Upokorzenie smakuje tak samo w ustach każdego człowieka.
i i,"1"8?1 jeszcze Pokonać stolice państw arah^i.h P"(r)-'ONZ konferencji międzynarodowej, aby zadeklarowali l mld dolarów pomocy dla okupo- strony w czasi [•l^ alcstyńskieSo i zapewnić swojej organizac ° potrzebie P°dpisania wanych obszarów Palestyny (l X 1993 r.). Niebawem Izrael zaczął zwalniać pierwszych więź- nych a biznes ' y Bmk Matowy zaczął przygotowywać plan J1 wsparcle flnansowe z ich niów palestyńskich, chociaż odczuwał trudności powodowane przez organizację Harnaś, a także na Bliskim wTt^ scy l ""^Y zaczęli przemyśliwać narSw pomocy dla ziem okupowa- własnych osadników. Rabin pilnował prac nad izraelsko-jordańskim traktatem pokojowym i w tym nia^zaTiTr;1:- Kiedy Rabin ^odz"^ P^^^aproZi"^ interesów -lu spotkał się z królem Husajnem w Akabie (5 XI 1993 r.). do tei jaka przyjął tę datę- Bialy Dom przygotow { ulntw^ na 13 wrzes- Izraelsko-palestyńska komisja mieszana napotkała trudności w kwestiach wycofania dzie Clinton gamzowa1 dla PodPisania porozumienia egipsko izr^T?^ uroczystosci Podobną i rozlokowania wojsk izraelskich oraz zasięgu strefy Jerycha. Rabin i Arafat na spotkaniu carstw koordyn p0 i^0' ręce Rabina i P° le\ve! ^afata Szefo ?0'Na podium w ogr0' w Kairze (12 xn 1993 r) nie zdolali UZSOdmć stanowiska. Odłożyli więc decyzję w tych spra- cją izraelska ChJącyc? onferencje Pokojową stanęli jednak DO nów Ie Y^0"1^-11 dwóch mo- ^ wach o 10 dni. Na wniosek przywódcy OWP postanowiono rozmowy na ten temat przenieść 4. L-nnstopher za palestyńską. Porozumienie o autonomii Z" - zynew za .^B- f z Kairu i Taby do Oslo. Kiedy tam, a później w Wersalu nie zdołano rozwiązać problemów bez- pa es ynskiej w strefie Gazy J pieczeństwa Izraela i stref autonomicznych, rozmowy przeniesiono ponownie do Kairu, gdzie domagał się -ang^o^aSwZ^n 1993 r•)• Ich "^"ienia 0^^ ^ (29Iv)- ^"^ P0^3""- ukladu 0 ograniczoneJ autonomii P31^.^ wstrefach kwestii bezpieczeństwa w strefach"Gaz",czonych i si1 ^^""odowych w u^' kt^ Gazy i Jerycho odbyło się w Kairze 4 maja 1994 r. Podpisy złożyli: premier Izraela Icchak do podkomisji w Tabie która m-ł.n y a- Rabin odrzucn te żądania i sn^""1116 Rabin, przewodniczący OWP Jasir Arafat i prezydent Egiptu Hosni Mubarak. Wstęp do układu Ostatnim węzłem problemów E0^ l^0 osi^m^ Pełnego porozumi^ia'0^6"1'1 gto51-M^0 "celem jest pokój, wzajemne poszanowanie i bezpieczeństwo" Izrael zaczął nieba- skie. Dyplomacja amerykańska zaieł. lch byiy fatala^ stosunki syr^l • wem zwalniać palestyńskich więźniów, a na obszary autonomiczne wkroczyły Jednostki policji izraelsko-palestyńskim. Damaszek był ^nu szczegó]nie PO waszyngtońskim nom rae1' palestyńskiej sformowane w Jordanii i Egipcie. Po wycofaniu żołnierzy izraelskich strefy Gazy również niepokoił się dobrą atmosfera ny poroz"mien^m z Oslo i Waszyn^"11"61"" iJerycha przeszły oficjalnie pod zarząd palestyński (18 V 1994 r.). Izrael i OWP postanowiły i Tabie. USA i Egipt zachęcały Syrie dplerwszych rozmów Palestyńsko-izraelskich ^'}ak kontynuować negocjacje na temat autonomii całego Zachodniego Brzegu. suwerenności syryjskiej na Wzgórz Jh? ,ormahzac'i stosunków z Izraelem za cen. rze Układów palestyńsko-izraelskich nie uznali członkowie ekstremistycznej organizacji tydzień października 1993 r koleina nindT waszyngton odroczy} przewidywana n "T111"' Harnaś (Islamski Ruch Oporu, powstały w 1988 r. jako przeciwne OWP odgałęzienie Bractwa zbojkotowaniem jej. Sztywne stanowisko Da "T"0-" poko•lowe.)' Ponieważ Syria zair? Muzułmańskiego w Palestynie) i Islamskiego Dżihadu, a także radykalne ugrupowanie palestyń- ^Cją porozumienia -r T-yraol.,.- »r . -"^^ku powstrzymywało A^."- - groziła , _ ",.,;""""" " c""o ; T ;k;, \Vvct^r,wi}» tp? nr-wr-iwicn nim nar,innalisrvc7.na nrawica izrael- -.^ p^uzierniKa 1993 r. kolejną rundę Ico f ~ odroczy} przewidywaną na t Harnaś (Islamski Ruch Oporu, powstały w 1988 r. jako przeciwne OWF odgałęzienie araciwa zooJicotowamem jej. Sztywne stanowisko Dam T"0'1 pokojowe)' Ponieważ Syria zaer T Muzułmańskiego w Palestynie) i Islamskiego Dżihadu, a także radykalne ugrupowanie palestyń- acją porozumienia z Izraelem. W te, sytu-r^" ^^"y^Wilo Amman przed f. skie związane z Syna i Libią. Występowała też przeciwko nim nacjonalistyczna prawica izrael- lUamaszku (3 - 9 XII 1993 r.), aby zachęcać ob7e ^ nstopher udał "e z wizytą do Jerozo^'' ska (Likud) i ugrupowania fundamentalistów religijnych. Dochodziło do krwawych zamachów Rabi wo]sk '""^'""kich na wzgórza Golan Y rozpocz?cia rokowań oraz oferow y terrorystycznych, po których władze izraelskie ogłaszały blokadę stref Gazy i Jerycha, uniemoż- przełk"0-130'1? tej P!OPOF'C^ gdyż - jego zdaniem'1-0 ł wycofywania si? stamtąd Izraela liwia•'ac prac? robotnikom palestyńskim z tych stref na obszarze Izraela. Elementom nieporząd- PrezydenrHf0*(tm) C2asie ^"gtego ustępstwa terytor- T0 enstw0 Izrw^ nie dałoby rady ku w organizacji i przepisach, spowodowanego jednostronnym anulowaniem przez Jasira Arafa- szynet ?2 wyrazi1 zgode W na udział w T^0 p0 ^"""""emu z 13 września ta wszystkich zarządzeń administracyjnych, wydanych w ciągu 27 lat okupacji izraelskiej, oraz Powrotn"10 w ej polowie ^ycznia 1994 r Clinton SD ro owanlach blisk0 wschodnich w Wa' przywracaniem zarządzeń egipskich (w Gazie) i jordańskich (w Jerychu) sprzyjał brak środków w Lib •J ze "szczytu" moskiewskiego (16 I 1994 r) ^ slę z Asadem w Genewie w drodze finansowych na administrację wprowadzoną przez Palestyńską Radę Samorządową; pomoc fi- ^ie oraz w stosunkach z Palestyńczykami i Iranem ° tym wyraz docenieni" roli Syrii nansowa obiecana na ten cel w 1993 r. przez niektóre państwa (łącznie ponad 2 mld USD, w tym teonwv ^^^"^^"^"^"'Clinton-Asad Rahm ' . na 1994 r. 725 min) opóźniała się. Minister Peres apelował na forum ONZ do przedstawicieli clto7pS slę ze wzgórz GOIan w ^anzaSS^^ Izraela d0 ^owi- tych państw, aby przekazały obiecane sumy. byłoby w d wlęc w Genewiejako swego rodzaju p "y"^ "kład" Pokojowego Poprawie klimatu w stosunkach izraelsko-palestyńskich sprzyjała realizacja zasad pokojowego m^ T^ wzorowane "a Porozumieniu izrael?'"11 •takleg0 ?^m^an^ które z Oslo poprzez przenoszenie instytucji palestyńskich z Jerozolimy na obszar Hebronu, róż- nią stosunków n owanla ^"nków z Izraelem otwarcia p glpsk(tm)- ^ad wyraził wolę poczęty w czerwcu 1994 r