Upokorzenie smakuje tak samo w ustach każdego człowieka.
Wzrastająca przy okazji kolejnych waloryzacji kwota bazowa, aż do osiągnięcia poziomu 100% przeciętnego wynagrodzenia, spowodowała narastanie dysproporcji między dawno i nowo przyznawanymi emeryturami i rentami w odniesieniu do świadczeniobiorców mających równe zarobki i staż ubezpieczeniowy. 5. Przejście do waloryzacji cenowej Ustawą z 25 października 1996 r. o waloryzacji emerytur i rent oraz o zmianie niektórych ustaw (Dz.U. nr 136, poz. 636) wprowadzono mechanizm, który przewidywał: • zachowanie przez emerytury i renty co najmniej ich realnej wartości w odniesieniu do wzrostu cen towarów i usług konsumpcyjnych ogółem, 23 Ze względu na to, że zmiana stanu prawnego odnosiła się do zdarzeń przeszłych, które w momencie ich zaistnienia były unormowane przez przepisy ustawy z 17 października 1991 r., Trybunał Konstytucyjny w swym orzeczeniu z 19 października 1993 r. (K 14/92) stwierdził jej niezgodność z przepisami Konstytucji poprzez naruszenie zasady lex retro non agit. 24 Dz.U. nr 14, poz. 64 z późn. zm. 25 Konstytucyjność obniżenia kwoty bazowej o 9 punktów procentowych przepisami ustawy budżetowej została zakwestionowana przez Trybunał Konstytucyjny w orzeczeniu z 17 stycznia 1995 r. (K 16/93). W wyniku tego orzeczenia Trybunału Konstytucyjnego została przyjęta ustawa z 6 lipca 1995 r. o zmianie ustawy z 17 października 1991 r. o rewaloryzacji emerytur i rent, o zasadach ustalania emerytur i rent oraz o zmianie niektórych ustaw (Dz.U. nr 95, poz. 473), która przewidziała podwyższenie o jeden punkt procentowy wskaźnika przeciętnego wynagrodzenia w terminie każdej kolejnej waloryzacji az do osiągnięcia 100% przeciętnego wynagrodzenia. 26 Ustawą z 10 grudnia 1993 r. o zmianie niektórych ustaw dotyczących zaopatrzenia emerytalnego (Dz.U. nr 129, poz. 602) podwyższono 1 stycznia 1994 r. kwoty najniższych emerytur i rent, a od drugiej waloryzacji w 1994 r. podniesiono podstawę waloryzacji, czyli tzw. kwotę bazową do 93% przeciętnego wynagrodzenia. 5. Przejście do waloryzacji cenowej 133 • oparcie wskaźnika waloryzacji na rocznej prognozie wzrostu cen liczonych dla gospodarstw domowych emerytów i rencistów, • możliwość określenia w ustawie budżetowej wskaźników waloryzacji zapewniających świadczeniom emerytalno-rentowym wzrost wartości realnej, • korektę waloryzacji, jeżeli wskaźnik realnej przeciętnej emerytury i renty w danym roku kalendarzowym jest niższy od przyjętego w ustawie budżetowej na ten rok. Na podstawie wprowadzonych powyższą ustawą zasad waloryzacji emerytury i renty miały podlegać już nie okresowej, ale corocznej waloryzacji, i nie płacowej, ale cenowej. Miało to służyć zachowaniu ich realnej wartości w odniesieniu do wzrostu cen towarów i usług konsumpcyjnych ogółem. Za podstawę do ustalania wysokości zwaloryzowanych świadczeń uznano, prognozowany na dany rok, średnioroczny wzrost cen towarów i usług konsumpcyjnych. Gdy wzrost cen wyniósł: • co najmniej 10% — emerytury waloryzowano od 1 marca i od 1 września, • mniej niż 10% — emerytury waloryzowano od 1 czerwca. Waloryzacja obejmowała emerytury i renty przyznane przed dniem określonym jako termin waloryzacji. Podwyższanie świadczeń następowało z urzędu. Ustalenie wysokości zwaloryzowanej emerytury polegało na pomnożeniu podstawy wymiaru podwyższonej wskaźnikiem waloryzacji27 przez wskaźnik wymiaru świadczenia28. Zgodnie z mechanizmem wynikającym z art. 88 ustawy z 17 grudnia 1998 r. 0 emeryturach i rentach z FUS emerytury i renty podlegać mają waloryzacji w celu zachowania co najmniej ich realnej wartości w odniesieniu do wzrostu cen towarów 1 usług konsumpcyjnych. Waloryzacj a przyj ęta przez ustawę o emeryturach i rentach z FUS j est mechanizmem dostosowawczym działającym w sposób ciągły. Ustalenie wysokości zwaloryzowanej emerytury polega na pomnożeniu kwoty świadczenia i podstawy jego wymiaru przez wskaźnik waloryzacji. Wskaźnik waloryzacji jest równy wskaźnikowi cen towarów i usług konsumpcyjnych w okresie od roku kalendarzowego, w którym przeprowadzono ostatnią waloryzację, do roku poprzedzającego termin waloryzacji. Waloryzacji będzie się dokonywać od 1 marca roku kalendarzowego następującego po roku kalendarzowym, w którym wskaźnik cen towarów i usług konsumpcyjnych w okresie od roku kalendarzowego, w którym była przeprowadzona ostatnia waloryzacja, wynosi co najmniej 105,0%29. Waloryzacji podlegają świadczenia przyznane przed dniem określonym jako termin waloryzacji. wskaźnik waloryzacji termin waloryzacji 27 Wskaźnik waloryzacji dla każdego terminu waloryzacji ustalano w ustawie budżetowej. 28 Wskaźnik wymiaru świadczenia uzyskiwano, dzieląc kwotę emerytury przez kwotę podstawy wymiaru świadczenia. 29 Jeżeli przez okres 2 lat kalendarzowych wskaźnik nie osiągał 105,0%, waloryzację przeprowadza się od 1 marca następnego roku kalendarzowego. 134 IX