- I powiedz im o tych dzieciakach...

Upokorzenie smakuje tak samo w ustach każdego człowieka.

- Nie zapali - oznajmi� Johnny. - To karburator czy jako�. To, co zawsze sprawia k�opoty. M�odszy, Tom, spojrza� na niego z ukosa. W powietrzu wyczuwa�o si� zmiany: dot�d obaj byli tylko podejrzliwi, teraz zacz�li czu� si� niepewnie. - Sk�d wiesz? - spyta� Tom. Johnny otworzy� usta i zamkn�� je z powrotem. Przecie� nie m�g� im powiedzie�, �e czuje czas, �e wie, i� gdyby zdo�a� w�a�ciwie zogniskowa� wzrok, zobaczy�by to, co chce, gdy� przesz�o�� i przysz�o�� by�y tu�, za rogiem, powi�zane z tera�niejszo�ci� miliardem po��cze�. Czu�, �e prawie mo�e wskaza�, gdzie to jest: nie w g�rze czy w dole, ale pod w�a�ciwym k�tem w stosunku do wszystkiego innego. - Oni s� ju� w drodze - powiedzia�. - B�d� tu za p� godziny. - Jacy oni? Co b�dzie za p� godziny? - Blackbury zostanie zbombardowane - oznajmi�a Kirsty. Zagrzmia�o. - Tak s�dzimy - doda� Yo-less. - Pi�� samolot�w- powiedzia� Johnny i otworzy� oczy. Wszystko wskoczy�o na swoje miejsce i wszyscy mu si� przypatrywali, ale ka�de z nich otacza�a jakby mg�a, a gdy si� kto� poruszy�, w �lad za nim porusza�y si� obrazy, zupe�nie jak �rednio widowiskowe efekty specjalne. - To przez burz� i chmury - wyja�ni� - b�d� my�leli, �e s� nad Siat�, a zrzuc� bomby na Blackbury. - Tak? A sk�d wiesz? Powiedzieli ci? - Pos�uchaj, durniu! - Kirsty naprawd� si� w�ciek�a. - Gdyby�my byli szpiegami, to po co by�my ci to wszystko opowiadali? Pan Hodder w odpowiedzi otworzy� drzwi. - Id� do doktora zatelefonowa� - oznajmi�. - A potem mo�e zdo�amy stwierdzi�, co tu si� dzieje. - A co z bombowcami? - nie ust�powa�a Kirsty. Z p�nocnego wschodu zagrzmia�o, ale poza tym s�ycha� by�o tylko deszcz. - Z jakimi bombowcami? - spyta� pan Hodder i wyszed�, trzaskaj�c drzwiami. Johnny siad�, opieraj�c g�ow� na d�oniach i mrugaj�c rozpaczliwie, by pozby� si� migaj�cych obraz�w. - Lepiej, �eby�cie sobie poszli - odezwa� si� Tom. -To niezgodne z regulaminem, �eby tu siedzieli cywile... Johnny zrezygnowa� z mrugania - bombowce, kt�re widzia�, za nic nie chcia�y znikn��. Si�gn�� po le��ce na stole karty do gry. - Dlaczego s� na nich bombowce? - spyta�. - Do czego one s�? - Co? No... do gry, a bombowce po to, �eby �atwiej nauczy� si� rozpoznawa� samoloty. - Tom uwa�a�, by ca�y czas od Johnny'ego oddziela� go st�. - Jak si� nimi gra, jako� tak samo si� zapami�tuje... - Uczysz si� pod�wiadomie - uzupe�ni�a Kirsty. - Nie, uczysz si�, graj�c tymi tu kartami - poprawi� j� desperacko Tom. Na zewn�trz kto� pr�bowa� uruchomi� motorower. Johnny wsta�. - Dobrze, udowodni� ci. Nast�pn� kart�, kt�r� podniesiesz, b�dzie... - Przed oczyma pojawi�o mu si� tyle obraz�w, i� stwierdzi�, �e skoro pani Tachyon widzi w ten spos�b przez ca�y czas, to nie do��, �e jest wsz�dzie, ale w dodatku i tak zachowuje si� naprawd� sensownie. Na zewn�trz kto� jeszcze usilniej pr�bowa� uruchomi� motorower. - ...nast�pn� kart� b�dzie pi�tka karo. - Nie rozumiem, po co mam ci w og�le pokazywa� karty. - Tom spojrza� nerwowo na Kirsty, kt�ra tak ju� dzia�a�a na ludzi. - Boisz si�? - spyta�a s�odko. Bez s�owa z�apa� pierwsz� z brzegu kart� i uni�s� j�. - Pi�tka karo - potwierdzi� powa�nie Yo-less. Johnny skin�� g�ow�. - Nast�pny b�dzie... walet kier. By�. Na zewn�trz do odg�os�w nieskutecznego odpalania motoroweru do��czy�y soczyste przekle�stwa. - To sztuczka - oburzy� si� Tom. - Kt�re� z was poustawia�o karty. - To je przetasuj, jak chcesz... - odpar� Johnny. -A i tak nast�pn� b�dzie dziesi�tka trefl. - Jak ty to robisz? - zainteresowa� si� Yo-less, przygl�daj�c si� dziesi�tce trefl. - Hm... To tak jak... pami�tam, �e j� widzia�em. - Pami�tasz, zanim j� naprawd� zobaczysz? - zdziwi�a si� Kirsty. Na zewn�trz odg�osy uruchamiania motoroweru zosta�y zag�uszone przez wyszukane przekle�stwa. - Uhm... no, mo�na tak powiedzie�. - Prekognicja - ucieszy�a si� nie wiedzie� dlaczego Kirsty. - Jeste� pewnie urodzonym medium... takim od seans�w spirytystycznych... - Nie lubi� alkoholu - b�kn�� Johnny, ale nikt go nie s�ucha�. Kirsty bowiem skupi�a si� na Tomie, a Yo-less na Kirsty. - Widzisz?! - spyta�a jadowicie. - Teraz nam wierzysz? - To mi si� nie podoba! To nie jest normalne... A poza tym i tak nie ma telefonu... Drzwi otwar�y si� z hukiem, wpuszczaj�c w�ciek�ego pana Hoddera