They seem to make lots of good flash cms templates that has animation and sound.
Linki

an image

Upokorzenie smakuje tak samo w ustach każdego człowieka.

Przypomnijmy sobie jednak, że wśród najważniejszych dla sadownictwa gatunków uszlachetnionych na terenie Eurazji jabłonie są jednymi z najtrudniejszych do hodowli. Aby rozpocząć ich uprawę, trzeba opanować trudną technikę szczepienia. Brak dowodów na to, by drzewa te uprawiano na dużą skalę nawet na obszarze Żyznego Półksiężyca. W Europie ich hodowlę rozpoczęto dopiero w czasach rozwoju kultury greckiej, a więc osiem tysięcy lat po zapoczątkowaniu produkcji żywności w Eurazji. Gdyby postępy Indian w opanowywaniu lub adaptowaniu technik szczepienia były podobne, im również udałoby się udomowić te gatunki. Nastąpiłoby to około 5500 roku n.e. - osiem tysięcy lat po tym. Jak około 2500 roku p.n.e. na obszarze Ameryki Północnej zapoczątkowano produkcję żywności. Otóż to, że w czasach prekolonialnych Indianom nie udało się udomowić Jabłoni, nie było spowodowane ani cechami tubylców, ani właściwościami tamtejszych jabłoni. Ani indiańscy rolnicy nie różnili się biologicznie od Euroazjatów, ani Jabłonie nie odbiegały od swych euroazjatyckich krewniaków. Co więcej, część z kupowanych w supermarketach owoców (niektórzy z czytelników właśnie je jedzą) uzyskano niedawno ze skrzyżowania odmian europejskich z amerykańskimi. Przyczyna niezdolności Indian do udomowienia jabłoni tkwi w składzie całego zestawu dostępnych im dzikich gatunków roślin i zwierząt. Związane z nim ograniczenie możliwości hodowli stało się głównym powodem późnego zapoczątkowania produkcji żywności w Ameryce Północnej. ROZDZIAŁ 8 ZEBRY, NIESZCZĘŚLIWE MAŁŻEŃSTWA I ZASADA ANNY KARENINY Wszystkie dające się udomowić zwierzęta są do siebie podobne; każde ze zwierząt niezdatnych do hodowli nie nadaje się do obłaskawienia na swój sposób. Masz rację, jeśli wydaje Ci się, że gdzieś już coś podobnego czytałeś. Wystarczy dokonać kilku drobnych zmian, by otrzymać słynne zdanie rozpoczynające wspaniałą powieść Lwa Tołstoja Anna Karenina: "Wszystkie szczęśliwe rodziny są do siebie podobne, każda nieszczęśliwa rodzina jest nieszczęśliwa na swój sposób".1 Zawarta w nim myśl sprowadza się do tego, że aby małżeństwo okazało się szczęśliwe, musi być udane pod wieloma względami: atrakcyjności seksualnej partnerów, uzgodnień finansowych, wychowania dzieci, religii, relacji z krewnymi i wielu innych, równie ważnych kwestii. Niepowodzenia związane z którąkolwiek z nich mogą być przyczyną rozpadu związku, nawet jeśli jest on udany pod innymi względami. Rozszerzenie tej zasady pomaga nam zrozumieć nie tylko małżeńską sferę życia. Źródeł każdego sukcesu najczęściej dopatrujemy się w najprostszych, Jednostkowych przyczynach. 1 Lew Tołstoj: Anna Karenina. Tom I. Przełożyła Kazimiera Iłłakowiczówna. Świat Książki, Warszawa 1994, s. 6 (przyp. tłum.). STRZELBY, ZARAZKI, MASZYNY . 171 Odniesienie go wymaga jednak przede wszystkim uniknięcia wielu potencjalnych przyczyn porażki. Zasada Anny Kareniny pozwala wyjaśnić pewną osobliwość związaną z procesem udo-mawlania zwierząt, mającą bardzo poważne konsekwencje dla historii ludzkości - a mianowicie, że nie obłaskawiono na pozór podatnych na oswojenie gatunków, takich jak zebry i pe-kari. Zasada ta wyjaśnia również, dlaczego żywy inwentarz pochodzi niemal wyłącznie z Eurazji. Poprzednie dwa rozdziały poświęciliśmy dyskusji nad przyczynami nieudomowienia niektórych, wydawałoby się przydatnych gatunków roślin. Nadszedł czas, by zastanowić się nad tą kwestią w odniesieniu do zwierząt. Nasze poprzednie pytanie o jabłka i Indian należałoby sformułować następująco: Zebry czy Afrykanie? W rozdziale trzecim przypomnieliśmy sobie. Jak ważną rolę w życiu społeczeństw odegrały zwierzęta domowe. Dostarczały one hodowcom mięsa, mleka i jego przetworów, nawozu, skór oraz wełny. Ponadto umożliwiły transport lądowy, pełniły funkcję pojazdów wojskowych, a także były źródłem zjadliwych zarazków, które uśmiercały nieodpornych na nie ludzi. Rzecz jasna, niewielkie domowe ptaki, ssaki i owady również okazały się pożyteczne dla człowieka. Wiele ptaków udomowiono z myślą o otrzymaniu mięsa, jaj i piór. Hodowlę kur rozpoczęto w Chinach, rozmaitych odmian kaczek i gęsi - w Eurazji, indyki pochodzą z Ameryki Środkowej, perliczki - z Afryki, kaczki piżmowe zaś - z Ameryki Południowej. Psy otrzymano na obszarze Eurazji i Ameryki Północnej w wyniku udomowienia wilków. Zwierząt tych używano do polowań, stróżowania, a w niektórych społecznościach ich mięso służyło za pokarm. Z gryzoni i innych małych ssaków, które poddały się domesty-kacji, należy wymienić hodowane dla mięsa króliki europejskie, pochodzące z Andów świnki morskie, wielkoszczury z Afryki Zachodniej, a prawdopodobnie także hutię - gryzonia pochodzącego z wysp karaibskich. Udomowionych w Europie fretek używano do polowań na króliki, koty zaś oswojono w północnej Afryce i południowo-zachodniej Azji, by za ich pomocą zwalczać gryzonie. Dopiero w XIX i XX wieku zaczęto hodować inne małe ssaki, w tym lisy, norki i szynszyle, z których 172 . STRZELBY, ZARAZKI, MASZYNY uzyskiwano futra. Dość niedawno udomowiono też chomiki, które trzyma się w domach dla przyjemności. Domestykacji poddano również kilka gatunków owadów, na przykład eur- • azjatycką pszczołę miodną i pochodzącego z Chin jedwabnika. Jak widać, wiele małych zwierząt dostarczało pożywienia i ciepłych okryć