� Kazano mi siedzie� i s�ucha� t�umaczenia pi�knej ody Horacjusza do Postuma, kt�r� ja tak�e przet�umaczy�em" (Karpi�ski, Pami�tniki, s...

Upokorzenie smakuje tak samo w ustach każdego człowieka.

150; Sob. s. 102). [W. 16 i n.] �Bawi�c w Warszawie, pr�cz dawniejszych znajomo�ci, pozna�em si� z pani� Krakowsk� Branick�, siostr� kr�lewsk�, kt�ra mnie uprzejmie w domu swoim przyj�wszy, 3 razy na tydzie� w Niedziel�, we Wtorek i Czwartek na obiady zaprosi�a, w kt�rych dniach, �e i kr�l u niej bywa� na obiadach znowu mnie nadzieja opanowa�a, �e widuj�c tak cz�sto kr�la, za wstawieniem si� siostry jego, b�d� m�g� los m�j poprawi�. Kiedy raz na obiedzie u niej przed kr�lem k�amca jeden u sto�u siedz�cy, a faworyt kr�lewski, niepodobne rzeczy za prawdziwe udawa�, powiadaj�c mi�dzy inszemi, �e w Anglii wynaleziono perspektyw�, przez kt�r� w noc najciemniejsz� o 3 mile na morzu widzie� mo�na okr�ty, albo l�d bliski, i d�ugo takie ba�nie udawa�, ja za� ca�y obiad milcza�em; kr�l do mnie rzecze: czemu� dzi� nam nic nie m�wisz? odpowiedzia�em: ja tylko prawd� chcia�bym m�wi�, a prawd daleko mniej jest jak fa�sz�w, dlatego te� i mniej gadam" (Karpi�ski, Pami�tniki, s. 197-198; Sob. s. 127-128). Zdarzenie to mia�o miejsce podczas drugiego pobytu Karpi�skiego w Warszawie. A wi�c nie �po kilku dniach", lecz � po kilku latach. do s. 33 [W. 3 i n.] �Pani Krakowska wyje�d�aj�c na letnie 3 miesi�ce (jak zwyczajnie robi�a) do Bia�ego Stoku i mnie prosi�a, a�ebym tam za ni� przyjecha�. � Przyj�ty by�em w tem jej mie�cie z grzeczno�ci� od niej najwi�ksz�, /e nawet w oczy to drugich uderzy�o, a jam sobie pomy�li�, �ja chleba potrzebuje, nie honor�w�, ta pani chocia� mi nic nie wy�wiadczy�a i tylko mnie nadzieja, /.awsze uwodzi�a, puszczenia mi d�br Orli, ko�o Bia�ego Stoku, �em uwiedziony 4 roki na letnie miesi�ce przyje�d�a�, dla bawienia jej do Bia�ego Stoku, wszelako za jej grzeczno�ci najwi�ksze dla mnie, Wii/i�e/ny by�em i najwi�cej za to, �e mnie odwiod�a od po�lubienia jednej wdowy, � kt�r� zapewne by�bym najnieszcz�liwszy, i do kt�rej ju� wyje�d�a�em dla koric/enia � Bia�ego Stoku, a tu pani gwa�tem mnie przytrzyma�a, kazawszy konie i pojazd m�j pozamyka�" (Karpi�ski, Pami�tniki, s. 198-199; Sob. s. 128-129; jest to ci�g dnls/y relacji cytowanej w kom. do s. 32). KRAKOWSKA PANI � Izabella Branicka, siostra kr�la Stanis�awa Augusta Poniatowskiego. Ur. w 1730 w Wo�czynie, w r. 174H wydano j� za m�� za 59-letniego Jana Klemensa Branickiego, wojewod� krakowskiego i hetmana polnego koronnego. Czartoryscy spodziewali si� w�wczas (Izabella by!u c�rk� Konstancji Czarteryskiej), �e przez to ma��e�stwo uzyskaj� wp�yw na Branii kicgo. Owdowia�a w r. 1771, wzi�a potajemny �lub z gen. Andrzejem Mokronow �kim. Lato sp�dza�a w Bia�ymstoku, zim� w Warszawie, nale��c do kr�gu najhli/s/ycli doradc�w kr�la. Prowadzi�a w Warszawie czynne �ycie towarzyskie, skupiaj�c wok� �iebie poet�w, artyst�w, dyplomat�w. W czasie Powstania Ko�ciuszkowskiego po/os tala w Warszawie, wsp�pracowa�a z rz�dem powsta�czym. Zmar�a w Bia�ymsiokn w r. 1808. Wielokrotnie wspominana w pami�tnikach tego czasu (P S B). [W. 5|. (:\ lat fikcyjny, skonstruowany zapewne z nast�puj�cego zdania Karpi�skiego: �Mananua Br�sell�wna, c�rka kapitana saskiego, z Turkul�wny urodzona, sierota bez inaiki i ojca, za najpi�kniejsz� i najcnotliwsz� pann� miana na Pokuciu, najpierwsza, byhi, do kt�rej si� w �yciu przywi�za�em". (Pami�tniki, s. 35; Sob. s. 41-42), [W. 10J �chudy literat" � aluzja do tytu�u satyry A. Naruszewicza pt. Chudy literat (powst. 1772). [W. 13 i n.] �Po roku bawienia si� na wsi, zachcia�o mi si� znowu do miasta, tak raz zakosztowawszy �ycia na wielkim �wiecie, jak �w pijak gorza�czany, chocia� ten trunek cierpki i pal�cy, przecie� mu mi�o zawsze powraca� do niego. [...] Najpierw poszed�em do Czartoryskiego, kt�ry mi� dosy� zimno przyj��, a Skowroriski mi powiedzia�, �e ksi�� to czu�, jakobym go w wierszach moich ((Powr�t z Warszawy na ,-�'((�.<� opisa�, odpowiedzia�em: albo� to ksi�� do siebie bierze te wiersze? � po kilku .liliach kr�l kaza� mi by� na obiedzie u siebie; ju� on czyta� dawniej moje wiersze 1'iiwr�t z Warszawy na wie�o i tak mnie obaczywszy, ze �zami rado�nemi wita: c� ci 10 Warszawa zrobi�a, �e� j� tak w wierszach swoich opisa�? odpowiedzia�em: �w�a�nie 10 samo, �e nic nie zrobi�a*. Kr�l zagadn�� mnie czem inszem, zamawiaj�c sobie, �e /.ara/ po obiedzie powiada� mu mia�em o rz�dzie w Galicyi..." (Karpi�ski, Pami�tniki, s. 194-195; Sob. s. 125). [W. 20 i n.] �Kiedy to w Polsce w czasie 3-go Maju dzieje si�, ja tymczasem bawi�cy w Warszawie i cz�sto widuj�c kr�la, raz mu stan m�j ubogi przypomnia�em, a on mi na to najpochlebniej odpowie: �Honor wpan robis/ panowaniu mojemu, �e wtenczas �yjesz, kiedy ja na tronie jestem*. To kr�lewskie � wiadczenic chocia� mi nie da�o pieni�dzy, ale jak�e wielk� da�o nadziej� polepszenia i"Mi mojego, kt�rego oko�o dw�ch lat czekaj�c nadaremnie, znowu si� kr�lowi i u /.ypomnia�em, a on mi rzecze: �Krzywd� mi wpan robisz t� pro�b� swoj�, ja bez l>i wypomnienia o wpanu my�le� powinienem i prosz� nigdy pro�b� swoj� mnie nic 1 >"krzywdzi�. S�ucha�em kr�la, nic mu o sobie nie m�wi�c i on te� nic mi o mnie nic m�wi� do �mierci swojej, �eby mi datek z siebie ofiarowa�, wtenczas kiedy marni pot hlcbcy jego brali biskupstwa, pensyc do�ywotnie, krok-wszc/yzny, dobra poje/ui-i'ku- ilho kaduki rozbierali. A tak widz�c marno�ci nad/u-i moich, wyjecha�em nu wie� do NIK hodoliny w Litwie, po og�oszeniu w Wars/awie Konstytucji 3 Mujii" (Kiiii-inski, Pami�tniki, s. 207-208; Sob. s. 132-1 H). [W. 2*>\ Ks. Jan AI.BKRT-RANDI (1711-1808) � jezuita; pracowa� w Bibliotece /.alnskich i Collegium Nobilium W 1770 r. redagowa� (z A. Naru�/cwic/i m > ,,/ab.m \ Pi/yjcnmi- i Po�yteczne", /ajmowa� si� historia,, litrrunmi, filologia, imim/inii- l .1 Myl Ickioirm kr�la 2 I 179ft zosta� mianowuny bi^np. m - � n-p"1"-1"1^ im IM pu-rws/ym ptr/i-M-n Towarzystwa Przyjaci� Nauk. Na kartach Nurtu jego posta� pojawi si� jeszcze kilkakrotnie. Scenki z Albertrandim nie ma w Pami�tnikach Karpi�skiego. [W. 31] KOPERSZTYCH (niem