Jedne drzwi, drugie - by�o ich kilkoro i nie mia� poj�cia, dok�d prowadz�...

Upokorzenie smakuje tak samo w ustach każdego człowieka.

Trzecie ust�pi�y i znalaz� si� na w�skich schodach. Ostro�nie, stopie� po stopniu, zszed� do wilgotnej piwnicy. Mimo ciemno�ci zobaczy�, �e otaczaj� go setki butelek wina, re�skiego i mozelskiego. Przyczai� si� w niszy. Czeka�. Min�o kilka minut, a do piwnicy wci�� nikt nie schodzi�. Zerkn�� na zegarek: dwadzie�cia minut po p�nocy. Postanowi� odczeka� jeszcze godzin�. Do tego czasu Lana i von Schiissler powinni ju� p�j�� spa�, s�u�ba dopiero po nich. Przeszukiwanie obcego domu by�o zbyt ryzykowne. Ale zegar tyka�. Je�li Kundrow za�atwi to, co obieca�, pozostanie im nie wi�cej jak sze�� godzin. To za ma�o. Stanowczo za ma�o. Rozdzia� 36 Godzin� p�niej szed� mrocznymi korytarzami najwy�szego pi�tra. Szybko stwierdzi�, �e zamek zbudowano wed�ug typowo �redniowiecznego planu. Na parterze by�y pomieszczenia dla s�u�by. Na pierwszym pi�trze kaplica i g��wna sala z gigantycznym sto�em. Na drugim kwatery mieszkalne. Ale ka�de pi�tro by�o podzielone na kilka skrzyde�. Jedno z nich, z korytarzem wy�o�onym tygrysimi sk�rami i �cianami obwieszonymi my�liwskimi trofeami, nale�a�o do von Schiisslera. Metcalfe przeszed� nim cicho, mijaj�c po drodze wielkie drzwi, pewnie do sypialni pana domu. Na ko�cu korytarza by� zastawiony ci�kimi meblami gabinet z pe�nymi ksi��ek p�kami na �cianach. S�siednie skrzyd�o nale�a�o do dzieci, ale to za nim, rzadziej u�ywane, przeznaczono dla go�ci. Tam musia�a by� Lana. 336 Wszystko, co wiedzia� o von Schusslerze i to, co dot�d zaobserwowa�, m�wi�o mu, �e tu, w jego rodzinnej posiad�o�ci, b�d� spali osobno, gdy� wymaga�a tego ob�udna, baronowska przyzwoito��. Zreszt� Lana najpewniej by na to nalega�a. Spod wypolerowanych na b�ysk drzwi s�czy�a si� cieniutka smuga czerwonawego �wiat�a - tak, to jej pok�j. Lampa z aba�urem, na aba�urze chustka. Mo�e czyta�a? I czy na pewno by�a sama? Pod drzwiami sta�a wy�o�ona tkanin� taca, a na niej kryszta�owa szklanka, srebrna karafka i pusta szampanka. Obok szampanki le�a�a zmi�ta lniana serwetka. Jedna szklanka, jedna szampanka, jedna serwetka - Lana tam by�a i by�a sama. Przekr�ci� mosi�n� klamk� i powoli otworzy� drzwi. - Rudi? To ty? Nie odpowiedzia�. Wszed� do �rodka i zamkn�� za sob� drzwi. Pok�j. Bogato rze�biona boazeria na �cianach, kasetonowy sufit, haftowane draperie. Lana siedzia�a w�r�d poduszek na wielkim �o�u z baldachimem i wygl�da�a tak promiennie jak wtedy, gdy pierwszy raz widzia� j� na scenie. W lekkim szlafroku z morelowego jedwabiu, z kruczoczarnymi w�osami opadaj�cymi kaskad� na �ab�dzi� szyj�, by�a po prostu cudowna, wspania�a. Zobaczy�a go, g�o�no wci�gn�a powietrze i poja�nia�a jej twarz. Podbieg� do niej, a ona wyci�gn�a ku niemu r�ce. - Stiwa, zo�otof. - wykrzykn�a. - My�la�am, �e ju� ci� nie zobacz�! - Tak �atwo si� mnie nie pozb�dziesz. - Poca�owa� j� w usta, d�ugo i nami�tnie. Gdy si� odsun��, zobaczy�, �e Lana p�acze. - Jak tu wszed�e�? Jak przyjecha�e� do Berlina? - Zni�y�a g�os do szep tu. - I po co? - S�ysza�em, �e dzisiaj wyst�pujesz. Mia�bym to przegapi�? -Nie. - Pokr�ci�a g�ow�, nie daj�c si� zwie�� jego udawanej beztrosce. - Chodzi o te dokumenty. To co� powa�nego, poznaj� to po twoich oczach. - Co si� sta�o? - doda�a z nag�ym l�kiem. - Jakie� k�opoty? Stephen nie m�g� ju� k�ama�. Ok�amywa� j� zbyt d�ugo. -Daj rucze�ku. -Uj�� jej mi�kkie, pachn�ce r�ce w obie d�onie i usiad� na brzegu ��ka. -Nie mo�esz zosta� w Moskwie - powiedzia�. - To zbyt niebezpieczne. Chc�, �eby� wyjecha�a na Zach�d. - �ebym uciek�a. - Mia�a wielkie, b�yszcz�ce oczy. - To ostatnia szansa. Nie wypuszcz� ci� ju� z kraju. 337 - Stiwa, moj ty go�ubczik. Ju� ci m�wi�am: Rosja to moja rodina, moja ojczyzna. To po prostu ja. - Rosja zawsze b�dzie twoj� ojczyzn�. Zawsze b�dzie cz�ci� ciebie. I zawsze b�dziesz nosi�a j� w sercu. To si� nie zmieni. Ale tam b�dziesz przynajmniej wolna! - Wolno��... - zacz�a z gorycz�. - Nie, Lano, pos�uchaj - przerwa� jej Stephen. - Ty nie wiesz, co to wolno��. Nie wie tego nikt, kto urodzi� si� i wychowa� w wi�zieniu. - �Je�li ma si� prawo do mi�o�ci - zacytowa�a - kamienne mury nie s� wi�zieniem, a �elazne kraty klatk�". - Ale ty nie masz prawa nawet do mi�o�ci! - M�j ojciec... - To te� k�amstwo. - Co ty m�wisz? - Nie ma �adnego spisku. Hitlerowcy podsun�li Rosjanom spreparo wane �dowody". Wiedzieli, �e Stalin to paranoik, �e wsz�dzie widzi zdraj c�w, wi�c sfa�szowali listy, kt�re pogr��y�y waszych najwy�szych przy w�dc�w wojskowych. - To niemo�liwe! - Nic nie jest niemo�liwe, Lano, zw�aszcza dla kogo� o paranoidalnej wyobra�ni