Rozdzia� 13 Autostrada Huhang, Chiny Pod czarnym niebem krajobraz by� pe�en cieni i rozchwianych mgie�...

Upokorzenie smakuje tak samo w ustach każdego człowieka.

Zatrzymali si� w Gubei w dzielnicy Changning, sk�d Jon zatelefonowa� do przedstawiciela pewnej firmy handlowej w Hongkongu i po francusku om�wi� z nim szczeg�y kontraktu - kontraktu jak najbardziej prawdziwego, gdyby kto� chcia� to sprawdzi�. W rozmowie przemyci� szereg niewinnie brzmi�cych s��w, uk�adaj�cych si� w zakodowane ��danie natychmiastowej ewakuacji i podaj�cych dok�adne wsp�rz�dne geograficzne. Cz�owiek, z kt�rym rozmawia�, mia� przekaza� t� wiadomo�� Fredowi Kleinowi. - Linia by�a chyba czysta, bez pods�uchu - rzuci�, gdy land-rover ponownie wjecha� na wyboist� drog� przez pag�rkowaty, skalisty teren. - Nie - odrzek� Asgar. - Pods�uchiwali was. Pods�uchuj� ka�d� zamiejscow�, zw�aszcza do Hongkongu. Dobrze tylko, �e siedz� tam zwyk�e urz�dasy, �e to dla nich rutyna. Rzadko kiedy kogo� �api�, chyba �e facet gada, co mu �lina na j�zyk przyniesie. Ci z bezpieki wiedz�, �e pan tu jest, i tym razem na pewno og�osili alarm. Ale je�li pa�ski kontakt ma dobr�, solidn� przykrywk�, mo�e si� panu uda�. Jon a� si� skrzywi�. - Wielkie dzi�ki. Zanim wyjechali z miasta, dwukrotnie zatrzymywano ich do rutynowej kontroli. Za ka�dym razem ich widok wywo�ywa� rozbawienie w�r�d policjant�w, za ka�dym razem przepuszczano ich dalej. Jon zaczyna� si� powoli odpr�a�. P� godziny p�niej, pokonawszy mniej wi�cej po�ow� drogi do Hangzhou, byli ju� na autostradzie, gdzie o tej porze panowa� ma�y ruch. Po kilku kilometrach, pod Jiaxing, skr�cili w dwupasm�wk� biegn�c� na po�udniowy wsch�d, do wybrze�a Morza Wschodniochi�skiego. Ruch nie ustawa� tu nawet o tej najczarniejszej godzinie, tu� przed �witem samochod�w osobowych by�o niewiele, za to ci�gn�� sznur p�ci�ar�wek wy�adowanych niebezpiecznie wysokimi stosami produkt�w. Drobniejsi handlarze jechali rowerami, ci�gn�c za sob� w�zki z towarami do sprzedania w Szanghaju. Asgar prowadzi� pewnie, lecz powoli, nie chc�c zwraca� na siebie uwagi. - Je�li nas obserwuj�, zaczekaj�, a� dojedziemy na pla�� i rozpoczniemy akcj�. Zechc� schwyta� i nas, i tych, co po pana przyp�yn�. Ale mamy czas, nie warto p�dzi� i ryzykowa�. Zreszt� kto wie, mo�e nikt za nami nie jedzie. Jon usiad� wygodniej i zamkn�� oczy. Wszyscy opr�cz Asgara drzemali, budz�c si� od czasu do czasu. Czu� by�o zapach morza i kwa�ny od�r bij�cy z bagien. W Zhapu skr�cili na p�nocny zach�d, na Jinshan. Tu, na wybrze�u, ci�ar�wki i rowery jecha�y w obu kierunkach naraz, na p�noc do Szanghaju i na po�udnie do Hangzhou. Wyprzedzi�o ich kilka radiowoz�w, lecz policjanci nie zwracali na nich uwagi, u�miechaj�c si� tylko na widok grupy biednie ubranych �wok�w. Wreszcie zjechali na pobocze, �eby Asgar i Alani mogli ustali�, gdzie s�. Za�wiecili latarkami i przez chwil�, patrzyli na map�. Alani obejrza�a si�, powiedzia�a co� po ujgursku i usiad� mi�dzy nimi Toktufan. Rozgorza�a o�ywiona dyskusja: Toktufan pokazywa� to na map�, to przed siebie, Alani chyba pr�bowa�a wypyta� go o dok�adne po�o�enie pagody. Poda�a mu o��wek. Toktufan wzruszy� ramionami, machn�� r�k� i ponownie wskaza� przed siebie. Najwyra�niej tylko on wiedzia�, dok�d jad�, lecz drog� zna� na pami�� i nie potrafi� wskaza� jej na mapie, co bynajmniej nie podnios�o Jona na duchu. Ani Jona, ani Asgara i jego siostry. Kln�c pod nosem po ujgursku, Asgar w��czy� si� do ruchu i pojechali dalej. Toktufan siedzia� mi�dzy nimi i patrzy� w mrok. - Na pewno znajdzie t� pla��? - spyta� Smith. - Znajdzie - odrzek�a Alani. - Pytanie tylko kiedy. - Wkr�tce �wit. Odwr�ci�a si� do niego z kpi�cym u�mieszkiem na ustach. - Chyba nie chce pan, �eby zrobi�o si� nagle nudno. Prawda, panie pu�kowniku? Nie ma to jak podniecenie i przygoda. Dlatego zosta� pan agentem? A propos, je�li nie pracuje pan w CIA, to gdzie? Jon omal nie zakl��. Po choler� jej o tym wspomina�? - W Departamencie Stanu. - Doprawdy? - Bada�a go wzrokiem, jakby dobrze wiedzia�a, jak taki agent wygl�da. Zreszt� mo�e i wiedzia�a. - Uwaga! - wychrypia� nagle Asgar. Daleko przed nimi pojawili si� mundurowi. Blokada. Kolejny punkt kontrolny. - Toktufan, do ty�u! - warkn�� Asgar. Zwolnili. Toktufan przecisn�� si� mi�dzy fotelami i ponownie usiad� na pod�odze. Land-rover sun�� powoli za d�ugim, wij�cym si� jak w�� rz�dem p�ci�ar�wek, starych samochod�w osobowych i rower�w. Wszyscy kierowcy okazywali dokumenty policjantom na pocz�tku kolejki. Dowodz�cy nimi oficer opiera� si� sennie o mask� radiowozu, ziewa� i od czasu do czasu wydawa� szczekliwie jakie� rozkazy. Lecz jego podw�adni nie pr�nowali. Sprawdzali papiery i bez wzgl�du na to, czy przewo�ony �adunek by� ma�y, czy du�y, zagl�dali pod okrywaj�c� go p�acht�. Gdy stan�� przed nimi land-rover, dow�dc� zatka�o. Wyprostowa� si� czujnie i co� powiedzia�. Policjanci wyba�uszyli oczy, gapi�c si� na siedz�cych w samochodzie o�mioro ludzi. Jeden zacz�� ogl�da� dokumenty, kt�re poda�a mu Alani, drugi u�miechn�� si� z rozbawieniem. Oficer zagada� co� do niego, podszed� bli�ej, odebra� mu papiery i zacz�� je przegl�da�, zerkaj�c to na Alani, to na Asgara. Alani pos�a�a mu u�miech. Zalotny, niemal uwodzicielski. Chi�czyk szybko zamruga� i wytrzeszczy� oczy. Jon skuli� si� jeszcze bardziej, �eby si� nie wyr�nia� wzrostem i budow� cia�a. Ujgurzy naparli na niego ze wszystkich stron, pr�buj�c go zas�oni�. Jeden z policjant�w powi�d� �wiat�em latarki po ich twarzach i powiedzia� co� po chi�sku. Ujgurzy. Dow�dca, kt�ry wci�� nie m�g� oderwa� wzroku od Alani, kiwn�� g�ow�, wyda� rozkaz i jego podw�adni zaj�li si� czekaj�cymi z ty�u rowerzystami. Oficer u�miechn�� si� i da� r�k� znak. Mogli jecha� dalej. Gdy ruszyli, Smith z trudem powstrzyma� si� od zerkni�cia za siebie. Wszystkim ul�y�o, wszyscy g��boko odetchn�li. Noc ponownie otuli�a samoch�d ca�unem anonimowo�ci, mogli si� wi�c u�miechn�� i troch� mi�dzy sob� poszepta�. Ale Jon nie u�miecha� si� ani nie szepta�. - Oni tak cz�sto? - spyta�