Cai! Jestem tu dla ciebie, liren...

Upokorzenie smakuje tak samo w ustach każdego człowieka.

Ten ma�oduszny wielmo�ny nie mo�e ci� skrzywdzi�. - Cai - szepn�a z rodz�cym si� u�miechem. Carillon zesztywnia�. - Alix, do kogo m�wisz? Zignorowa�a go. Popatrzy�a na Mujhara i przem�wi�a z odzyskan� pewno�ci� siebie. Narasta�o w niej poczucie mocy i zdecydowanie. - Panie, w�adasz tutaj dzi�ki tolerancji Cheysuli. Winiene� im wi�cej, ni� raczysz przyzna�. - Oczyszcz� z nich t� krain�! - rykn�� z purpurow� twarz�. - To demony! Czarnoksi�nicy! S�udzy mrocznych bog�w... nie lepsi od Ihlini. Zadbam, �eby zostali zniszczeni! - I zniszczysz samo serce Homany! - krzykn�a. - G�upi cz�owieku, nie zas�ugujesz, aby by� kr�lem tego godnego kraju! Ruszy� ku niej ze wzniesion� gro�nie pi�ci�. Alix czeka�a niewzruszenie. Nim r�ka opad�a, poczu�a wybuchaj�c� w sobie moc, kt�ra zacz�a si� rozprzestrzenia�, szuka� jakby, i na jej wezwanie odpowiedzia� przepyszny jastrz�b. Aksamitne arrasy wisz�ce w w�skim oknie zafalowa�y i wybrzuszy�y si�, gdy lir wlecia� do sali jak piorun. P�omienie �wiec zachybota�y si�, ruchliwe, niesamowite cienie zata�czy�y na kamiennych murach. Wiele p�omieni zgas�o i sala pogr��y�a si� w p�mroku. �cienne lichtarze buchn�y dymem w przeci�gu wywo�anym uderzeniami skrzyde�. Shaine odwr�ci� si�, gdy doszed� go podmuch. Wzniesiona r�ka opad�a, gdy bez s�owa wbi� oczy w jastrz�bia. Alix poczu�a dum�, kt�ra naros�a w niej tak gwa�townie, �e a� sprawi�a jej b�l. Patrz�c na ptaka zacz�a pojmowa� magi� swej krwi i rozumie�, co to znaczy by� Cheysuli. Nie k�amali... wyszepta�a bezg�o�nie. M�wili prawd� - lepiej by� cz�ci� przekl�tej rasy z boskim darem we krwi, ni� pozbawionym lira Homanem. Cai zatoczy� kr�g i zn�w ruszy� w ich stron�, jego ciemne oczy b�yszcza�y w p�omieniach �wiec i lamp. Zwolni�, z�o�y� szerokie skrzyd�a i usadowi� si� na oparciu tronu. Przyg�adzi� pi�ra, a potem znieruchomia� na ciemnym lwim tronie Homany. I co, liren, zwr�cili�my jego uwag�? Alix roze�mia�a si� rado�nie w g��bi duszy, witaj�c boski dar i czuj�c aprobat� jastrz�bia. Shaine cofn�� si� przed ni� niepewnie, unikaj�c r�wnie� tronu z jastrz�biem. Wzni�s� r�k� i wskaza� na ptaka. - Czy to twoje dzie�o? Czy wzywasz s�ugi demon�w? - On jest lirem, panie - rzek�a spokojnie. - Z pewno�ci� je pami�tasz. Hale mia� takiego, nieprawda�? - Odejd�! - krzykn�� chrapliwie Shaine. - Wyno� si�! Nie �cierpi� obecno�ci Cheysuli w Homana-Mujhar! - Z ch�ci�, panie dziadku - odpar�a d�wi�cznie. - Ja te� nie �cierpi� widoku pr�nego g�upca d�u�ej, ni� to konieczne. Wykrzywi� si� z w�ciek�o�ci�. - Odejd�, nim rozka�� zabra� ci� stra�y! Alix by�a w�ciek�a a� do b�lu. Odwr�ci�a si� plecami do Mujhara i ruszy�a do otwartych drzwi na ko�cu sali. Przystan�a i obejrza�a si� po raz ostatni. - Rozumiem teraz, czemu Lindir odesz�a od ciebie, panie. Dziwi� si� tylko, �e nie uczyni�a tego wcze�niej. Alix, nie niepokojona przez nikogo, wysz�a na pogr��ony w ciemno�ci brukowany dziedziniec przy zewn�trznych murach. Gdy zebra�a sp�dnic�, by pospieszy� w kierunku wysokiej bramy, us�ysza�a szcz�k z�ota i klejnot�w na pasie i zda�a sobie spraw�, �e ucieka z kosztowno�ciami Mujhara. Zacisn�a wargi i postanowi�a je zatrzyma�, cho�by jako jedyn� spu�cizn� po matce. Nie mia�a pieni�dzy, klejnoty mog�y si� przyda�. Alix trwo�nie rzuci�a okiem przez rami�, spodziewaj�c si� po�cigu. Z tego, co ju� wiedzia�a, Shaine by� zbyt pr�ny, by pu�ci� p�azem taki afront. Ba�a si�, �e je�li szybko nie zdo�a wydosta� si� z Homana-Mujhar, mo�e posmakowa� go�cinno�ci pa�acowych loch�w. Kiedy odwr�ci�a si�, wy�ej podnosz�c sp�dnice, zobaczy�a, jak jaki� cie� odrywa si� od muru i kieruje w jej stron�. Potkn�a si� z przestrachu, gdy nieznajomy znalaz� si� tu� za jej plecami. Jego r�ka opad�a na jej usta, dusz�c rodz�cy si� krzyk. - Cicho! - wyszepta�. Na bog�w, Shaine rozkaza� mnie zabi�! Zacz�a szamota� si� ze wszystkich si� w nier�wnej walce ze stra�nikiem. Chcia�a go ugry��, lecz uniemo�liwia�a to d�o� silnie zaci�ni�ta na szcz�ce. Si�gn�a r�k� do jego twarzy i chybi�a, jej paznokcie przesun�y si� po nagim ramieniu i zatrzyma�y na ciep�ym, zdobionym p�askorze�bami metalu. Alix znieruchomia�a. - Teraz b�dziesz spokojna? - zapyta� m�czyzna. Zdj�� r�k� z jej ust. - Duncan