Upokorzenie smakuje tak samo w ustach każdego człowieka.
(Można też po prostu sparzyć pomi- dory i przetrzeć przez sitko.) Odstawić. W garnku o grubym dnie rozgrzać tłuszcz i przez kilka sekund smażyć mieloną kolendrę i asafetidę. Wrzucić pomidory. Zmniejszyć ogień i gotować przez 20-25 minut. Następnie dodać posiekane li- ście kolendry, cukier, sól, czarny pieprz i pieprz cayenne. W innym garnku roztopić masło. Wsypać mąkę i prażyć na ma- łym ogniu, ciągle mieszając, aż się zarumieni. Zestawić z ognia i po- woli dolewać gorące mleko. Gotować dalej, mieszając, aby nie po- wstały grudki. Kiedy sos zgęstnieje, wrzucić do niego pomidory, wlać sok z cytryny i podawać na gorąco. Do przystrojenia można użyć wermiszelu (l L). Przysmażyć go na patelni na odrobinie masła i wsypać do zupy. Czas przygotowania i gotowania: od 30 do 40 min DALE l, ZUPY 123 Pieczywo 1 Czapati (placki z pszennej mąki razowej} 128 2 Puri (smażone, nadymające się placki z mąki pszennej} 130 3 Kela puri (punsy z bananami) 132 4 Bhatura (grube punsy na zaczynie) 133 5 Paratha (kilkuwarstwowe placki z mąki pszennej) 134 6 Alu paratha (placki z nadzieniem z ziemniaków) 135 7 Besan roti (pieczywo z mąki z grochu, włoskiego) 136 8 Matthi (krakersy indyjskie) 137 9 Masala dosza (naleśniki nadziewane przyprawionymi ziemn iakami ) 138 10 Atta dosza (naleśniki z pszennej mąki razowej) 140 11 Pudla (naleśniki z mąki z grochu włoskiego) 141 PIECZYWO 125 A, Lforyzm: „Chleb jest podstawą życia" ma o wiele większe zna- czenie w Indiach niż na Zachodzie, gdzie większość z nas je pieczywo o niewielkiej zawartości składników odżywczych. W Indiach pieczywo domowego wypieku z pełnej mąki podaje się prawie do każdego po- siłku. Pieczywo indyjskie, o różnych kształtach, konsystencji i sma- ku, jest bardzo łatwe i szybkie w przygotowaniu. Wedyjski sposób serwowania pieczywa jest bardzo szczególny: skoro tylko gość kończy jedno, natychmiast podajesz mu następne. Może cię zastanowić, jak ofiarować pieczywo Krysznie i podawać gościom, gdy jest jeszcze gorące. Sztuka polega na tym, że pieczywo przygotowuje się na końcu. Tuż przed ofiarowaniem przygotuj tyl- ko tyle, ile masz zamiar położyć na talerzu Kryszny. A kiedy talerz Kryszny jest już na ołtarzu, zrób resztę i trzymaj w ciepłym miejscu, żeby nie wystygło. (Jeśli przyjmujesz wielu gości, wtedy praktyczniej będzie przygotować całe pieczywo przed ofiarowaniem i tuż przed podaniem podgrzać je w piekarniku.) W posiłku indyjskim pieczywo spełnia funkcję widelca. Odrywasz mały kawałek czapati albo purisa, nabierasz nim trochę potrawy, któ- ra jest zbyt miękka, by wziąć ją palcami, i wkładasz do ust (razem ze swoim „widelcem"). Najprostszy posiłek wedyjski składa się z ryżu, da/u, warzyw i czapati. Tak jak innego rodzaju pieczywo wedyjskie, czapati robi się ze specjalnej mąki razowej zwanej mąką czapati lub atta. Różni się ona tym od zwykłej mąki razowej, że jest bardzo drobno zmielona i ma płowy kolor. Ciasto z takiej mąki jest bardzo gładkie i łatwo da- 126 PIECZYWO je się zagniatać i formować. Jeśli jednak nie możesz zdobyć tej mą- ki, użyj pszennej mąki razowej, a jeśli ta jest zbyt gruba, przesiej ją przez sitko lub zmieszaj z mąką nie wybielaną w następujących pro- porcjach: 2 części przesianej mąki razowej z l częścią mąki zwykłej. W większości przepisów podajemy przybliżoną ilość wody. Ilość ta jest zależna od jakości mąki i wilgotności powietrza. Gdy zagniatasz ciasto, na początku użyj mniejszej ilości wody i, jeśli to konieczne, stopniowo dodawaj więcej, aż ciasto osiągnie pożądaną konsystencję. Najważniejszą czynnością w przygotowaniu ciasta na pieczywo jest wyrabianie. Jeśli ciasto zostało dobrze wyrobione, to wałkowanie i pieczenie pójdzie gładko. Należy to robić w następujący sposób: lekko posyp ciasto i dłoń mąką i zagniataj nasadą dłoni w kie- runku od siebie. Złóż ciasto, obróć i zagniataj ponownie. Czynność tę powtórz kilkakrotnie, aż będziesz to robić rytmicznie. Zagniatanie skończ, gdy ciasto będzie elastyczne i gładkie. Jeśli po dodaniu wszystkich składników ciasto jest klejące, dodaj mąki i zagniataj da- lej, aż będzie łatwo odchodziło zarówno od dłoni, jak i od naczynia. Pieczywo opisane w tym rozdziale należy piec na tacie (ciężkie, odrobinę wklęsłe naczynie z odlewanego żelaza) albo na patelni, lub smażyć w karhai (głęboka, zaokrąglona patelnia z rączkami, wyko- nana z odlewanego żelaza lub stali nierdzewnej). Taua i patelnia mu- szą być rozgrzane i suche. Wówczas pieczywo piecze się szybciej i ani nie wysycha, ani nie staje się łamliwe. Smażąc w karhai można zaoszczędzić ghee, a szerokie brzegi tego naczynia dają dużo miejsca na smażenie. Jeśli nie masz karhai, możesz zastąpić je garnkiem o grubym dnie. Wałkowanie tego rodzaju pieczywa wymaga trochę praktyki, ale nie zniechęcaj się, nawet jeśli na początku wydaje się to trochę trud- ne. Już po kilku wypiekach nabierzesz doświadczenia. Pod koniec tego rozdziału znajdziesz przepisy na trzy rodzaje na- leśników, każdy z innej mąki. PIECZYWO 127 Czapati Placki z pszennej mąki razowej Czapati, codzienny chleb milionów mieszkańców Indii, najpierw pie- cze się na suchej i rozgrzanej tavie albo blasze, a następnie trzyma przez chwilę bezpośrednio nad ogniem, w wyniku, czego nadymają się jak baloniki. 250 g mąki atta lub prze- sianej mąki pszennej razowej 150 ml letniej wody V2 ł soli 2-3 Ł stopionego masła Do miski wsypać mąkę i sól. Stopniowo dolewać wody, tak aby po- wstało miękkie, wilgotne ciasto. Przełożyć ciasto na stolnicę i wyra- biać przez 6-8 minut, aż będzie gładkie i jędrne. Skropić wodą, przy- kryć wilgotną ściereczką i odstawić na pewien czas (od 30 minut do 2 godzin). Kiedy ciasto będzie gotowe, na średnim ogniu postawić tauę lub ciężką patelnię z odlewanego żelaza. Ponownie zagnieść ciasto wil- gotnymi rękoma, uformować z niego wałek i podzielić na 15 równych części. Zrobić z nich małe, okrągłe placuszki lub ulepić z nich kulki, otoczyć w mące i wałkować na posypanej mąką stolnicy. Po rozwał- kowaniu powinny być cienkie (1,5-2 mm) i okrągłe, o średnicy oko- ło 14 cm. Dobrze mieć trochę mąki pod ręką, aby móc podsypywać nią czapati podczas wałkowania