- Upokorzenie smakuje tak samo w ustach każdego człowieka.
- Podobnie jak sieć wód, również i rozmieszczenie suchych enklaw zmienia się nieustannie - i tak od tysięcy lat ta niesamowita delta trwa, choć jednocześnie stale się zmienia...
- Jednocześnie nastąpiło odepchnięcie od udziału w kulturze w charakterze równoprawnych jej twórców i konsumentów pozaszlacheckich grup społeczeństwa, co musiało tę kulturę...
- Dla uczczenia więc jego pamięci i z wdzię cznością dla niego, a jednocześnie z oddaniem dla Pańskiej osoby, pokornie przypisuję Panu tę moją rozprawę o państwie...
- Tymczasem do uszu jego poczęły dochodzić młode, hałaśliwe głosy uczennic, uczestniczek nocującego tu dziś wędrownego obozu, a jednocześnie zachciało mu się spać i...
- Rozmiękczenie ideologii komunistycznej spowodowało więc jednocześnie rozmiękczenie oporu społeczne- go w jej odbiorze...
- Prawica rozpoczęła przeciwko nowemu prezydentowi kampanię osobistych Oszczerstw, domagając się jednocześnie, by wyboru - "dokonanego wbrew większości narodu polskiego" -...
- Ponosząc konsekwencje łamania prawa można jednocześnie wpływać na niesprawiedliwość, przeszkadza w tym jednak strach przed skutkami...
- Ześlizgując się ostrożnie po przystawionej przez Marka desce, pogrążał się jednocześnie w lodowatym, niewzruszonym spokoju...
- Jednocześnie Gotlandia przeszła pod panowanie duńskie, w XV w...
- I zniesionych zostało wszystkich siedem sakramentów świętych, i wszelka liturgia kościelna, a biedny lud pogrążony był w nieustającej rozpaczy, cięższej jeszcze niż...
Upokorzenie smakuje tak samo w ustach każdego człowieka.
Szczątki jego w postaci resztek monumentalnych murów i baszt obronnych oraz fundamentów pałacu zachowały się w Tyrnowie. Przetrwały również resztki donżonów — obronnych zamków w Czerweniu niedaleko Ruse, w Widyniu i w górach rodopskich, przede wszystkim w Stanimachos i w Ustra nad rzeką Ardą. Rozwijało się również malarstwo ścienne, nawiązujące do wzorów bizantyńskich, a poprzez nie do tradycji malarstwa hellenistycznego. Przykładem ściennego malarstwa bizantyńskiego na ziemiach bułgarskich są dwunastowieczne freski w cerkwi grobowej w Baczkowie. Wszystkie kompozycje i sceny dostosowane są ściśle do architektury wnętrza i ram architektonicznych, w których są umieszczone. 'Cechuje je ponadto właściwy sztuce bizantyńskiej dogmatyzm. Postacie wyrażają pewne odcieleśnione idee akademickie, sceny zaś rozmieszczone są według stałego, ściśle ustalającego zasady kanonu. Do najstarszych zabytków ściennego malarstwa tyrnowskiego należą szczątki fresków z cerkwi 110 Czterdziestu Męczenników ilu-strujących teksty legendarne występują tam fragmenty ilustracji kalendarza kościelnego, wzorowane na malarstwie miniaturowym zdobiącym kodeksy z menologiami — żywotami świętych. Sposób rozmieszczenia ilustracji w szeregu prostokątnych pól na ścianach narteksu, oddzielonych od siebie nie elementami architektonicznymi, lecz wąskimi pasmami ściany, jest przykładem odstępowania malarstwa ściennego w XIII w. od tradycji malarstwa monumentalnego. Fragmenty malowideł odkryte w niektórych cerkwiach dzielnicy Trapezicy w Tyrnowie i w cerkiewkach w dolinie Rusenski Łom wykazują wpływy realistycznego nurtu sztuki bizantyńskiej, który być może cechował w ogóle tak zwaną tyrnowską szkołę malarską rozwijającą się w XIII i XIV w. Najwspanialszym zabytkiem bułgarskiego malarstwa są jednak freski. 111 pokrywające ściany dwóch połączonych ze sobą cerkiewek bojańskich. W starszej cerkiewce odkryto szczątki fresków z XI —XII w. przypominających freski z Baczkowa. Około 1259 r. po zbudowaniu drugiej cerkwi powstały nowe malowidła pokrywające ściany obu cerkwi. Tematyka kompozycji odbiega nieco od norm tradycyjnych, gdyż cerkiew budowana była jako mauzoleum grobowe, odpowiada jednak ogólnemu schematowi rozmieszczenia scen malarskich. Na podłużnych ścianach samego grobowca, zajmującego dolną kondygnację drugiej cerkwi, umieszczone są portrety z jednej strony fundatora (bułg. ktitor), sewastokratora Kałojana i jego żony Desisławy, a z drugiej cara Konstantyna Ticha Asena i jego żony Ireny. Obok nich znajduje się scena przedstawiająca Chrystusa młodzieńczego w świątyni i figury świętych. Na sklepieniu zilustrowana jest na szesnastu polach legenda o świętym Mikołaju Cudotwórcy. Dwie podobizny Chrystusa umieszczone w programie ikonograficznym świątyni wzorowane były na dwóch słynnych bizantyńskich ikonach: Chrystusa Euergetesa z klasztoru konstantynopolitańskiego pod tym wezwaniem oraz Chrystusa Chalke umieszczonego nad Bramą Brązową (Chalke) pałacu cesarskiego w Konstantynopolu. Wpływy sztuki konstantynopolitańskiej zdradzają także pewne szczegóły ikonograficzne ze scen przedstawiających legendę o św. Mikołaju. Charakterystyczną cechą tego malarstwa jest harmonijność i posągowość postaci przedstawiających ideały doskonałości i piękności. Wpływ nurtu realistycznego i, być może, tyrnowskiej szkoły malarskiej uwidacznia się w realistycznym przedstawieniu szat, broni i w ogóle realiów umieszczonych w poszczególnych scenach. Również realistyczne i żywe są postacie fundatorów odtwarzające indywidualne rysy żywych osób, a nie schematyczne, anonimowe sylwetki. Natomiast postacie carskiej pary zbliżone są do ujęcia tradycyjnego. Malowidła późniejsze nie dorównują już freskom bojańskim, cechuje je prowincjonalizm, właściwy ludowym warsztatom rzemieślniczym, zbliżający je do sztuki ludowej. Odznaczają się naiwnym realizmem i archaicznym wyglądem szczegółów ikonograficznych