Ja�nie Wielmo�ny Andrzej Maksymilian Fredro, wojewoda Podolski, jest w my�l biografa - s�usznie umieszczony w Kalendarzu Seraficznym Braci Refor- mat�w znanych ze...

Upokorzenie smakuje tak samo w ustach każdego człowieka.

Jego �yciorys umieszczono w tym�e kalendarzu pod dat� 16 lipca9. Przypomnijmy jeszcze o udziale Fredry w sejmie w Grodnie, kt�ry zako�czy� si� 4 kwietnia 1679 r. O fakcie wiemy z listu �ochowskiego. Wtedy r�wnie� metropolita wr�czy� mu obiecan� skromn� relikwi� �w. Jozafata, mianowicie na- r�kawek. Po powrocie z Grodna wojewoda powa�nie zachorowa� i wtedy kilka razy spowiada� si� przed Reformatami. Prawdopodobnie r�wnie� wtedy, gdzie� z pocz�tkiem czerwca przeczuwaj�c blisk� �mierE, Fredro darowa� relikwie: omo- for i nar�kawek Reformatom z Przemy�la, a razem z relikwiami wr�czy� im r�w- nie� (jako dokument autentyczno�ci) list arcybiskupa �ochowskiego. Klasztor przemyski Reformat�w jako o�rodek pracy unijnej i kultu relikwu �w. Jozafata Gdy historyk klasztoru przemyskiego podawa� wiadomo�� o nabyciu omoforu od Fredry, napisa� znamienne s�owa: jest to najbardziej cenna pami4tka po �w. Jo- zafacie, m�czenniku za uni�#o. S�owa te �wiadcz� dodatnio o zakonnikach, zar�wno o ich wielkim pietyzmie do relikwii, jak i przyk�adaniu wagi do idei zjednoczenia Ko�cio�a, kt�rej promotorem by� �w. Jozafat. Wymownym dokumentem pracy dla zjednoczenia Ko�cio�a jest spis nawr�co- nych na prawdziw� wiar� w ko�ciele Reformat�w w Przemy�lu. Mi�dzy nawr�- conymi wpisano tych, kt�rzy przeszli do Ko�cio�a katolickiego i to nie tylko z luteranizmu, judaizmu, ale i ze schizmy. Nad tymi ostatnimi zatrzymajmy si�. Spis nawr�conych z prawos�awia obejmuje lata od 1653 do 30 marca 1693. Razem wpisano 21 os�b. Z tego tylko siedem os�b do r. 1679, a czterna�cie os�b od 1679 do 1693. Liczba nawr�conych nieco wzros�a w drugim okresie, byE mo�e na skutek umieszczenia w tamtejszym ko�ciele relikwii �w. Jozafata. W�r�d nawr�conych by�y r�wnie� osoby duchowne: zakonnik bazylianin o. Nikodem Letkiewicz. W okresie za� od 23 wrze�nia 1678 do 21 grudnia 1680 wr�ci� na �ono Ko�cio�a nie nazwany po imieniu kurat - proboszcz Liszczawski #akoby z Leszczawy) obrz�dku greckiego. Wyznanie wiary z�o�y� na r�ce kurata Ostrowa, tamtejszego oficja�a biskupa - Iwana Ma�achowskiego. Dnia 12 czerwca 1684 zapisano nawr�cenie Symeona Rokszyckiego (jakoby z Rokszyc) schizmatyka, popa, r�wnie� w obecno�ci ofcja�a biskupa przemyskiego Ma�achowskiego. Co si� za� tyczy Prokopa Kormanickiego - o kt�rym pisali�my wy�ej - proboszcza z Kormanic (?), trudno stwierdziE z ca�� pewno�ci�, �e przyj�� wiar� w klasztorze Reformat�w. Jest rzecz� jasn�, �e z przej�ciem na wiar� katolick� proboszcza, na katolicyzm przechodzi�a faktycznie ca�a spo�eczno�� parafialna. Zanotowano r�wnie� wypadki przej�cia na wiar� katolick� niekt�rych z ru- skiej szlachty: 21 listopada 1655 r. Andrzej Dubrawski (D�browski?), ze swoim 9. A. Sroka, op. cit., s. 3I 10. Kronika 1646-l882. 116 s�ug� Adamem Domanowskim; w 1675 r. Marek Osowski; 27 marca 1679 Andrzej Jaroszewicz; 12 stycznia 1685 Anna Dzidzi�ska i 20 grudnia 1691 Iwan Kroli- cki (?). Zapisano r�wnie� nazwiska mieszczan i wie�niak�w nawr�conych na wiar� katolick�; w 1665 r. dziewczyna, schizmatyczka - Marianna, c�rka Zachara ze wsi Starzawa. Po z�o�eniu wyznania wiary zakonnicy odes�ali j� do rodzinnej wsi. Pod dat� 14 maja 1676 zapisano nawr�con� Zofi� Kondradowiczow�; 6 kwiet- nia 1681 r. wiar� przyj�� Teodor Rewakowski (lat 1R); 2 sierpnia 1683 pojedna� si� z Ko�cio�em Roman Romanowicz; we wrze�niu 1684 Marianna, Rusinka. W r. 1685 m�odzieniec schizmatyk i mistrz krawiecki Stefan Gawrie�owicz. 1 kwietnia 1686 m�odzieniec Iwan Kocurko; 27 marca 1687 r. m�odzieniec Iwan Romanowski; 10 marca 1690 r. Iwan Jab�o�ski; 8 grudnia 1692 r. Marianna - mieszkanka Prze- my�la, Rusinka; 30 marca 1693 r. r�wnie� mieszczanka rzem ska. Przy akcie nawr�cenia notowano r�wnie� nazwiska i imi� kap�ana, przed kt�- rym sk�adano akt wiary. Wymieniono nazwiska gwardiana Cypriana St�yckiego, wikarego konwentu Norberta S�omnickiego, o. Bonifacego �l�anowskiego i o. Micha�a Jaczewskiego. Reformaci nie tylko s�uchali spowiedzi nawr�conych, ale przedtem przygoto- wywali ich przez g�oszenie nauk. W tej dziedzinie Reformaci celowali szczeg�lnie i okazywali ogromn� ruchliwo��, dlatego na pewno ich ko�ci� sta� si� miejscem przechodzenia na wiar� katolick�. Jest charakterystyczne, �e na 21 wypadk�w pojednania z Ko�cio�em zaznaczono tylko 2 wypadki r�wnoczesnego przyj�cia obrz�dku rzymskiego. Widocznie wszystkich innych nawr�conych pozostawiono przy ich dotychczasowym obrz�dku. Wielkim wydarzeniem w dziejach pracy unijnej by� fakt przej�cia na uni� ca�ej prawos�awnej diecezji przemyskiej �w. Jana Chrzciciela pod przewodnic- twem biskupa lnnocentego Winnickiego w latach 1691-1693. 27 kwietnia 1693 r. zebra� si� nawet w katedrze przemyskiej p.w. �w. Jana Chrzciciela synod diece- zjalny obrz�dku greckiego. Duchowni diecezjalni i zakonni z�o�yli wyznanie wiary katolickiej w obecno�ci miejscowego biskupa Winnickiego i w ten spos�b przy- piecz�towali uni� z Ko�cio�em rzymskim