adversus i se-cundus; aliae res, inne sprawy III 6; de suis privatim rebus p...

priyatim; res Caesaris erat in magnis difficul-ta tibus,p. difficultas; res est in summo periculo (discrimine) po³o¿enie jest bardzo niebezpieczne VI 38; VII 32; in angusto II 25; in extremis rebus, p. exter; diffidere suis rebus, nie byæ pewnym w³asnego bezpieczeñstwa V 41; w j ê z. woj. bitwa, walka, czyn wojenny, II 4; VIII prac f.;'rem gerere, obtinere, p. gero, obtineo. — 3) w s z c z e g. a) po¿ytek, korzyœæ, dobro: res communis, sprawa dotycz¹ca obustronnych korzyœci (= obustronne dobro) I 35; V 26; res pubjica, dobro kraju VI 1; res Gallicae, sprawy VI 7. — b) mienie, maj¹tek: res fami-liaris, maj¹tek (prywatny) I 18: w³asnoœæ prywatna VII 14. — cf kraj, pañstwo, stan kraju ( p l u r.): suis rebus timere, obawiaæ siê o swój kraj IV 16; florentissimis rebus, p. florens; res novae, p. novus. rS-sarcio. sarsi, sartum, 4. znowu naprawiæ, poprawiaæ; p r z e n. wynagrodziæ: detrimentum VI 1.* rfi-scTndo, scldi, scissum, 3. odci¹æ, przeci¹æ; zerwaæ, rozerwaæ, zniszczyæ: pontetn, (vallum) I 7; VII 86. re-sclsco, sdvi (ii) scltum, 3. fsclo] otrzymaæ wiadomoœæ, dowiedzieæ siê (p. renuntio): aliquid I 28. rS-scrTbo, Ipsi, Iptum, 3,. napisaæ na nowo, przepisaæ; odpisaæ (epistolam); zapisaæ: ad equum, piechotê zamieniæ na jazdê: I 42 (p. equus). [Jest tu gra 156 re-sSrvo Rhadanuœ. wyrazów: ad equum rescr. znaczy te¿: wpisaæ do jazdy, a ¿e jazdê stanowi³a pocz¹tkowo jedynie szlachta rzymska, przeto, ad equum rescr. = podnieœæ do stanu rycerskiego]. rS-sSryo, 1. zostawiæ w ca³oœci, uratowaæ, zachowaæ I 53; III 3; V 34; re-servatis Aeduis, pozostawi wszy Heduj-. czyków przy sobie VII 89. rS-sTdeo, sedi, sessum, 2. [re-sedeo] siedzieæ jeszcze, pozostawaæ (na miejscu), spoczywaæ; p r z e n. spoczywaæ = okazywaæ siê w zasadzie = wyra¿aæ siê VII 77. re-sldo, s6di, sessum, 3. usi¹œæ, osiadaæ, ustawaæ; p r z e n. uspokoiæ siê VII 64.* rS-sisto, stiti, stttutn, 3, w ³ a œ c. stawiaæ naprzeciw z dpm. se; s t ¹ d/1) zatrzymaæ siê, pozostaæ V 11; VII 35; VIII 35. — 2) czyniæ opór, opieraæ siê, broniæ siê: hostibusj (eruptionibus) I 25; VII 24; a b s. l 37; H 26 i inn.; rursus resi-stentibus (dom. nostris) IV 12; resi-stente senatu, gdy senat siê sprzeciwia ( = wobec oporu senatu) VIII 22; j cum a Cotta resisteretur, gdy ze j strony Kotty by³ zaciêty opór j V 30; partie, resistens, jako a d i. l sk³onny do oporu, zdolny do opierania' siê: mens minime resistens ad calami-tates perferendas, najmniej zdolny do opierania siê nieszczêœciom III 19. rSspTciO, exi, spectum, 3. [re-specio] 1) ogl¹daæ siê II 24; V 43. — 2) uwa¿aæ, rozwa¿aæ, mieæ wzgl¹d: Galliam VII 7g; = zwracaæ uwagê, mieæ na oku: oppidanos VIII 27. rfi-spSndeo, 6ndi, 5nsum, 2. odpowiadaæ: alicui (aliquid) IV 18; z .a c c. c. i n f. I 7; 14 i inn.; ad haec ii 32; ad postulata. rBspónsum, i, n. [respondeo] odpowiedŸ I 14; responsa, dane w odpowiedzi wyjaœnienia I 35 i inn. rgspubITca, p. publicus. rS-spuo, ui, utum", 3. w ³ a œ c. wyplun¹æ; p r z e n . odrzuciæ, odtr¹ciæ nie przyj¹æ: condicionem I 42.* re~8tTnguo, Tnxi, Inctuni,3 gasiæ.uga-siæ; p r¿eñ. uœmierzyæ: aliquid VII 25; VIII 42; 43; a b s. VII 24. rCstTtuo, ui, utum, 3. [re-statuo] 1) postawiæ na dawnem miejscu, od- daæ, zwróciæ: alicui (aliquid) I 53; V 25; — 2) przywracaæ do dawnego stanu, naprawiæ, wznowiæ: oppida I 28; clientelas VI 12; aliquem in anti-quum locum gratiae, p., locus; proe-lium, wznowiæ bitwê (w ³aœ c. znpwu • przechyliæ szale zwyciêstwa na swoj¹ stronê) I 53; VII 87. rettneo, tlnui, tentum, 2. [re-teneo] 1) wstrzymaæ, powœci¹gn¹æ: aliquem I 18; III 8; 10; milites a legatis retine-bantur, ¿o³nierze byli wstrzymywani przez legatów (= legaci starali-siê powstrzymaæ ¿o³nierzy) VII 47. — 2) zatrzymaæ przy sobie, lub u siebie, zachowaæ: oppidum VII 21; amicos VIII 3; pristinam virtutem = zachowaæ, nie traciæ V 48; memoriam rei = zachowaæ pamiêæ, pamiêtaæ II 21; VII 62. rS-trSho, axi, actum, 3. ci¹gn¹æ wstecz, odci¹gaæ, powœci¹gn¹æ, s z c z