They seem to make lots of good flash cms templates that has animation and sound.
Linki

an image

Upokorzenie smakuje tak samo w ustach każdego człowieka.

Kierując procesem uwłaszczenia, obszarnicy rozszerzali swe posiadłości, zagarniali w formie odszkodowania część chłopskiej ziemi z gospodarstw podlegających “regulacji" i rugowali tych, którzy uwłaszczeniu nie podlegali. Zabierali grunty lepsze, przesiedlając chłopów na gorsze, ograniczali wielkość gospodarstw chłopskich, zmuszali ich do wykupu ciężarów feudalnych. Obok tego utrzymywała się zależność chłopstwa od obszarników w postaci najmów przymusowych oraz odrobków za działkę ziemi, za prawo wyrębu, pastwiska, wodopoju itp. Tworzono liczne gospodarstwa małorolne, których właściciele stawali się wyrobnikami folwarcznymi, obrabiającymi ziemię dawnego pana na ciężkich warunkach. Reformy spadały na barki mas chłopskich, niemniej jednak stwarzały podstawę do wykształcenia się kapitalistycznej gospodarki chłopskiej. Folwark odebrał uwłaszczanym chłopom znaczną część ziemi i pieniędzy, ale w zamian zyskali oni swobodę gospodarczą i możność eksploatacji biedoty wiejskiej. Gospodarstwa stawały się towarowe. Z czasem inte- Uklad kapitalistyczny 73 resy ekonomiczne i społeczne zbliżyły zamożnych chłopów do obszar-nictwa. Natomiast szerokie masy chłopskie skazano na proletaryzację, na dalszą na wpół feudalną zależność od pana. Utrwalenie przewagi obszar-nictwa sprawiło, że nawet po zakończonym uwłaszczeniu zachowały się w Prusach na wpół pańszczyźniane formy wyzysku chłopa, wyrażające się w odrobkach, świadczeniach w naturze itp. “Pruska droga" rozwoju kapitalizmu to długi, ciągnący się dziesiątki lat, męczący proces uwłaszczania i wywłaszczania chłopów w interesie wielkich właścicieli ziemskich. Wolne tempo zachodzących przemian hamowało rozwój sił wytwórczych rolnictwa i przemysłu. Inną cechą szczególną rozwoju kapitalizmu w Prusach było przekształcenie się dawnych feudałów w kapitalistycznych przedsiębiorców nie tylko w dziedzinie rolnictwa, ale i przemysłu. Jaskrawe tego przykłady dawał Górny Śląsk, gdzie wielcy obszarnicy stawali się także potentatami przemysłowymi. Do pierwszych obszarników-przemysłowców należeli książęta Hoheniohe, którzy założyli w swych dobrach kopalnie węgla, rudy cynkowej, huty itd. Obok nich dużą aktywność przemysłową rozwijała rodzina hrabiów Henckel von Donnersmarck (kopalnie węgla, rudy żelaznej, galmańu, huty żelaza i cynku, zakłady metalurgiczne), hrabiowie Ballestrem (największe kopalnie węgla w początkach XIX w.), Schaffgotsch (głównie przemysł cynkowy) i von Hochberg. Na pruską drogę rozwoju kapitalizmu wkroczyły w początku XIX w. ziemie polskie. Droga ta wykazywała w każdym zaborze pewne odmienności. Sposób uwłaszczenia miał w każdej dzielnicy pewne cechy specyficzne. 12. ROLNICTWO ZABORU PRUSKIEGO W EPOCE WIELKICH REFORM AGRARNYCH (1807—1850) 12.1. PRUSKIE REFORMY AGRARNE W LATACH 1807—1850 Pogrom Prus w 1806 r. wykazał, że dawna potęga z czasów Fryderyka II należała do przeszłości. Wojna Napoleona z Prusami oznaczała zetknięcie się dwóch różnych ustrojów państwowych, dwóch systemów spo-łeczno-ekonomicznych oraz uwarunkowanych różnicami ustrojowymi dwóch różnych organizacji wojskowych i taktyk wojennych. Ustrój pod-dańczo-pańszczyźniany, feudalno-absolutystyczny, zacofany pod względem przemysłowym, zetknął się z państwem, które mając już za sobą rewolucję burżuazyjną, zniosło u siebie feudalizm. Starcie się tych dwóch, tak różnych światów wykazało bezwzględną niższość Prus. Klęska 1806 r. oznaczała dla Prus porażkę dotychczasowego ustroju, stawiając przed rządem konieczność reform państwowych i gospodarczo- 74 Część druga -społecznych. W atmosferze przypływu fali patriotyzmu, rodzącego się poczucia niemieckiej świadomości narodowej oraz pod wpływem zaostrzonych antagonizmów klasowych na wsi dojrzewały reformy wojskowe Scharnhorsta i Gneisenaua (utworzenie armii narodowej, powszechna służba wojskowa, usunięcie kar rózgi i pałki) oraz polityczne i społeczne Steina i Hardenberga (zniesienie podziału na stany, reforma rządu, finansów, reformy agrarne, ustanowienie samorządu miejskiego, wolności przemysłowej itp.). Reformę stosunków agrarnych zapoczątkował edykt z 9 października 1807 r. znoszący poddaństwo osobiste chłopów i powinności z nim związane (wychodne, opłaty od poddanych przebywających w innych dobrach i od ludzi osiedlających się po wsiach itp.) oraz najmy przymusowe. Wprowadził także wolny handel ziemią i znosił faktycznie wszelkie ograniczenia rugów chłopskich. Natomiast zwierzchnia własność pana gruntowego i wynikające stąd ciężary feudalne zostały utrzymane. W 1808 r. nowe rozporządzenie królewskie przyznało własność ziemi (uwłaszczenie) chłopom w domenach, t j. w dobrach rządowych, a powinności ich zamieniono na renty pieniężne. Chłopi mogli być zwolnieni od świadczeń wobec dworu, zapłaciwszy uciążliwy okup. W sprawie dalszej reformy, której konieczność była oczywista, zwłaszcza wobec nasilających się ruchów chłopskich, toczyły się pertraktacje