Strojenie si� trwa�o bardzo d�ugo...

Upokorzenie smakuje tak samo w ustach każdego człowieka.

By�o po sz�stej, kiedy zosta� przywo�any do pokoju szcz�liwo�ci. Xenia by�a ju� w kapeluszu i paltociku. Usta by�y z lekka - z lekka... Wypiera�a si�, �e nie ma nic a nic. Wykrzykiwa�a, �e to jest "pod�o��" pos�dza� "kogo" o takie rzeczy. Kaza�a wyciera� swe wargi "paluchem" na dow�d, �e nic nie ma. Z g��bokim st�kaniem wskazywa�a na do�� skromny aksamitny "kapidron" z rondem, w kt�rym to kapidronie wygl�da�a prze�licznie. - Zupe�nie aspirantka do Armii Zbawienia. - Ale� gdzie� tam! Trzeci portret lady Hamilton. Czy nie? - Ech, pan to jest tak�e naiwny historyk sztuki! Chod�my! - Zaraz! Chcia�em Xeniusi� o co� bardzo prosi�... - Nareszcie! S�ucham... - Pani si� st�d wyprowadzi... - b�aga� z ca�ego serca, z ca�ej duszy. Rozz�o�ci�a si� na dobre. Poczerwienia�a i buchn�a z ostatni� pasj�: - At! Nie id� z panem nigdzie. - Przecie to jest niemo�liwe! - Co niemo�liwe? - Mieszkanie tutaj. - A c� mi� tu ugryz� kawa�ek czy mi urwie kto g�ow�? Pan by chcia� pewnie, �ebym ja mieszka�a w jakiej "Pracy", a na ca�y dzie� chodzi�a za zarobkiem do fabryki. M�wi� panu otwarcie, �eby mi pan da� spok�j ze swymi rozkazami. Nie id� do teatru - i ju�! - Ja pani wyt�umacz�! - Prosz� mi� zostawi� w spokoju - i w domu. - Nie wyprowadzi si� pani z tego mieszkania? - Nie! Usiad�a na fotelu i po�wistuj�c patrza�a w komin. - Czy nie mo�na w takim mie�cie jak Pary� znale�� sobie lepszego mieszkanka? - Gdzie mam to "mieszkanko" w Pary�u najm��? - krzykn�a najzupe�niej z warszawska. - Tu mi jest dobrze, mam towarzystwo i jak� tak� weso�o��, to chcia�by mi� wpakowa� w jaki klasztor! - Ale� nie! - To gdzie? - Czy ja wiem? Trzeba poszuka�! Ma�o to pensjonat�w! - "Pensjonat�w"... - przedrze�nia�a go z najg��bsz� pogard�. - Z panienkami, z dziewcz�tkami, z anio�eczkami, co to ni be, ni me. Zbij� si� te Anielki, Madzie, Joasie, Marynie w gromadk� w ro�ku salonu i szepc� go��bimi, zar�owionymi dzi�bkami o takich potwornych paskudach, �e pan osiwia�by z przera�enia, gdyby pan to m�g� s�ysze� tak, jak ja s�ysza�am. Ju� - dzi�kuj�. Ja lubi� sama wszystko wiedzie�, pozna� i na w�asne oczy zobaczy�. Nie potrzebuj�, �eby mi� byle kto oszukiwa�. - Ale si� pani st�d wyprowadzi! - Pan mi ka�e? - Nie ka��, b�d� Xeniusi� b�aga�, zaklina�, molestowa�... - Bez tej tam "Xeniusi". Ju� za pan brat. - Chod�my... - prosi�. - Z panem si� tam zabawi... - zdecydowa�a z wynios�� odraz�, zabieraj�c si� jednak�e do wyj�cia. By�o jeszcze za wcze�nie na obiad, wi�c przedzierali si� poprzez ruchomy t�um bulwar�w. Na ulicy Xenia by�a inna ni� w domu. Po prostu inn� stawa�a si� kobiet�. Co chwila, wida�, przypomina�a sobie, �e ma obok czujnego obserwatora, wi�c usi�owa�a by� sob�, dobr� dziewczynk�. Lecz gdy przysz�o mija� werandy kawiarni, gdy jej pi�kno�� zwraca�a na si� oczy �ledz�cych lowelas�w, kobieto�owc�w, miejskich nygus�w, znawc�w i bywalc�w - wbrew wszystkiemu - przybiera�a jak�� rol�. Sz�a inaczej, miota�a spojrzenia, u�miecha�a si� w spos�b zdradziecki. Ryszard dr�twia� i za �ycia przymiera� z zazdro�ci. Blaski, ruch, gwar, �oskot pojazd�w, spojrzenia, �miechy, muzyka - zdawa�y si� wprawia� j� w stan niezwalczonego odurzenia, p�szale�stwa. Raz w raz przypomina�a sobie o sm�tnym towarzyszu i gwarzy�a z nim po ludzku, lecz by�o to zewn�trzne i pozorne. Wewn�trz jej natury mkn�a, lecia�a burz�c si� i pieni�c czarna rzeka podjudzenia. B��kali si� to tu, to tam. Tu przystan�li, a�eby popatrze� na wystaw� sklepu, oczywi�cie jubilerskiego - tam ogl�dali witryny ksi�garskie - admirowali sk�ady wytworno�ci wszelkiego rodzaju, bielizny i stroj�w damskich, futer i kostium�w k�pielowych, obuwia i �miesznych figurynek z terrakoty... Po si�dmej udali si� do owej zacisznej w�oskiej restauracji. Xenia nie lubi�a wina. Ledwie macza�a w nim wargi. Nie znosi�a r�wnie� mi�sa. Ledwie co� tam schrupa�a jednym z�bem. Jad�a natomiast wszelkie jarzyny, leguminy i s�odycze. Nade wszystko w�oskie spaghetti z pomidorowym sosem. Te wch�ania�a w ilo�ci niewiarygodnej, a� do wytarcia chlebem talerza na czysto. Po sko�czeniu obiadu sta�a si� weso�a i rozbawiona jak pensjonarka. Przedrze�nia�a swego towarzysza i udziela�a mu bezp�atnych lekcji weso�o�ci. Raz w raz patrzy�a na godzin�, czy nie pora ju� do teatru. Poniewa� du�o jeszcze by�o czasu, Nienaski prosi�, �eby zaj�� do jednej z s�siednich kawiarni, gdzie by�a o tej porze dobra muzyka. Istotnie, tam czas bieg� szybciej ni� gdziekolwiek, lecz tylko Xeni. Bawi�a si� strzelaj�c oczyma na wsze strony, d�wigaj�c z miejsca (z przymusem do wdzi�cznych p�z) cielska, kad�uby i cia�a m�skie, ci�gn�c ku sobie i za sob� oczy i �lepia, u�miechy zachwytu. Przed dziewi�t� wyszli po�piesznie do teatru zwanego Royal, w bocznej od bulwaru ulicy. Kupili bilety, te "ta�sze", w jednym z pierwszych rz�d�w. Xenia by�a uszcz�liwiona jak wychowanka klasztoru wzi�ta na balet. Teatr �w by� niewielki, lecz bardzo �adny i elegancki. Xenia obja�nia�a swego prowincjonalist�, �e bywaj� tam najbogatsi rentierzy, najstrojniejsze damy i �e mo�na w tej sali widzie� najwyszuka�sze precjoza