They seem to make lots of good flash cms templates that has animation and sound.
Linki

an image

Upokorzenie smakuje tak samo w ustach każdego człowieka.

Wypracowany przez tradycję ustną, a zwłaszcza przez pieśni duchowne dumy kozackie system znaków i obrazów poetyckich, środków leksykalnych, dadniowych i wzorców wersyfikacyjnych, szczególnie zaś system takich orm etycznych, jak: wiara w Boga, przywiązanie do religii, tradycji rodzi-lych, miłość i obowiązki wobec rodziny, rodziców i ojczyzny, szacunek dla lądrości ludzi starszych - to nadzwyczaj ważne wartości, współtworzące ideo-'O-programowe i estetyczno-etyczne założenia romantyzmu ukraińskiego. Na przykład w poemacie Tarasa Szewczenki pt. Hamalija, poświęconym wyprawie morskiej Zaporożców do Turcji w celu wyzwolenia swych współ-raci Kozaków, poeta nawiązał do starodawnych lamentów żałobnych, zna-ych m.in. z dum Płacz niewolnika w niewoli tureckiej, Marusia Bohusła->ka, Ucieczka trzech braci z Azowa z niewoli tureckiej. W dumach tych, po- III. Ukraiński romantyzm jako model syntezy kultury elitarnej i ludowej 143 dobnie jak i w utworach Szewczenki, występują bądź fragmenty wspólnie odprawianych przez Kozaków modlitw, bądź bezpośrednie apostrofy w formie najczęściej błagalnych zwrotów i modlitw do Boga chrześcijańskiego. Wzmacniane poprzez modlitwę poczucie odmienności od tradycji i religii Turków potęgowało tęsknotę za życiem religijnym. Wartości stworzone przez rodzimą tradycję chrześcijańską idealizowali i sakralizowali najpierw Kozacy w warunkach niewoli tureckiej, a następnie zniewoleni przez carat i dlatego gloryfikujący Kozaków romantycy. Nieprzypadkowo zatem utwory pisarzy ukraińskich epoki romantyzmu obfitują w zaczerpnięte z rodzimej tradycji ustnej wzorcowe zachowania czy „antywzorcowe postępowanie". Typowo biblijny motyw kary za grzechy, ale i chrześcijańskiego przebaczenia po okazanym żalu i żarliwej modlitwie występuje na przykład w Dumie 0 Aleksym Popowiczu. Bardzo mocno eksponowany przez Szewczenkę brak miłości i serca dla matki, a zarazem siłę matczynego przebaczenia ukazuje duma Trzej bracia samarscy. Ceniona zaś przez Kozaków ponad wszystko swoboda i nienaruszanie utrwalonych zasad etycznych, charakterystyczne dla większości dum, zostały podniesione wręcz do ideału w zredagowanych przez Mykołę Kostomarowa Księgach istnienia narodu ukraińskiego. W tym podstawowym dokumencie programowym romantycznego Bractwa Cyrylo-Metodiańskiego Kozaczyzna jawi się jako nielubiące „ani cara, ani pana" „prawdziwe bractwo". Jest to kozackie bractwo, które pielęgnuje „czystość chrześcijańską" i wyzwala z niewoli tureckiej współtowarzyszy, modlących się o powrót do wolnej ojczyzny, „na ciche wody, gdzie kraj wesoły i naród chrzczony". Dlatego Kostomarow podkreślił w paragrafie 76 swych Ksiąg istnienia narodu ukraińskiego, że „z dnia na dzień rosło i pomnażało się Kozactwo, 1 już wkrótce wszyscy ludzie na Ukrainie zostaliby Kozakami, wszyscy byliby wolni i równi, i nie miałaby Ukraina nad sobą ani cara, ani pana, oprócz Boga jedynego, a za przykładem Ukrainy podobnie stałoby się w Polsce, a potem w innych krajach słowiańskich"32. Kozaczyzna z uwagi na szczególny wkład w rozwój cywilizacyjny Ukrainy i jej niepodległościowej myśli stała się obiektem naukowych studiów ukraińskich uczonych-folklorystów oraz przedmiotem artystycznych opracowań malarzy, muzyków i pisarzy. Portrety literackie poszczególnych przywódców kozackich stworzyli Amwrosij Metłynski (Banduryst), Markijan Szaszkiewicz (Naływajko, Chmielnickiego oblężenie Lwowa) i naśladujący dumy kozackie Pantełejmon Kulisz (Pożyczona kobza, Marusia Bohusła- S. Kozak, Ukraińscy spiskowcy i mesjaniści Bractwa Cyryla i Metodego, Warszawa 1990, s. 249. 44 Literatura i myśl filozoficzno-religijna ukraińskiego romantyzmu 'kd), a przede wszystkim Taras Szewczenko. Postać wędrującego poety-dia-a i ociemniałego podczas walk z Turkami kozaka-bandurzysty, przemielającego całą Ukrainę, stanowiła nieodłączną część tej ziemi i kulturalnej adycji, najpierw staroukraińskiej w XVII-XVIII w., a następnie romantycz-ej. Szczególnej wymowy nabiera tu także ten fakt, że „lira nigdy nie należa-l do zestawu ludowych instrumentów"33