Upokorzenie smakuje tak samo w ustach każdego człowieka.
Kształtowaniu postawy twórczej i wyobraźni, sprzyjają sytuacje, z którymispotykają się uczestnicy ekspresyjnych form edukacjiteatralnej. Stawiane przed nimi problemy dorozwiązaniawymagają swobodnej gryuczući wyobrażeń,indywidualizmu zmierzającego do działania we wspólnocie. ^ Potrzeba przeobrażania zastanego świata i idące za nią poszukiwanie nowychS form teatralnego wyrazu, kształtująotwartość postaw młodzieży. Oryginalne l 3 K. Olbrycht, Szluka a dziatania pedagogów. Wyd. Uniw. Śląskiego 1987. Katowice. s. 141. 207. akty kreacji postaci i zdarzeń, odznaczają się charakterystycznym dla zjawiska postawy twórczej - przeżywaniem i przetwarzaniem rzeczywistościi własnego ,ja". Kształcenietwórczych dyspozycji młodego pokolenia, osiągalne jest w systemie wychowania opartegoo system wartości, w którymtwórczość jako postawa człowieka wobec świata, zajmuje pozycję pierwszoplanową. Indywidualność i niepowtarzalność każdego człowieka wymagawyeksponowania w konkretnych sytuacjachwychowawczych. Autorem sytuacji wychowawczych jest pedagog prowadzący zajęcia. Powinien on być świadomy potrzeby godzenia (w zajęciach wychowujących "do" i "przez" sztukę teatru) - sytuacji wychowawczej, estetycznej i etycznej. Nie tylko uczestnicy zajęć rozwijają się wichtrakcie i w ich efekcie. Także pedagog stale pracuje nad własnym rozwojem i wychowankowie mająna towpływ. Pedagog prowadząc zajęcia,używa różnych metod, technikpracy z zespołem, pracuje z pojedynczym aktorem. Od pojedynczych igrupowych interakcji zależy, czy stosuje sięje dalej czy zmieniana inne. Łączenie poznania sztuki z ekspresją własnych doświadczeń dokonywaćsiępowinno na płaszczyźnie procesu wychowawczego, organizowanegoprzez pedagoga kompetentnego w zakresieteatru, ale i w zakresie wychowania. Pedagoga cechować musi racjonalne stawianie celów i zadań przezzespołem. Mikroprocesy wychowania, ich specyfika określane sąkażdorazowo strukturą uczestników grupy, ich wiekiem, wykształceniem, zainteresowaniami. Przygotowanesytuacje wychowawcze wymagają rozplanowaniaakcentów estetycznych i etycznych. Nie należy pomijać elementów zabawy,wszakona od zarania towarzyszy ruchowi amatorskiej twórczości. U uczestników zajęćteatralnych kształtować należy świadomość istotyprocesu pracy nad przedstawieniem, jego znaczenia wychowawczego. Zamykanie ocen działalności zespołu do kwestii przedstawienia, koncentracjana jego efekcie, jest niebezpiecznym ograniczeniem, nie sprzyjającychrozwojowi podmiotowości oraz osobowości wychowanków. 208 ftanislaw Tokarczyk Sztuka w rozwiązywaniu trudnychproblemów współczesnej młodzieży Młodzieżprzeżywa wieletrudnych sytuacji życiowych. Nie zawsze możeIchce zwrócić się do dorosłych, gdyż często w ich oczach są toproblemyBało znaczące, chociaż dlamłodzieży najważniejsze w jej życiu. W tejlytuacji pozytywną rolęw uświadamianiu oraz w rozwiązywaniutych probfcmów pomocna może być sztuka. Chcąc sprawdzić, czy i o ile sztuka możelomóc w rozwiązywaniu trudnych problemów życiowych,poprosiliśmy stuSentów I rokuUniwersytetu Śląskiego o szczere wypowiedzi na ten temat. ebranoponad 600 takich wypowiedzi napisanych przez studentów rożnychwydziałów (Matematyki, Fizyki, Chemii, Nauk o Ziemii, Filologicznych,Bdagogiki i Psychologii, Techniki). Świadomie zwróciliśmysię do studeniw I roku, ponieważ chcieliśmy uzyskać wiedzę o problemach tychmłoych ludzi,którzy niedawno jeszcze uczęszczalidośrednich szkół ogólnoJztałcących i zawodowych. W rozważaniach niniejszych przytoczymyląjbardziej charakterystyczne i najczęściejwyrażane poglądy młodzieży,l następnie spróbujemy wyciągnąć wypływające z nich wnioski. Stosunkowo wielu młodych ludzi stwierdza, że sztuka pozwala im utrzyS wiarę w sens życia, a także odnaleźć samych siebie. Oto przykładowel rodzaju stwierdzenia: "Sztuka pomaga w rozwiązywaniu ważnych problemów, podtrzymuje na duchu, pomaga zachować spokój; powoduje, że jestem optymistką. pozwala mi wierzyć w sens ludzkiego życia. Oglądając dzieląsłynnych mistrzów -malarzy, rzeźbiarzy, architektów - myślę otym,że chociaż tych ludzi nie ma, to jednak pozostałypo nich pamiątki,dzięki którym oni ciągle żyją. I chyba warto wytrwale pokonywać 209. wszelkie trudności, z jakimi borykali się wielcy twórcy. Nie marzęo sławie,ale czy wcodziennym życiu niejest potrzebny upór i wiaraw siebie? " ,.Sztuka czyni moje życie piękniejszymi ciekawszym, dostarczawrażeńestetycznych oraz emocjonalnych, rozszerza moją wiedzę o życiu. Czasami, kiedy wydaje misię, że świat jest zły i okropny, czytampoezję. Najczęściej sąto wiersze Gałczyńskiego i Asnyka. Dotyczą onezwykłych, przyziemnych spraw,a jednak tkwi w nich coś, co zmieniamój pesymistyczny stosunek do świata,co pozwala mi uwierzyć, żeżycie jest piękne, a świat nie jest taki zły. " "Kiedy mam jakieś kłopoty, słuchammuzyki ekspresyjnej,nabrzmiałej smutkiem i tęsknotą. Wtedyszybciej potrafię zapanować nadsobą, bardziej się koncentruję nad swymi sprawami wiedząc, że ktuśinny miał o wiele większe kłopoty,a jednakim nie uległ,nie załamałsię, lecz wręcz przeciwnie przezwyciężył trudności. Gdy oglądamwystępy baletu, to podziwiam płynność ruchów, zwinność,wysportowanie i doskonałość techniczną wykonawców. Nietylko jestem zafascynowana, ale samachciałabym zdobyćw swym zawodzie doskonałość; zabieramsię więc dosolidniejszej pracy z zapałem i wiarąw siebie. " "Przyzwyczaiłam się do obcowania zesztuką i nie wyobrażam sobiebez niej życia. Mój wypoczynekpolega głównie naobcowaniuzesztuką, na odwiedzaniu wystaw artystycznych, oglądaniuspektakli teatralnychoraz czytaniu. Główna rola sztuki wmoim życiu polega na zażegnywaniu problemów,które mogłyby zostać spowodowane nerwowymtrybem życia, nudą czy poczuciem osamotnienia- Sztuka pomaga miwięc- przede wszystkim - wunikaniu tych problemów. " "Sztukana pewno jest jednym z tych dobrodziejstw, które w zgiełkużyciapozwalają odnaleźć siebie, wybrać określoną postawę życiową