Wolne miejsce w plecaku nale�y zawsze zape�nia� �ywno�ci�...

Upokorzenie smakuje tak samo w ustach każdego człowieka.

W g�rach o g�stej ro�linno�ci tropikalnej dobrze jest mie� specjalny siekacz. W miejscowo�ciach wilgotnych przyda� si� mo�e butelka z benzyn� lub szczapy �ywiczne, kt�re umo�liwiaj� rozpalenie ogniska nawet z wilgotnego drzewa. Partyzant powinien mie� przy sobie notatnik, o��wek i pi�ro. Powinien r�wnie� zawsze mie� przy sobie kawa�ki sznurka, ig��, nici i guziki. Partyzant d�wigaj�cy podobny ekwipunek b�dzie mia� du�y ci�ar na plecach. Jest on jednak konieczny w ci�kich warunkach kampanii wojennej. 3. ORGANIZACJA PARTYZANTKI Partyzantki nie organizuje si� wed�ug sztywnego schematu. W zale�no�ci od warunk�w lokalnych mog� zaj�� du�e r�nice mi�dzy poszczeg�lnymi organizacjami partyzanckimi. Przyjmijmy jednak, �e nasze do�wiadczenia kuba�skie maj� warto�� uniwersaln�. Nale�y tym niemniej pami�ta�, �e istnieje mo�liwo�� zorganizowania partyzantki w zupe�nie inny spos�b, kt�ry lepiej b�dzie odpowiada� warunkom danego kraju. Najtrudniejszym problemem jest liczebno�� oddzia�u partyzanckiego. Zak�adamy, �e oddzia� znajduje si� w okolicy g�rzystej, dogodnej dla partyzantki, w warunkach nie tak z�ych, aby by� zmuszony do ci�g�ej ucieczki, ale i nie tak dobrych, aby m�g� mie� w�asn� baz� operacyjn�. Oddzia� partyzancki w takich warunkach nie powinien liczy� ponad stu pi��dziesi�ciu �o�nierzy, a i ta liczba jest ju� za wysoka. Najlepsza liczba to stu bojownik�w. Zgodnie z kuba�sk� hierarchi�, takim oddzia�em dowodzi major. Nale�y przypomnie�, �e w naszym wojsku nie by�o ani kaprali, ani sier�ant�w, gdy� uwa�ali�my te stopnie za reprezentacyjne dla re�imu dyktatury. Major wobec tego dowodzi oddzia�em obejmuj�cym 100 - 150 �o�nierzy i ma pod swoim dow�dztwem tylu kapitan�w, ile ma pluton�w, sk�adaj�cych si� z 30 - 40 ludzi. W partyzantce najni�sz� jednostk� jest dru�yna, sk�adaj�ca si� z 10 - 12 �o�nierzy dowodzonych przez porucznika. Sta�� tendencj� partyzantki jest operowanie ma�ymi formacjami. Na skutek tego podstawow� jej jednostk� jest dru�yna. Dru�yna dzia�a na rozkaz bezpo�redniego dow�dcy, oddzielona cz�stokro� od swego kapitana, cho� znajduje si� on na tym samym froncie. Ka�dy dow�dca plutonu i dru�yny ma wyznaczonego odpowiednio wyszkolonego zast�pc�, kt�ry m�g�by w razie potrzeby przej�� dow�dztwo. Jednym z zasadniczych problem�w wojsk partyzanckich jest wy�ywienie. Wszyscy �o�nierze, od szeregowca do dow�dcy, powinni otrzymywa� to samo po�ywienie. Posi�ek ma dla �o�nierzy wielkie znaczenie nie tylko dlatego, �e s� oni stale niedo�ywieni, ale r�wnie� i dlatego, �e posi�ek jest cz�sto jedynym godnym uwagi wypadkiem dnia. �o�nierze s� bardzo wra�liwi na sprawiedliwe traktowanie ich, mierz� wi�c krytycznym wzrokiem wydzielane racje �ywno�ciowe. Dlatego nie wolno nigdy pozwoli� na faworyzowanie kogokolwiek. Je�li posi�ek rozdzielany jest w�r�d �o�nierzy ca�ego oddzia�u, nale�y ustali� porz�dek podzia�u i �ci�le si� go trzyma�, nale�y r�wnie� kontrolowa� ilo�� i jako�� ka�dej racji �ywno�ciowej. Przy podziale ubra� sprawa przedstawia si� inaczej. Bierze si� tu pod uwag� po pierwsze - potrzeby poszczeg�lnych �o�nierzy, kt�re najcz�ciej przewy�szaj� ilo�� odzie�y do rozdania, po drugie - sta� feojowy i zas�ugi danego �o�nierza. Sta� bojowy i zas�ugi �o�nierzy, kt�re na og� s� trudne do sprecyzowania, powinny by� notowane w specjalnym zeszycie przez wyznaczonego do tego celu cz�owieka. Tak samo jak z odzie�� powinno si� post�powa� z innymi przedmiotami przeznaczonymi do podzia�u. Tyto� i papierosy powinny by� rozdzielane zgodnie z ustalonymi normami i w jednakowych dla wszystkich porcjach. Nale�y wyznacza� ludzi godnych zaufania, kt�rzy zajm� si� podzia�em �ywno�ci, odzie�y itp. Powinni oni w zasadzie nale�e� do sztabu. Sztab bowiem wykonuje funkcje administracyjne, kieruje ��czno�ci� itp. Powinni do niego nale�e� najinteligentniejsi oficerowie i najzdolniejsi, najbardziej oddani sprawie szeregowi partyzanci. B�d� oni musieli sprosta� wi�kszym wymaganiom, ani�eli reszta �o�nierzy. Nie by�oby jednak s�uszne, by korzystali z lepszych warunk�w, szczeg�lnie je�li chodzi o wy�ywienie. Ka�dy partyzant sam nosi w�asny ekwipunek, ale jest pewna ilo�� przedmiot�w wsp�lnego u�ytku, kt�re powinny by� r�wnomiernie rozdzielane mi�dzy wszystkich. Mo�na rozdziela� te przedmioty (jak lekarstwa, narz�dzia chirurgiczne, zapasy �ywno�ci i odzie�y, dodatkowe naczynia kuchenne, ci�k� bro� itp.) pomi�dzy wszystkie plutony. Ka�dy kapitan rozdzieli je mi�dzy dru�yny, a ka�dy dow�dca dru�yny mi�dzy swoich ludzi. Mo�na r�wnie�, je�li nie wszyscy �o�nierze s� uzbrojeni, organizowa� specjalne dru�yny lub plutony dla transportu. To drugie rozwi�zanie jest korzystniejsze, gdy� �o�nierze uzbrojeni nie s� w�wczas zbytnio ob�adowani. Przy takiej organizacji transportu poza tym niebezpiecze�stwo zgubienia zapas�w jest mniejsze, gdy� s� one bardziej skoncentrowane. Ci za�, kt�rym wypad�o d�wiga� ci�ary, staraj� si� d�wiga� jak najwi�cej w tej nadziei, �e w nagrod� otrzymaj� szybciej bro�. Plutony te maszeruj� zazwyczaj na ko�cu kolumny i maj� takie same obowi�zki i prawa, jak reszta partyzant�w. Zadania, stoj�ce przed �o�nierzami, zmieniaj� si� w zale�no�ci od aktywno�ci oddzia�u. Gdy oddzia� przebywa w obozie, wydzielane s� specjalne ekipy dla czuwania nad jego bezpiecze�stwem. Powinni to by� �o�nierze do�wiadczeni i wyspecjalizowani, kt�rych mo�na nagradza� za wykonanie tego zadania dodatkowymi racjami tytoniu lub smako�yk�w. Je�li oddzia� liczy powiedzmy stu ludzi, a jest sto pi�tna�cie pude�ek papieros�w, te pi�tna�cie pude�ek mo�na rozdzieli� pomi�dzy ludzi pe�ni�cych wart�. Przednia i tylna stra�, ca�kowicie oddzielona od reszty kolumny, s� odpowiedzialne za jej bezpiecze�stwo. Ka�dy pluton z kolei musi tak�e mie� swoj� stra� przedni� i tyln�. Im dalej od obozu rozstawione s� te stra�e, szczeg�lnie gdy oddzia� przebywa na wolnym terytorium, tym wi�ksze jest jego bezpiecze�stwo. Stanowiska tych stra�y powinny si� znajdowa� na wzniesieniach, kt�re dominuj� nad okolic� i s� trudno dost�pne. Je�li oddzia� zatrzymuje si� w danej miejscowo�ci na kilka dni, stanowiska te nale�y ufortyfikowa�, aby mo�na by�o zorganizowa� obron� w razie ataku. Je�li oddzia� wycofuje si� z danej miejscowo�ci - mo�e je zniszczy�. W sta�ych obozach stanowiska obronne powinny by� stale doskonalone. Nale�y pami�ta�, �e w okolicach g�rzystych, dofbrze wybranych przez partyzantk�, jedyn� skuteczn� broni� jest mo�dzierz. Z drzewa, kamienia itp. materia��w mo�na budowa� doskona�e schrony, zabezpieczaj�ce przed ostrza�em z mo�dzierzy. W obozie bardzo wa�ne jest utrzymanie dyscypliny, kt�ra powinna mie� charakter wychowawczy