Wsz�dzie widz� tych z maszynk� do golenia w�os�w, oportunist�w, �otr�w, czekaj�cych na okazj�, �eby do��czy� do korowodu z g�o�nym i gromkim �miechem, w�a�ciwym...

Upokorzenie smakuje tak samo w ustach każdego człowieka.

Bo wszystkie te kanalie, �miej�ce si� z biednej kobiety ze zdj�cia, ci�gle s� w�r�d nas. Niekt�rzy naprawd�, fizycznie, czcigodni staruszkowie, szanowani przez swoich wnuk�w i s�siad�w, jak s�dz�. Inni tylko czekaj� na sposobno�� - s� to tch�rze, odwracaj�cy g�ow� w drug� stron� lub j� schylaj�cy, kiedy niemiecki �o�nierz albo kolejny polityk, albo dyrektor personalny, albo s�siad z trzeciego pi�tra pluje im w twarz. I dopiero kiedy ten oficjalnie uzna si� za pokonanego albo kiedy go zabij�, albo kiedy straci w�adz�, albo sam odejdzie, wype�zn� z dziury, �eby z�apa� jego �on� i dziecko, wlec je po ulicach i u�miecha� si� do obiektywu. NA CO� TRZEBA UMRZE� Bardzo podoba mi si� pewne zdj�cie i podpis pod nim. Zdj�cie pochodzi sprzed kilku dni, wyci��em je z gazety i przyczepi�em pineskami przy komputerze. Przedstawia pi��dziesi�cioletniego faceta, takiego zwyczajnego cz�owieka, z otwartymi ustami, widelcem w jednej d�oni i no�em w drugiej, jak - a� mi�o spojrze� - pa�aszuje stek wo�owy, dwie pi�dzi na dwie, z wierzchu przypieczony i krwisty w �rodku, jak nale�y, kanoniczny, z butelk� odpowiedniego wina. Ale najlepszy jest podpis: �Na co� trzeba umrze�, kt�re to s�owa wypowiada go�� od kotleta, prze�ykaj�c kolejny k�s. Bardzo z siebie zadowolony. Musz� wyzna�, �e kiedy patrz� na to zdj�cie, nie mog� pohamowa� w sobie przyp�ywu sympatii do tego faceta. Ten od kotleta co wynika z artyku�u, przez ca�e swoje �ycie jada� mi�so i nie ma zamiaru zmieni� zwyczaj�w ani ze wzgl�du na wiek, ani z powodu w�ciek�ych kr�w, ani wskutek wywod�w ministra zdrowia, ani z �adnego innego zasranego powodu. Przypomina mi w tym pewnego znajomego pisarza, kt�remu si� zmar�o, gdy by� ju� dobrze po siedemdziesi�tce, a kt�rego czasem ledwie ju� zipi�cego nakrywali�my na paleniu cichcem papierosa, mawia�: �Lepiej umrze� na stoj�co ni� �y� na kolanach�. I najwyra�niej ten od kotleta jest tego samego zdania. G�bczasty czy nie, poch�ania� mi�so z wielkim smakiem i apetytem przez ca�e swoje �ycie, je�li tylko kiesze� mu na to pozwala�a. I teraz te� nie zmieni swoich zwyczaj�w, tylko dlatego �e jaka� banda rz�dz�cych z�odziei i �otr�w zwanych ministrami europejskimi, wliczaj�c w to hiszpa�skich, ze swymi nieoczekiwanymi decyzjami, taktyk� strusia i strachem przed stawieniem czo�a rzeczywisto�ci, poprzestawia�a konsumentom w g�owach. A mo�e nie jest to najgorszy spos�b, �eby zmierzy� si� z problemem? B�dzie dalej jada� mi�so jak gdyby nigdy nic, mniam, mniam, a kiedy za kilka lat lekarze stwierdz�, �e m�zg po kawa�ku wylatuje mu przez uszy, zje ostatniego kotleta, wypali cygaro, p�jdzie do Corte Ingles, �eby kupi� kij baseballowy albo dobr� maczug�, i wybierze si� na spacer po Ministerstwie Zdrowia i Rolnictwa - a je�li si� uda, to r�wnie� po Radzie Ministr�w. W Hiszpanii korzystne jest to, �e trudno by�oby si� pomyli�, bo skoro nigdy nie zwalnia si� nikogo, kto naprawd� jedn� nog� nie stoi w kryminale, ludzie b�d� dalej spokojnie siedzie� w swoich gabinetach albo co najwy�ej zmieni� ministerstwo, albo b�d� w jakim� innym wa�nym urz�dzie, pod��czeni do cycka innej krowy - krowy, kt�ra zawsze si� �mieje - jak Romulus i Remus do swojej wilczycy. �atwo wi�c b�dzie do nich trafi� i z�o�y� im, �up, �up, podzi�kowania. W ka�dym razie ten od kotleta ma jasno wytyczony w�asny kierunek. W dzisiejszych czasach nie mo�esz nieustannie �y� obsesj� tego, co jesz, bo wtedy akt posilania si� przekszta�ci si� w czyst� paranoj� i b�dziesz g�odowa� bardziej ni� rozwodnik pozbawiony otwieracza do konserw. Poza tym, jak si� cz�owiek nad tym zastanowi, okazuje si�, �e zawsze by�y epidemie, d�umy, cholery, ospy, zaka�enia, w�o�nice, zatrucia grzybami i tego rodzaju rzeczy, a ludzie nie sierdzili si� tak bardzo z powodu �mierci. Od czasu do czasu pech sprawia�, �e cz�owiek umiera� w samotno�ci albo te� w towarzystwie dziesi�tk�w czy tysi�cy, i kropka.. Jedno, co si� zmieni�o, to to, �e kiedy� zgony indywidualne albo zbiorowe nast�powa�y w wyniku naturalnego toku �ycia i z przyczyn dosy� oczywistych, zale�nych od wyrok�w boskich. A je�li jaki� po�rednik macza� w tym palce albo komu� takie po�rednictwo przypisywano, s�usznie lub nie do ko�ca s�usznie, brano domniemanego z�oczy�c� i pieczono go na publicznym placu albo rozdzierano go na kawa�ki przy zastosowaniu czterech w��cz�cych go koni. Teraz wydaje si�, �e przyczyn� jest zwykle nieodpowiedzialno�� i cwaniactwo z�odziei, handlarzy i polityk�w pozbawionych skrupu��w, kt�rych niestety ju� si� nie �wiartuje, tylko obdarza pa�stwowymi subwencjami albo popiera si� ich pozostanie na danym stanowisku maj�c na wzgl�dzie unikni�cia kryzysu rz�dowego i z�ej prasy w Europie. Co do reszty, sprawy nie r�ni� si� tak bardzo od tych dawnych. Chodzi tylko o to, �e bardzo zniewie�cieli�my i teraz nikt ju� nie chce ci�ko pracowa� ani nie chce, �eby go co� bola�o, ani nie chce umrze� nawet z przepicia, i nie palimy i nie pijemy, i studiujemy etykietki, i chcemy �eby wszystko by�o aseptyczne, bezbarwne, bezwonne i md�e, i �eby�my �yli wystarczaj�co d�ugo, by dzieci z zi�ciami do sp�ki wywali�y nas na si�� do domu starc�w, gdzie b�dziemy �yli dalej przez, dwadzie�cia kolejnych lat co najmniej, tak zadowoleni z naszej sondy, w�zka inwalidzkiego i pasa przepuklinowego, ogl�daj�c szofera Rociito w talk- show T�mbola i szczypi�c w ty�ek piel�gniarki, kiedy przynosz� nam przetarte warzywa. I zapominamy, co nam przypomina facet od kotleta, �e czym innym jest dbanie o siebie, a czym innym obsesja na tym punkcie - i �e w sumie na co� trzeba umrze�. I tak ka�de pokolenie musi ta�czy� do ka�dej muzyki, cho�by najgorszej, jak� mu zagra pech albo epoka