O Bo�e, taka historia, a on...

Upokorzenie smakuje tak samo w ustach każdego człowieka.

.. Powiedz mu, �eby si� odpieprzy�, a nie... - S�uchaj, Phil. - Ty, do cholery, s�uchaj. - Obok na biurku sta�o radio, w�a�nie zacz�� si� dziennik. - M�wimy przecie�, na mi�osierdzie Bo�e, o realnej sytuacji. O realnych ludziach... o realnej tragicznej sytuacji, gdzie stawk� jest �ycie lub �mier�. Czasem mi si� wydaje, �e ludzie nie zdaj� sobie sprawy, jak� wag� ma s�owo. - G��boko westchn�� i cisn�� s�uchawk� na wide�ki. #/11#16 Rozbrzmiewaj�ca gdzie� daleko, ale jeszcze na granicy s�yszalno�ci, syrena pogotowia po��czy�a ich na u�amek sekundy z zewn�trznym �wiatem. Mulholland z r�kami opartymi na kolanach siedzia� pochylony w prz�d, maj�c Irelanda z jednej strony, dziewczyn� z drugiej. Uwa�a� cisz� za demoralizuj�c�, za potencjalne niebezpiecze�stwo, za �r�d�o agresywno�ci Grattana. Z najwi�kszym spokojem, na jaki go by�o sta�, powiedzia�: - Masz do mnie �al, Grattan, zgoda. Ale co masz przeciwko tym dwojgu? - Nic. - Bardzo mi�o to s�ysze�. - Mulholland zwleka�, niezwykle ostro�ny, nie bardzo wiedz�c, co oznacza wyraz twarzy tamtego. - Spe�nili swoj� rol�, dlaczego wi�c nie pu�ci� ich wolno? - Ja o tym decyduj�. - A co z t� m�od� pani�? Wypuszczenie jej nie os�abi przecie� twojej sytuacji. - Ja decyduj�, kto, kiedy, jak i co - tylko ja. Nikt inny. - Oczywi�cie. - Mulholland spu�ci� wzrok. Mcconnell tylko wtedy si� dowie, z kim ma do czynienia, je�li jedno z nich zostanie wypuszczone. Musi wi�c uporczywie do tego d��y�. - Bardzo pani zm�czona? - spyta� Mcconnell Helen� Olivares. - I tak, i nie. - Czy mo�e pani jeszcze obs�ugiwa� central�? - Dop�ki b�d� panu potrzebna. - Dziewczyna zna pani g�os, on te�. Jako� wi�c dodaje im pani otuchy, a w jego przypadku to specjalnie wa�ne. Byle zmiana mo�e teraz rozp�ta� B�g wie co. - Wytrzymam cho�by jeszcze wiele godzin. - Doskonale. - Mcconnell wsun�� w usta mi�t�wk�. - mo�e pani po��czy si� z 501. - G�o�nik by� zbyt bezosobowy, jednokierunkowy. - Spr�bujmy raz jeszcze. - Co mam powiedzie�? - Niech pani spyta, jakie s� jego zamiary. Ma ju� ambasadora, niech wi�c powie, czego chce jeszcze. Po��czy�a si�. Mcconnell s�ucha� przez drugi aparat, ale odmowa m�czyzny dotar�a do niego tylko jako st�umione staccato. - Niech pani na jedno zwr�ci mu uwag�. - Znowu pr�bowa� wywrze� presj�, tym razem przez Helen� Olivares i Gabriel�, ale teraz m�wi� do obcego, ka�de s�owo skierowane by�o w ciemno��. - My mo�emy czeka� ca�y dzie�, ca�y dzie� i ca�� noc. Do diab�a, jest chyba rozs�dnym cz�owiekiem i musi bra� swoje szanse pod uwag�. �eby nie wiedzie� jak d�ugo przeci�ga� t� sytuacj�, my go przetrzymamy. Lepiej niech wi�c co� zdecyduje, podda si�. Teraz, kiedy to przysz�oby mu �atwo i kiedy jeszcze ze sob� rozmawiamy... Ku swemu zdumieniu uzyska� odpowied�. - On powiada, �e co� zdecyduje, ale jak b�dzie ciemno, nie wcze�niej. #/11#34 Dannahay pocz�stowa� Landera papierosem i zacz�� szuka� zapalniczki klepi�c si� po kieszeniach. - Nawet psa nie wolno tak traktowa�. Jak �yj� nie s�ysza�em o czym� takim. - Musz� w tej cholernej sprawie zobaczy� si� z Ryderem. - Masz racj�. - To nies�ychane, �eby moja �ona i syn zostali zmuszeni do czego� takiego... Potworne. - Trudno w to uwierzy�. Gdyby to mnie si� przydarzy�o, zrobi�bym piek�o. - Dannahay zapali� papierosa i zaci�gn�� si�. Byli w toalecie m�skiej na parterze hotelu Shelley, Dannahay zaprowadzi� tam Landera, ledwie winda zwioz�a go na d�. - S�uchaj, Harry. Nie zajm� ci wiele czasu, ale zosta�em wyznaczony ��cznikiem mi�dzy nasz� ambasad� a Brytyjczykami i dlatego musz� wiedzie�, co� robi� wczoraj w nocy? - O co ci chodzi? - Gdzie� poszed�? - Ach, o to - odpar� Lander ostro. - To ju� domena Renaty. - Chcesz odby� pr�b� przed rozmow� ma��e�sk�? - Do rzeczy. - Oni twierdz�, �e kto� wszed� do twego domu i zabra� tw�j sztucer i marynark�. Zgodne z faktami, prawda? - Tak, m�wiono mi o tym. - Jasne zw�aszcza teraz, jak si� odnalaz�e�. Sprawdzaj� odciski palc�w i tak dalej. Wedle ich teorii ten facet zna� i ciebie, i Mulhollanda. Was obu. To zw�a teren poszukiwa�. - Do�wiadczy�em na w�asnej sk�rze ich teorii - powiedzia� z gorycz� Lander, zm�czony i nieskory do wybaczenia. - Chryste Panie, kiedy pomy�l�... - Dobra, dobra - powiedzia� Dannahay pojednawczo. - Jeszcze godzin� temu wszyscy cholernie si� mylili, i masz racj�, �e si� w�ciekasz. Ale poniewa� musz� z�o�y� do kupy wszystkie "dlaczego" i "po co", by�bym ci wdzi�czny, gdyby� mi powiedzia�, dok�d pogna�e� w takim po�piechu. - Do Eastbourne. - A jak si� tam dosta�e�? - Zatrzyma�em na Park Lane przygodny samoch�d. R�wnie dobrze to mog�o by� Brighton czy jaka� inna miejscowo��