Z lusterka wstecznego zwiesza�a si� wielka, styropianowa kostka z trupimi g��wkami w miejsce kropek...

Upokorzenie smakuje tak samo w ustach każdego człowieka.

Kierownica pomalowana by�a na w�ciekle pomara�czowy kolor. - Na tylnym siedzeniu masz piwo. We� sobie. Piwo marki Coors by�o obrzydliwie ciep�e i cho� �mieciarz nie lubi� piwa, wypi� jedno do dna, bardzo szybko, chwal�c jakie jest wspania�e. - Stary - rzuci� Dzieciak. - Nie ma lepszego piwa ni� coors. Gdybym m�g�, nawet bym nim szcza�. Uwierzy�by�? �mieciarz odpar�, �e tak. - M�wi� na mnie Dzieciak. Ze Shreveport w Luizjanie. Znasz? Ta bryka wygrywa�a ka�de zawody na pieprzonym Po�udniu. Uwierzy�by�? �mieciarz powiedzia�, �e tak i wzi�� sobie jeszcze jedno ciep�e piwo. Zwa�ywszy na okoliczno�ci takie posuni�cie wydawa�o si� najrozs�dniejsze. - Jak na ciebie wo�aj�, ch�opcze? - �mieciarz. - �e jak? - Przez chwil� martwe oczy lalki �widrowa�y twarz �mieciarza. - Robisz sobie jaja, ch�opcze? Nikt nie b�dzie robi� sobie jaj z Dzieciaka. Lepiej w to uwierz. - Wierz� - odpar� z przekonaniem �mieciarz - ale tak mnie w�a�nie nazywaj�, bo podpala�em kosze na �mieci, skrzynki pocztowe i takie tam. Spali�em te� czek emerytalny starej pani Semple. Wsadzili mnie za to do poprawczaka. Sfajczy�em tak�e ko�ci� metodyst�w w Powtanville, w Indianie. - Powaga? - rzuci� Dzieciak wyra�nie uradowany. - Ch�opie, chyba jeste� naprawd� zdrowo por�bany. Ale to dobrze. Lubi� �wir�w. Sam jestem szajbus. Nie�le popierdolony. Lepiej w to uwierz. To m�wi� na ciebie �mieciarz, taa? Podoba mi si�. Stworzymy duet. Pojebany Dzieciak i popierdolony �mieciarz. Grabula, �mieciu. Dzieciak wyci�gn�� r�k�, a �mieciarz u�cisn�� j� tak szybko jak tylko m�g�, aby tamten zn�w po�o�y� obie d�onie na kierownicy. Z wizgiem opon weszli w ostry zakr�t, a tu� za nim sta�, blokuj�c prawie ca�� autostrad�, bekins semi. Widz�c to, �mieciarz obiema d�o�mi zakry� oczy, szykuj�c si� w duchu do nieuniknionego opuszczenia tego pado�u i przeniesienia si� na �ono Abrahama. Dzieciak nawet nie mrugn�� powiek�. Coupe odbi� w lewo i przemkn�� po poboczu, ledwie muskaj�c bokiem prz�d ci�ar�wki. Pomijaj�c zdarty lakier, coupe nie dozna� �adnego powa�niejszego uszczerbku. - Niewiele brakowa�o - mrukn�� mieciarz, kiedy w ko�cu wydoby� z siebie g�os. - No - potakn�� Dzieciak. I mrugn��, przes�aniaj�c na moment powiek� jedno ze swoich martwych jak u lalki oczu. - Co� o tym wiem. A jak tam piwo? �wietnie smakuje, nie? Na pewno, po tej ca�ej twojej je�dzie na dziecinnym rowerku. - Jeszcze jak - odpar� �mieciarz i poci�gn�� kolejny �yk ciep�ego coorsa. By� ob��kany, ale nie na tyle by sprzeciwia� si� Dzieciakowi, kiedy ten prowadzi�. Nic z tych rzeczy. - C�, chyba nie ma sensu �ciemnia� - mrukn�� Dzieciak, si�gaj�c do ty�u po swoj� puszk� coorsa. - Wydaje mi si�, �e jedziemy w to samo miejsce. - Chyba tak - odrzek� �mieciarz z wahaniem. - Jak za starych dobrych czas�w - rzuci� Dzieciak. - Jedziemy na zach�d. Tam si� wszystko zacznie. Uwierzy�by�? - Chyba tak. - Te� �ni� ci si� ten Czarny Lud w czarnym kombinezonie? - Masz na my�li mnicha? - Mam na my�li dok�adnie to, co m�wi� - odburkn�� oschle Dzieciak. - Co� ci powiem. Go�� nosi gogle i czarny kombinezon lotniczy, jak John Wayne w filmie z czas�w drugiej �wiatowej. Gogle ma tak wielkie, �e mu, kurde, zas�aniaj� ca�� facjat�. Strasznie przez to wygl�da skurwiel, no nie? - Taa... - odmrukn�� mieciarz, popijaj�c �yk ciep�ego piwa. Zaczyna�o mu szumie� w g�owie. Dzieciak nachyli� si� nad pomara�czow� kierownic� i zacz�� na�ladowa� pilota my�liwca podczas walki powietrznej, by� mo�e w jednej z bitew drugiej wojny �wiatowej. Deuce coupe zacz�� niebezpiecznie zje�d�a� to na jedn�, to na drug� stron� szosy, podczas gdy kierowca-pilot wyobra�a� sobie wykonywane przez maszyn� akrobatyczne ewolucje powietrzne. - Szuuuuuuuuu... tatatatatatatata... puch, puch, puch, puch... a masz pieprzony Szwabie... kapitanie! Bandyci na dwunastej! Przywal im z dzia�ka pok�adowego, ty durnowaty wa�koniu... trata-tatata. Za�atwiony, sir! Przestrze� czysta... wruuuuuu... wraca� na swoje miejsca, wruuuuu! Gdy prze�ywa� swoje bitewne fantazje na jego twarzy nie pojawi� si� nawet cie� jakiegokolwiek wyrazu, ani jeden t�usty od brylantyny w�os nie spad� mu na czo�o, kiedy zje�d�a� z pobocza z powrotem na szos�. �mieciarz poczu�, �e serce w jego piersi zaczyna bi� jak szalone. Ca�e jego cia�o l�ni�o od potu. Dopi� piwo. Poczu� silne parcie na p�cherz. - Ale nie przestraszy�em si� go - powiedzia� Dzieciak kontynuuj�c jak gdyby nigdy nic przerwany temat. - Ni chuja. To twardziel, ale Dzieciak nie z takimi dawa� sobie rad�. Niejednemu ju� dojeba�em jak Szef przykaza�. Uwierzy�by�? - Jasne - potakn�� mieciarz. - Kapujesz, kto jest Szefem? - Jasne - odrzek� �mieciarz. Nie mia� poj�cia, kto jest albo mo�e by� Szefem. - Lepiej �eby� kapowa�. Wiesz co zrobi�? - Pojedziesz na zach�d? - rzuci� niepewnie �mieciarz. To wydawa�o si� w miar� bezpiecznym stwierdzeniem. Dzieciak wygl�da� na zniecierpliwionego. - Potem. Chodzi mi o to, co zrobi� POTEM. - Nie wiem. Co zrobisz? - Przyczaj� si� na pewien czas. Wybadam sytuacj�. Wiesz o co mi chodzi? - Jasne. - W dech�. Co� ci powiem. Pow�sz� to tu, to tam. Obadam sytuacj�. Prze�wietl� naszego szych�. A potem... Dzieciak zamilk� zgarbiony, z pos�pn� min�, nad pomara�czow� kierownic�. - I co wtedy? - zapyta� z wahaniem �mieciarz. - Zajebi� go. Wy�l� w ostatni� podr�. Po�l� do piachu. B�dzie gryz� ziemi� i w�cha� kwiatki od spodu. Uwierzysz? - Jasne. - Zajm� jego miejsce - zwierzy� si� Dzieciak. - Wejd� na sam szczyt po jego trupie. Mo�esz mi towarzyszy�, �mieciu, czy jak ci� tam nazywaj�. B�dziemy rz�dzi�. B�dziemy panami. Koniec z peklowan� wieprzowin� i fasol�. Odt�d b�dziemy je�� tylko kurczaki