JU� KR�LOWA, stwierdzi� z aprobat� �mier�...

Ceni� styl i klas�. Odezwa� si� znowu, dopiero gdy dotarli na dach. PR�BOWA�E� GO OSTRZEC, zauwa�y�, zdejmuj�c Pimpusiowi worek z obrokiem. - Tak, prosz� pana. Przepraszam. NIE MO�ESZ PRZESZKADZA� LOSOWI. JAKIE MASZ PRAWO OCENIA�, KTO POWINIEN �Y�, A KTO MA UMRZE�? �mier� uwa�nie obserwowa� wyraz twarzy ch�opca. TYLKO BOGOM JEST TO DOZWOLONE, doda�. ZMIANA LOSU CHO�BY JEDNEGO CZ�OWIEKA MO�E ZNISZCZY� �WIAT. ROZUMIESZ? Mort pokiwa� g�ow�. - Czy teraz ode�le mnie pan do domu? - spyta�. �mier� obj�� go i podsadzi� na grzbiet konia. ZA TO, �E OKAZA�E� WSPӣCZUCIE? NIE. M�G�BYM TO ZROBI�, GDYBY� OKAZA� RADO��. ALE MUSISZ NAUCZY� SI� EMOCJI BARDZIEJ ODPOWIEDNICH DLA TEGO FACHU. - To znaczy? OSTRO�CI UMYS�U. *** Dni mija�y, cho� Mort nie by� pewien, jak wiele ich przesz�o. Pos�pne s�o�ce �wiata �mierci regularnie przetacza�o si� po niebosk�onie, ale terminy wizyt w �wiecie �miertelnych nie mia�y widocznego zwi�zku z tym faktem. Zreszt� �mier� pojawia� si� nie tylko u kr�l�w i na wa�nych bitwach; osobistymi odwiedzinami zaszczyca� na og� ca�kiem zwyczajnych ludzi. Posi�ki serwowa� Albert, kt�ry u�miecha� si� pod nosem i m�wi� niewiele. Ysabell zwykle przesiadywa�a w swoim pokoju albo je�dzi�a na kucyku po czarnych wrzosowiskach wok� domu. Z w�osami faluj�cymi na wietrze robi�aby silniejsze wra�enie, gdyby lepiej opanowa�a sztuk� jazdy albo gdyby kucyk by� cho� troch� wi�kszy. Albo gdyby mia�a w�osy faluj�ce na wietrze w spos�b naturalny. Niekt�re w�osy to potrafi�, inne nie. Jej nie potrafi�y. Kiedy nie wyje�d�a� w zwi�zku z tym, co �mier� okre�la� S�U�B�, Mort pomaga� Albertowi albo znajdowa� sobie co� do roboty w ogrodzie lub w stajni. Czasem odwiedza� ogromn� bibliotek� �mierci i czyta� z szybko�ci� i zach�anno�ci� typow� dla tych, kt�rzy pierwszy raz poznali magi� s�owa pisanego. Oczywi�cie, wi�kszo�� ksi��ek w bibliotece stanowi�y biografie. Pod jednym wzgl�dem by�y niezwyk�e: same si� pisa�y. Ludzie, kt�rzy ju� umarli, wype�niali swoje ksi��ki od ok�adki do ok�adki, a tym, kt�rzy si� jeszcze nie urodzili, musia�y wystarczy� czyste kartki. Natomiast ci pomi�dzy... Mort stwierdzi� - zaznaczaj�c miejsca i przeliczaj�c dodatkowe linijki - �e do pewnych ksi��ek nowe akapity dochodzi�y w tempie czterech do pi�ciu dziennie. Nie potrafi� rozpozna� pisma. I w ko�cu zebra� si� na odwag�. CO?, zdumia� si� �mier�. Siedzia� za swoim ozdobnym biurkiem i bawi� si� no�em do papieru w kszta�cie kosy. - Wolne popo�udnie - powt�rzy� Mort. Pok�j wyda� mu si� nagle dusz�co ogromny, a on sam sta� nieprzyjemnie ods�oni�ty po�rodku dywanu wielko�ci pola uprawnego. ALE DLACZEGO?, �mier� nie m�g� zrozumie�. PRZECIE� NIE NA POGRZEB BABCI, doda�. WIEDZIA�BYM CO� O TYM. - Chcia�bym po prostu... no wie pan... wyj�� gdzie�, spotka� si� z lud�mi... - Mort pr�bowa� wytrzyma� nieruchome spojrzenie. CODZIENNIE SPOTYKASZ SI� Z LUD�MI, zaprotestowa� �mier�. - No tak, ale... Ale nie na d�ugo. Mi�o by by�o spotka� si� z kim� o przewidywanej d�ugo�ci �ycia wi�kszej ni� par� minut. Prosz� pana - dorzuci�. �mier� zab�bni� palcami o blat, co brzmia�o jak stepowanie myszy, i jeszcze przez kilka sekund spogl�da� na Morta w skupieniu. Zauwa�y�, �e ch�opiec jest mniej kanciasty, ni� to pami�ta�, stoi prosto, a w dodatku wie, co to znaczy "przewidywana d�ugo�� �ycia". To przez t� bibliotek�. NO DOBRZE, zgodzi� si� niech�tnie. WYDAJE MI SI� JEDNAK, �E WSZYSTKO, CZEGO CI TRZEBA, MASZ TUTAJ, NA MIEJSCU. S�U�BA NIE JEST CIʯKA, PRAWDA? - Nie, prosz� pana. MASZ OBFITE POSI�KI, CIEP�E �ӯKO, CZAS NA WYPOCZYNEK I TOWARZYSTWO OS�B W TWOIM WIEKU. - Przepraszam? MOJA C�RKA, wyja�ni� �mier�. POZNA�E� J�, JAK S�DZ�. - Ach... Tak, prosz� pana. Rzeczywi�cie. PO BLI�SZYM POZNANIU ZDRADZA BARDZO DOBRY CHARAKTER. - Jestem tego pewien, prosz� pana. A MIMO TO PROSISZ... �mier� wym�wi� te s�owa z wyra�nym niesmakiem: O WOLNE POPO�UDNIE? - Tak, prosz� pana. Je�eli si� pan zgodzi. NO DOBRZE. NIECH TAK B�DZIE. MASZ CZAS DO ZACHODU S�O�CA. �mier� otworzy� wielk� ksi�g�, chwyci� pi�ro i zacz�� pisa�. Od czasu do czasu przerzuca� koraliki liczyd�a. Po minucie podni�s� g�ow�. WCI�� TU JESTE�, zauwa�y�. MARNUJESZ W�ASNY CZAS, doda� kwa�no. - Ehem... - zacz�� Mort. - Prosz� pana, czy ludzie b�d� mnie widzieli? MY�L�, �E TAK. JESTEM PEWIEN. CZY JESZCZE W CZYM� M�G�BYM CI POM�C, ZANIM WYRUSZYSZ NA TO... SZALE�STWO? - Tak, prosz� pana, mam jeszcze jeden problem. Nie wiem, jak si� dosta� do �miertelnego �wiata. Prosz� pana. �mier� westchn�� ci�ko i otworzy� szuflad� biurka. PO PROSTU ID� TAM. Mort sm�tnie pokiwa� g�ow� i ruszy� w d�ug� drog� do drzwi gabinetu. Kiedy chwyta� za klamk�, �mier� chrz�kn��. CH�OPCZE!, zawo�a� i rzuci� co�. Mort z�apa� to odruchowo. Drzwi otworzy�y si� skrzypi�c. �ciana znikn�a. Gruby dywan pod stopami zmieni� si� w zab�ocone kocie �by. Jasne �wiat�o dnia zala�o go niczym strumie� rt�ci. - Mort - oznajmi� Mort, zwracaj�c si� do wszech�wiata jako ca�o�ci. - Co? - zapyta� straganiarz. Mort rozejrza� si�. Sta� na placu targowym, pe�nym ludzi i zwierz�t. Sprzedawano tu wszystko, od szpilek po obietnice zbawienia (to ostatnie oferowa�o kilku w�drownych prorok�w). Niemo�liwe by�o prowadzenie rozmowy ciszej ni� krzykiem. Mort stukn�� straganiarza w plecy. - Widzi mnie pan? - spyta�. Straganiarz przyjrza� mu si� krytycznie. - Chyba tak - mrukn��. - Albo kogo� bardzo podobnego do ciebie. - Dzi�kuj�. - Mort odetchn�� z bezmiern� ulg�. - Nie ma o czym m�wi�. Codziennie widz� mas� ludzi. Ca�kiem za darmo. Chcesz kupi� sznur�wki? - Raczej nie. Co to za miejsce? - Nie wiesz? Kilku ludzi przy s�siednim straganie przygl�da�o si� Mortowi z zadum�. Umys� ch�opca przeskoczy� na wy�szy bieg. - M�j mistrz wiele podr�uje - wyja�ni� zgodnie z prawd�. - Przyjechali�my noc�, a ja spa�em na wozie. A teraz mam wolne popo�udnie. - Aha... - Straganiarz pochyli� si� z tajemnicz� min�. - Chcia�by� si� zabawi�, co? M�g�bym ci czego� poszuka�