- Upokorzenie smakuje tak samo w ustach każdego człowieka.
- Ale tu Rankorn się zdradził: jego sylwetka mignęła wśród drzew o jakieś trzydzieści jardów poniżej, na zboczu zagajnika, i wtedy cała wataha runęła za nim wąską luką między...
- 34 Jeszcze bardziej na wschód, bliżej Rosji, leżała kraina „spokojnych wód i ciemnych borów" z rozsianymi wśród nich rozległymi jeziorami obramowanymi sitowiem, z lasami...
- Budziła tym zawiść wśród sztywnych, nudnych markiz i hrabianek, brakowało jej także powiernicy, z którą mogłaby rozważać plany na najbliższe dni, a teraz dziwny los...
- Tuż przed ósmą powiew niechęci przeszedł przez tłum, zgromadzony w dolnym hallu: dyrektor Pieróg, godny i nadęty, przemieszczał się jak kombajn wśród rozchylających...
- Wśród nich ważne miejsce zajmują kompetencje o charakterze nadzorczym; e) cały kompleks pojedynczych, ale niekiedy bardzo znaczących spraw z różnych dziedzin...
- Wśród pisania dopiero przyszło jej na myśl, że marszałek w tej sprawie był bardzo wątpliwym obrońcą, że właśnie dla zmuszenia Cecylii, aby dom jego przyjęła, dopuścić...
- Bardzo żałujemy, że nie był Pan obecny na sali razem z nami, chociaż od moralnej obecności wśród uczestników sympozjum nikt nie może Szanownego Pana uwolnić...
- Dalej, komendancie, zwiewajmy stąd, u diabła! Reszta krótkiego listopadowego popołudnia zeszła im na ponurej zabawie w berka i w chowanego wśród wąwozów i...
- Rozpowszechniają o nim rozmaite pikantne plotki, głoszące, iż jest podobno autorem wielce nieprzystojnych utworów, które bezimiennie krążą wśród wtajemniczonych, a o...
- Wysoka ława okryta tureckim suknem stała wśród otwartej przestrzeni pod wielką szopą, gdzie odbywały się posłuchania...
Upokorzenie smakuje tak samo w ustach każdego człowieka.
Dzisiaj noc taka ładna! Księżyc chodzi z gitarą. Szulerzy na werandach krzyczą „kiery" i „karo". Tak zwana pani Luna w króla pik patrzy chytrze. Przegrała. Noc jak fortuna kołem toczy się w Świdrze. WIELKA SCENA BALKONOWA (w wykonaniu Alojzego Gżegżótki) Szkoda tylko, że tu nie ma kwiaciarni... a jeśli są, to daleko, bobym stanął pod tym balkonem, koło latarni, z różą, w charakterze zakochanego; KONSTANTY ILDEFONS GAŁCZYŃSki na balkon, promieniejąc, wyszłaby wróżka tłusta, a ja bym zaśpiewał: — Dulcynejo, tu Alojzy. Daj mi twe usta; ty sekrety znasz chiromancji, ja zastrzyki robię z arszeniku. O, skocz w ramiona me i na dancing pojedziemy, i zginiemy w walczyku. Zawiruje nam świat aż do rana, złotych chwil nam nikt nie ukradnie. Ty mi z ręki powróżysz, kochana, ja ci zastrzyk zrobię bezpłatnie. I znów walczyk, walczyk szalony, i znów lody i woda sodowa — aż na drucie pogasną lampiony, aż się schowa w oczy twe noc... SEN LODZIARZA (scena baletowa) Zmęczony, zlany potem zasnął lodziarz pod dworcem. I przyszedł do niego Szopen, i kupił dużą porcję. Dziwny facet. Na pewno takiego nie było w Świdrze. Rzucił monetę srebrną i w dal odchodził w cylindrze. POEZJE Lecz roześmiał się na zakręcie i powiedział do mnie: — Mój złoty, od jutra wciąż lato będzie i LODY, PANOWIE, LODY! AUTOR (solo z towarzyszeniem bębnów}. Gwiazdy jak muzykanci. Sierpień jak ptak zielony. Gwiazdy grają. Wiatr tańczy. A sierpień pióra roni. Noc wciąż w górę wyrasta — srebrnookienna wieża. Sierpień na wieży stanął, takt skrzydłami odmierza. Między sosnami cienie to się zjawią, to znikną. Ścieżką dumny młodzieniec jedzie na motocyklu. Księżyc jak marionetka wyszedł zza chmur kurtyny. Śpią dziewczyny w hamakach. Bardzo ładne dziewczyny. Nagle świerszcz w szparze cegły walca zagrał. I zamilkł. Dziewczyny w hamakach drgnęły. Mówią przez sen wierszami. KONSTANTY ILDEFONS GAŁCZYŃSH W chatce zarosłej zielskiem, nad którą świetlik lata, akordeon podmiejski opłakuje śmierć lata. Muzyka pełna treści na bolesnym półtonie. Cały Świder się mieści w tej grze na akordeonie: wózki z dziećmi, dzięcioły, brzoza rosnąca krzywo, rzeczka i niewidomy, co pił na stacji piwo; i ten dom z dachem ostrym, co się w malinach chowa — i ten cień... jakby „Trzy siostry" Antoniego Czechowa. FINAŁ (w wykonaniu całego zespołu) Gdyś jest smutny, mój złoty, gdy cię męczą kłopoty, zapamiętaj to słowo z sześciu liter: Świder — na złe kompleksy, na artretyzm, eklektyzm, na miłość, na samotność — Świder. POEZJE Tutaj, złoty kolego, możesz czytać Heinego, jakaś prozę albo „BUCH DER LIEDER". Niewysoko. Nie za nisko. Fenomenalne letnisko. ŚWIDER. Powtarzam: ŚWIDER. 1949 DYTYRAMB NA CZEŚĆ POKOJU Toś ty słońce tchnął w lutnię mą, że słońcem błyska! Dzięki tobie spokojnie śpią dzieci w kołyskach. To w tobie jak w żyznym cieple świat się zieleni. Dzięki tobie kupują meble narzeczeni. Dzięki tobie w seminariach uczą się studenci wytrwali. Dzięki tobie spokojnie na koźle dorożkarz fajkę pali. Dzięki tobie na kolanach babki mruczy malutki kotek. Szafarzu myśli pogodnych jak kwiatki, opiekunie bibliotek! KONSTANTY ILDEFONS GAŁCZYŃSKI Nie trwóż się, twym oliwnym listkom nic nie zrobią wrogowie. Bo talent, praca i wszystko — tobie. Bo serca nasze mężne i czujność w oku. Śpiewam twe imię potężne: POKÓJ