mu.\par - Harrison, chyba powiniene\'9c zamkn\'b9\'e6 drzwi - zaproponowa\'b3 Adam.\par - I mo\'bfe tak oboje raczyliby\'9ccie m\'f3wi\'e6 troch\'ea ciszej. Sk\'b9d ten nag\'b3y\par po\'9cpiech?\par - Hamson ma napad z\'b3ego humoru - oznajmi\'b3a Mary Roses. Siedzia\'b3a\par z za\'b3o\'bfonymi r\'eakami, ze wzrokiem utkwionym w \'9ccian\'ea gdzie\'9c nad ramieniem\par Adama. Jako\'9c nie mog\'b3a spojrze\'e6 mu prosto w oczy. - Nie zwracaj uwagi na\par to, co m\'f3wi. Po prostu jest z\'b3y, \'bfe musi wyjecha\'e6.\par Ponownie poczu\'b3a jego rami\'ea na swych barkach. Tym razem wydawa\'b3o si\'ea\par du\'bfo ci\'ea\'bfsze. Pomy\'9cla\'b3a, \'bfe Harrison daje w ten spos\'f3b do zrozumienia, \'bfeby\par zamilk\'b3a.\par Postanowi\'b3a zignorowa\'e6 jego sygna\'b3y.\par - Pok\'b3\'f3cili\'9cmy si\'ea troch\'ea. Powinni\'9cmy sami wszystko sobie wyja\'9cni\'e6, nie\par obarczaj\'b9c Adama naszymi problemami. Adamie, wybacz, \'bfe zawracali\'9cmy ci\par g\'b3ow\'ea.\par Jej misterny plan odwrotu ju\'bf po chwili leg\'b3 w gruzach, gdy\'bf Harrison nie\par mia\'b3 najmniejszego zamiaru wyj\'9c\'e6 z biblioteki.\par - Adamie, my\'9cla\'b3em, \'bfe Mary Roses wszystko zrozumia\'b3a, ale teraz widz\'ea,\par \'bfe tak nie jest