Upokorzenie smakuje tak samo w ustach każdego człowieka.
Tymczasem każdy człowiek potrzebuje obfitej podaży płynów. Wskazane jest dostarczenie dzienne dzieciom starszym i doro- słym od około dwu i pół do trzech litrów płynów, a co najmniej półtora litra dzieciom mniejszym. Większa ilość płynów rozcień- cza mocz i nadaje mu bledsze zabarwienie, zapobiegając two- rzeniu się stężonego, ciemnego moczu, co może przyspieszyć infekcję dróg moczowych, tworzenie się kamieni w nerkach i podrażnień sikory. Opróżnianie pęcherza moczowego Jeżeli dziecko nie odczuwa objawów towarzyszących normalnie potrzebie oddawania moczu, należ}' być uczulonym na wszyst- kie inne reakcje ustrojowe zauważone wcześniej. Po szybkim udaniu się do toalety pod wpływem takiego bodźca może uda się uniknąć moczenia. Nie każda osoba z porażeniami cośkol- wiek odczuwa; większość dzieci kalekich nie ma żadnych do- znań. Dziecko musi w czasie prób opróżniania pęcherza moczowego znajdować się w wygodnej pozycji. Najlepszą metodą jest oczy- wiście korzystanie z normalnej toalety. Dodatkową przewagę stanowi fakt, że często samo udanie się do łazienki pomaga i po- budza do oddawania moczu. Jeżeli twoje dziecko musi korzystać z basenu, na pewno łatwiej mu będzie oddawać mocz w pozycji siedzącej niż leżą- cej. Jeżeli dziecko siedzi w łóżku, od tyłu należy zabezpieczyć je poduszkami, kolana powinny być zgięte i również oparte o poduszki. Jeszcze lepiej, jeżeli dziecko może usiąść na brzegu łóżka ze spuszczonymi nogami. Dla zabezpieczenia pozwól dziecku oprzeć się o tyłem stojące tuż przy łóżku proste krze- sło. Lekarz lub instruktor wytłumaczy mu, jak korzystać z ba- senu — siadać na nim i schodzić bez wylania zawartości. Dziec- ko, jeżeli to tylko jest możliwe, powinno dawać sobie samo radę. Dziecko, które nie potrafi dojść do łazienki, będzie może mogło korzystać z sedesu pokojowego albo nawet basenu usta- wionego na zwykłym krześle. Aby przezwyciężyć trudności w oddaniu moczu, można na- pić się kilka łyków wody, jeżeli się siedzi — nachylić do przodu, albo nawet lekko pomasować brzuch. Czasem pomaga uszczyp- nięcie lub połaskotanie pewnych czułych punktów — pępka, biodra, zewnętrznej czy wewnętrznej powierzchni uda, czy wreszcie okolicy kości krzyżowej lub ogonowej. Opróżniając pę- cherz możliwie jak najdokładniej zwiększa się szansę uniknięcia zmoczenia. . Nie powinno się dziecka poganiać, ale też nie pozwól mu prze- siadywać w łazience zbyt długo bez efektów, by nie opanowało go zniechęcenie. Dwadzieścia minut zupełnie wystarczy. Koordynacja przyjmowania płynów i oddawania moczu Na początku programu ćwiczeń obejmujących pęcherz moczo- wy lekarz prawdopodobnie zap-roponuje ci próbny plan przyj- mowania płynów i wydalania ich. Jeżeli dziecko na ogół moczy się o określonej porze, powinno udawać się nieco wcześniej do łazienki. Oddawanie moczu następuje zwykle w okresie 15 — 20 minut po wypiciu, chociaż okres ten może być również dłuż- szy. Jeżeli przerwa ta jest u dziecka indywidualnie określona, lekarz weźmie ją pod uwagę w układaniu planu. Zwykły plan przyjmowania płynów obejmuje dwie szklanki płynu do każdego posiłku, dwie szklanki między posiłkami i jedną po kolacji. Rozkład oddawania moczu może przewidy- wać udawanie się do łazienki przed śniadaniem, po każdym piciu, między posiłkami, przed udaniem się na spoczynek oraz jeden lub dwa razy w ciągu nocy. Dziecko musi wypróbować kilka zmian w programie, zanim lekarz ustali najwłaściwszy rozkład. Może należy zmniejszyć ilość przyjmowanych płynów po ostatnim posiłku albo może wskazane jest częstsze odwiedzanie łazienki rano niż przez resz- 382 Sprzęt w życiu codziennym tę dnia. Jeżeli dziecko oddaje bezwiednie mocz podczas aktyw- nych ćwiczeń, należy zlecić mu przedtem pójście do łazienki. Gdy już raz ustalono plan przyjmowania płynów i wydala- nia moczu, dziecko powinno przestrzegać go regularnie prawie bez żadnych wyjątków. Naturalnie może zaistnieć taka sytuacja, w której rozsądniej będzie zrobić wyjątek. Jeżeli dziecko wy- biera się na mecz piłkarski czy w takie miejsce, w którym urzą- dzeń sanitarnych nie ma albo są niedostępne, będzie musiało nie przyjmować płynów trzy do czterech godzin przedtem i zro- bić wysiłek, aby całkowicie opróżnić pęcherz moczowy, zanim wyjdzie z domu. Panowanie nad układem pokarmowym Ustalenie regularnego czasu wypróżnień jest najzdrowszą pod- stawą kontroli, chociaż regularne przyjmowanie pokarmów i płynów z prawidłowo zestawioną dietą i codzienne ćwiczenia znacznie ułatwiają tę kontrolę. Jeżeli dziecko odczuwa jakieś objawy, sygnalizujące gotowość jelit do wypróżnienia, może od- powiednio regulować chodzenie do łazienki. Jeśli to możliwe, powinno w łazience używać sedesu. Jeśli nie, może wybrać po- zycję opisywaną powyżej przy oddawaniu moczu. Podpieranie i pochylanie się do przodu podczas siedzenia pomogą czasem w wypróżnieniu jelit. Czasem pomaga lekkie uderzanie po brzuchu z prawej na lewą stronę, jak również dotykanie lub przesuwanie okrężne palca w rękawiczce gu- mowej po zwieraczu zewnętrznym odbytu. Sok z suszonych śli- wek, pity regularnie, jest dobrym środkiem powodującym roz- wolnienie