They seem to make lots of good flash cms templates that has animation and sound.
Linki

an image

Upokorzenie smakuje tak samo w ustach każdego człowieka.

Za 4. księgę szu uważa się siedem pism Meng-cy, według którego miarą pra- widłowego życia jednostki w rodzi- nie i państwie powinno być prawo (moralne) świata tien-tao (droga nie- bios). Ruch religijny k. (jap. doktryna blasku złota) stworzył w 1859 Japoń- czyk Bundżiro Kawale (1814-83). Obecnie liczy 581 000 wyznawców w Japonii, Chinach, Korei, na Taj- wanie i w USA, posiada ponad 1600 kościołów i ok. 3700 kapłanów. Głównym ośrodkiem sakralnym jest Konko, gdzie zamieszkiwał niegdyś założyciel ruchu wyrosłego z -> sin- toizmu i zaliczanego do -» nowych religii Japonii. Bundżiro Kawate urodził się 16 VIII 1814. Był prostym wieśniakiem w Konko (prefektura Okaja-ma, Japonia). W wieku 23 lat ożenił się z Toseko Furukawa, która później otrzymała honorowy tytuł Is- sidaidżin (ulubiona córka boga). Mieli 8 dzieci. 21 X 1859 Bundżirowi Kawate ob- jawił się sintoistyczny bóg z metalu, Kondżin, lub też Kane-no-Kami, który wezwał go tak: „Liczba ludzi żyjących na świecie w potrzebie i nę- dzy jest wielka. Czyż nie chcesz ich zbawić dzięki mojej łasce? Właściwe istnienie jednego człowieka zależy od Chronologia Okres przed Chr. 2256-2208 Cesarz Szun, „wzorowy władca" według kryteriów k. 551^479 Kung- cy. 372-289 Meng-cy. 213 Spalenie wszystkich ksiąg kon-fucjańskich. 178 Umieszczenie pierwszego wize- runku Kung-cy w świątyni. 140-87 Cesarz Wu-ti ogłasza k. doktryną państwową. Okres po nar. Chr. 555 Rozporządzenie cesarskie dotyczące budowania świątyń Kung-cy KONKOKJO właściwego istnienia drugiego." Usły- szawszy to Kawate porzucił zgodnie z nakazem bożym pracę na roli i wkroczył na „drogę pośredniczenia". Objawienie to, po którym nastąpiły dalsze, przekazywał otoczeniu jako wieść od boga. Głosił, że jako ikigami (bóg, który stał się ciałem) jest pośrednikiem między bogiem, którego nazwał Tenczi-Kane-no-Ka- mi (metalowy bóg niebios i ziemi), a ludźmi chcącymi osiągnąć zbawienie. Swój dom przekształcił w świątynię i do końca życia go już nie opuścił, chcąc pełnić „nieprzerwaną służbę przed obliczem swego bóstwa". Umarł 10 X 1883. Następcą Kawate został jego syn Kanejos (zm. 1893) ijako „arcyopat" przybrał imię Ijekuni Konko, po nim zaś godność tę objął jeden z wnuków Kawate, Setsutane Konko. Religia ta została oficjalnie uznana w Japonii 16 VI 1900. Bóg Kondżin czczony jako jedyne bóstwo pod imieniem Tenczi-Ka-ne- no-Kami jest zarazem „początkiem wszechświata". w każdym mieście będącym siedzibą prefektury. 953 Pierwszy druk pism konfucjańs- kich. 1130-1200 Czu Si, twórca syntezy neokonfucjanizmu. 1671 „Święty edykt" ogłaszający k. doktryną państwową. XVII/XVIII w. Spór o ceremoniał, m.in. o dopuszczalność kultu Kung--cy. 1858-1927 Kang Ju-wej, przedsta- wiciel „wyższego" k. 1912-49 Republika Chińska. od 1949 Chińska Republika Ludowa. Przez łaskę tego boga człowiek zo- staje zbawiony, a świat może żyć w pokoju i dobrobycie. Pokój we- wnętrzny w życiu i przy śmierci oraz harmonia w rodzinie i społeczeństwie są możliwe dlatego, że religia musi oddziaływać na codzienność i powo- dować „dobre życie". Duże znaczenie ma przy tym ziemski pośrednik (torit- sugi), który jako ikigami głosi lu- dziom wolę bożą i na odwrót - zanosi ich modlitwy przed oblicze boga. Za- łożyciel k., jako pierwszy toritsugi, otrzymał pośmiertnie'od swych wy- znawców honorowe imię Ikigami Konko Daidżin (wielki bóg blasku złota, który stał się ciałem). Człowiek jest nawoływany do uszlachetniania danej mu przez boga natury. W stosunku do innych religii należy okazywać tolerancję, gdyż sam bóg jest tolerancyjny. „Tenczi-Ka- ne-no-Kami nie szkaluje innych sekt. Wiara powinna być rozległa, a nie ciasna". Z faktu, że wszyscy ludzie są dziećmi boga, wynika wniosek, iż ludzie powinni się kierować miłością bliźniego: K.r. to nazwa zbiorcza religii powstałych w Korei (autochtonicz- nych), na górzystym półwyspie Azji Wsch., oraz przeniesionych z zewnątrz (alochtonicznych), ale ukształtowanych w duchu koreańs- kim. Religie narodu koreańskiego, nale- żącego do rasy mongolskiej, dzielą się na -> stare religie i -> nowe religie. Za boskiego protoplastę narodu koreań- skiego i założyciela królestwa (2333 przed Chr.) uznaje się Tan-kuna lub Tanguna (koreań. książę drzewa san- dałowego). Państwo to nazywane jest od niego chonson-kuk (kraj świeżego poranka). Koreańczycy uważają się za potomków owego wnuka Hanani- ma, boga niebios. Historia k.r. zaczyna się od staro- koreańskiej religii ludowej, którą wy- parł przeniesiony do Korei już w cza- sach przedchrześcijańskich -> konfu- cjanizm, oddziałujący przez długi czas na całe życie publiczne. Za pa- nowania dynastii Wang (916-1365) decydujący wpływ na konfucjańską warstwę urzędniczą uzyskali mnisi reprezentujący -> buddyzm. W 1040 w Korei zostały wydane - na płytkach zachowanych w klasztorze Hainsa - dzieła wszystkie (6500 tomów) bud- dyjskiego kanonu palijskiego Tripita- do pracy zawodowej. Działają przede wszystkim w sferze kultury i wycho- wania (szkoły, szpitale, duszpasterstwo więzienne). Następca założyciela wybierany jest z kręgu jego krewnych (wymaga się pokrewieństwa krwi) i nosi tytuł ka (jeden egzemplarz znajduje się w bibliotece państwowej w Tokio). Za czasów dynastii J, I, Li i Ri (1392-1910) konfucjanizm odzyskał dominację, a później, w formie neo- konfucjanizmu, spotkał się z entu- zjastycznym przyjęciem koreańskich uczonych. Obecnie w Republice Korei Południowej liczba wyznawców konfucjanizmu wynosi ok. 5 min. Głoszone w Korei od 1784 -> chrześcijaństwo nosi nieco pejora- tywne miano sohak (zachodnia nau- ka). Od połowy XIX w. w Korei powstają nowe religie, nawiązujące częściowo do starokoreańskich wy- obrażeń religijnych. Należą tu m.in. -> tonghak (zał. 1860/61), będący ruchem przeciwnym „zachodniemu" chrześcijaństwu, ponadto -> Tankun- kjo (zał. na pocz. XX w