Lubisz malowa�, zosta� malarzem...

Lubisz �piewa�, zosta� �pi�wakiem. W s�u�bie wojskowej najwa�niejsza jest karno��, pos�usze�stwo. - No tak - powiedzia� z �alem ojciec - ale co b�dzie z ch�opca, kt�ry tylko spa� lubi? - Wierzaj mi pan, je�eli ch�opiec naprawd� z zami�owania, z ca�ej duszy jest �piochem, na pewno zrobi karier�. Grunt - to zami�owanie. I Dormesko wst�pi� do szko�y wojskowej. I jako m�ody oficer wzbudza� og�lny podziw swoj� odwag�. Do ataku si� nie nadawa�, za to jedyny w obronie. - Sta� - daj� mu rozkaz. - Ani kroku naprz�d, ani kroku w ty�. Dormesko okopie si� ze swym oddzia�em i niech si� tam wali i pali - nie ruszy si� z miejsca - trwa. - Nie boisz si�? - pytaj� si� koledzy. - A czego? Ka�dy musi umrze�. �ona po mnie p�aka� nie b�dzie. Dormesko by� starym kawalerem i nie lubi� dzieci. - Ha�asuj�, krzycz�, tupi�, wariactwa im si� w g�owach trzymaj�. Spa� nie daj�. Ma�e w nocy piszcz�, starsze w dzie� dokuczaj�. Ch�tnie odwiedza� koleg�w oficer�w, ale omija� starannie rodziny, gdzie by�y dzieci. Wi�c �atwo si� domy�li�, dlaczego w�a�nie jego wybrano, �eby odprowadzi� Maciusia. I kt� by� odpowiedzialniejszy? Wojskowy, pu�kownik, w dodatku wr�g dzieci: niech jedzie. Pu�kownikiem zosta� Dormesko za m�n� obron� ipzwartego Fortu �mierci. By� to najwa�niejszy fort ca�ej fortecy. Czterdzie�ci sze�� atak�w wytrzyma� Dormesko, Je si� nie podda�. Prochu dali mu dosy�, bo przewidy-�e nieprzyjaciel zechce zdoby� ten klucz fortecy. Dormesko wyda� rozkaz: �Strzela� dzie� i noc, bez wytchnienia� - i basta. Bo wiedzie� nale�y, �e tylko wtedy ha�as przeszkadza, kiedy jest nag�y, w�r�d ciszy; a wcale nie przeszkadza, je�li jest bodaj g�o�ny, a ci�g�y, bez przerwy. �o�nierze strzelaj�, a Dormesko �pi. A� przysz�a odsiecz, a z ni� zwyci�stwo. - Zawo�a� walecznego obro�c� Fortu �mierci - rozkaza� g��wnodowodz�cy. - Nie mo�na. Zabroni� budzi� - m�wi troch� g�upi ordynans. Dormesko zosta� pu�kownikiem, przeniesiono go do ci�kiej artylerii fortecznego garnizonu - i le�y sobie teraz na kanapie - �pi i pogwizduje przez sen. - Fiu-sss, fiu-sss, fiu-sss! �Popfiufasz ty� - my�li Maciu�. - Przysun�� si� bli�ej drzwi i po troszku otwiera. �le - na korytarzu stoi �o�nierz na warcie. Zasun�� drzwi, sam na palcach do okna. Okno bez kraty. Bardzo przyjemne s� okna bez krat �elaznych. Ale jak si� otwiera? Na dole wisi mocny, sk�rzany pas - nie wie Maciu� po co, ale dobrze - mo�e si� przyda�. W g�rze okna te� jaka� sk�rka. Nakry� Maciu� r�cznikiem klatk� z kanarkiem, �eby ptak nie �piewa�, zdj�� klatk� z kufra, postawi� na ziemi, sam wlaz� na kufer - majstruje. Ci�gnie na d�, nie idzie, pcha w g�r�, troch� si� podnios�o, potem ani rusz. Je�eli st�ucze szyb�, mo�e si� pu�kownik obudzi�. Aha, prawda - ju� wie - ju� sobie przypomnia�. Ju� raz otwierano przy nim okno wagonu, ale nie obchodzi�o go wcale. Nie przypuszcza�, �e mo�e si� przyda�. Nie wiedzia� wtedy, �e ka�da wiadomo�� mo�e przynie�� w �yciu po�ytek. Pchn�� okno troch� w g�r�, poci�gn�� do siebie i spuszcza. Poci�g g�o�no stuka na szynach. Wyjrza�, czy wysoko: czy mo�na wyskoczy�. G�upstwo - wyskoczy. Trzeba zaczeka� na stacj�. Ale co potem? Pieni�dzy nie ma. Gdyby nawet wr�ci� do stolicy, musi mie� bodaj troch� jedzenia. Ju� wie. Przypomnia� sobie. Ukryje si� u zwrotniczego. Jak dobrze, �e go odwiedzi� wracaj�c ze zwyci�skiej wojny. Poczciwa �ona zwrotniczego z pewno�ci� go nie zdradzi. Zamkn�� Maciu� okno, bo pu�kownik dwa razy si� niespokojnie poruszy�: widocznie ch�odny p�d powietrza go zi�bi, bo szczelnie si� owin��, p�aszcz nasun�� na g�ow�. Tak nawet lepiej. O, jak niezno�nie wlok� si� minuty. Maciu� boi si�, �eby nie przegapi� stacji. A mo�e nie czeka�? I by�by Maciu� zaraz wyskoczy�, ale przypomnia� sobie ci�kie pochody wojenne. Wprawdzie nie chce mu si� spa�, ale co b�dzie, je�li go sen zmorzy nad ranem? Dwa ma�e przystanki, stacja, nie, nie ta - zn�w przystanek. Wreszcie jest jego stacja! Otworzy� okno, wyskoczy� - by�o dzie�em chwili. Ju� biegnie, ju� widzi w ciemno�ci migoc�ce z dala okno zwrotniczego. Biegnie, a� mu dech zamar� w piersi. Jest wolny! Ukry� si� w kom�rce i czeka, czy nie b�dzie pop�ochu. Mo�e kto� widzia�, mo�e zarz�dz� po�cig? Nie - poci�g rusza spokojnie w dalsz� drog�. - �ycz�, aby naczelnik wi�zienia robi� swoje, a ja te� zrobi� swoje - powt�rzy� Maciu� weso�o ostatnie s�owa danego za�wiadczenia. A pu�kownik Dormesko obudzi� si� ju� na samej granicy. Patrzy: okno otwarte, klatka na pod�odze, a Maciusia nie ma. �Uciek� Maciu�. �adna historia, mam rozkaz odwie�� Maciusia na bezludn� wysp�. Jak�e go odwioz�? Kaza�em mu przecie� spa�. Pierwszy raz si� zdarza, �eby kto� si� o�mieli� nie spe�ni� mojego rozkazu. Co robi�? Kaza� strzela�? Z czego? Nie mam ani jednej armaty. Zreszt� w co celowa�? I jak�e znowu strzela� bez rozkazu?� Pu�kownik Dormesko wyj�� papier z portfelu i czyta: Niezw�ocznie po otrzymaniu tego pisma winien pu�kownik Dormesko odda� dow�dztwo nad armatami kapitanowi Dolce far Niente, sam uda si� do stolicy Maciusia, by go wraz z rzeczami przewie�� na bezludn� wysp�. W�adze l�dowe i morskie winny okaza� mu pomoc. O wype�nieniu rozkazu z�o�y� po powrocie raport. - Ano, odwioz� kanarka i kufer na wysp� i z�o�� raport. Westchn��, podrapa� si� w g�ow�, zamkn�� okno, przykry� si� p�aszczem - i �pi. A poci�g jedzie. 5 Trzy dni sp�dzi� Maciu� pod go�cinnym dachem poczciwego zwrotniczego. Maciu� tak my�la�: �Zobacz�, �em uciek�, b�d� mnie szukali. B�d� gonili, nikomu nie przyjdzie do g�owy, �e siedz� spokojnie pod samym nosem�. Kiedy wybuch�a pierwsza wojna Maciusia, zwrotniczy wykopa� pod ob�rk� d�, �eby w razie niebezpiecze�stwa m�g� si� tam ukry�. Tam schowa si� Maciu� w razie rewizji. Tymczasem cicho. Wst�pi�, przechodz�c, wo�ny stacji i m�wi: - Jakiego� wi�nia wczorajszym nocnym poci�giem wie�li. Widzia�em w korytarzu wagonu �o�nierza. - Mo�e to by� ordynans oficera? - m�wi zwrotniczowa. - Ee nie, sta� z karabinem. - Mo�e to jaki zagraniczny pose�? - A mo�e