Ciep�y p�yn wla� mu si� w gard�o...

Upokorzenie smakuje tak samo w ustach każdego człowieka.

Stogggul ledwie zdo�a� go prze�kn��. Ale zaraz potem poczu�, jak wracaj� mu si�y, jak nap�ywaj� niczym wzbieraj�cy wiosn� strumie�. - Co... co mi zrobi�a�? - Mog�am ci� zabi�, panie - powiedzia�a kobieta z osobliw� czu�o�ci�. - I by�oby to takie �atwe. Wystarczy�oby podwoi� dawk�. Nie ma w pobli�u twoich Haaar-kyut, nikt nie wie, �e tu jestem, a sekcja nic by nie wykaza�a. Mikstura z zi� rozpada si� na biochemiczne sk�adniki w par� minut po po�kni�ciu. Wpatrywa� si� w ni� szeroko otwartymi oczami. - Ka�� ci� �ci��. - Oczywi�cie, panie, skoro taka twoja wola. - Podsun�a mu mo�dzierz wype�niony sproszkowanymi zio�ami. - Lecz najpierw przyjmij ten dar i je�li zechcesz, wykorzystaj przeciwko swoim wrogom. Po�kn��e� po�ow� dawki, wi�c jeste� na to uodporniony. Stogggul przez chwil� milcza�. Najwyra�niej co� rozwa�a�. Wreszcie podj�� decyzj�. - Dalma powiedzia�a mi, �e to by� dawniej ogr�d skcettty po przedniego regenta, Giyan. - Tak. - Znasz j�? - Stogggul sta� si� podejrzliwy. - Tylko ze s�yszenia, panie. - Wie�� niesie, �e jest przebieg�a. - Regent wsta�, opar� si� �okciami o balustrad� i d�ugo patrzy� na ogr�d pe�en magicznych zi�, korzeni i grzyb�w. - Powiedz, kto zbiera� dla skcettty te ro�liny o narkotycznych w�a�ciwo�ciach? Malistra roze�mia�a si�. Jej �miech by� cichy i szemrz�cy, jakby woda spada�a w kryszta�. - Na pewno nie ja, panie. Czarownica nie mo�e dostawa� zi� od drugiej, bo dotyk tamtej skazi�by je, odebra� im moc lub, co gorsza, odmieni� ich dzia�anie. Nie mo�na ich zbiera� maszynowo, bo s� zbyt delikatne, a twoja aura skazi je nawet wtedy, kiedy u�yjesz r�kawic. Giyan, jak wszystkie czarownice, sama hodowa�a i zbiera�a zio�a. Ja te� tak robi�. Potem Malistra podesz�a, stan�a przy Stogggulu i obj�a go w pasie. - Nad czym si� tak g��boko zaduma�e�, panie? - spyta�a cicho. - Je�eli mog� w czym� pom�c, to wystarczy, �e powiesz. Szala� w nim ogie�. Pragn�� jej ponad wszystko. Popatrzy� na sproszkowane ro�liny. Jakich jeszcze dowod�w swojej czarodziejskiej mocy mog�a mu dostarczy�? Po��da� jej a� do b�lu. - Poszukuj� uciekinier�w - rzek� ochryple. - Jednym z nich jest skcettta, Giyan. Pos�u�y�a si� czarami, �eby znikn��. Znajd� j� dla mnie. Twoje czary to potrafi�, co? - Z ca�� pewno�ci�, panie. - Je�li odnajdziesz i j�, i jej towarzysza, dowiedziesz prawdziwo�ci swoich s��w i nasze wsp�lne kontakty stan� si� trwalsze. Ale najpierw musisz tymi swoimi kundala�skimi czarami odzyska� dla mnie Pier�cie� Pi�ciu Smok�w, pomy�la�. Gwiezdny admira� Kinnnus Morcha le�a� nago na werandzie swojego pawilonu. Wyci�gni�ty na plecionej le�ance, za�ywa� k�pieli w po�wiacie ksi�yc�w; obok sta�a identyczna le�anka. Wok� werandy ros�y r�wne rz�dy przycinanych, mocno rozga��zionych ammonowc�w, kt�re chroni�y j� przed ciekawskimi oczami. Posadzk� zrobiono z syntetycznego kamienia, bia�ego jak �nieg, kt�ry odbija� i wzmacnia� po�wiat� ksi�yc�w. Morcha us�ysza� ciche kroki i wiedzia�, kto nadchodzi, bo rozkaza�, �eby do pawilonu wpuszczono jedynie jego m�odego adiutanta. - Czy wiesz, Kurganie, �e noc to pora intryg? - Teraz ju� wiem, sir. - Gdzie by�e�? - Gwiezdny admira� przemawia� zupe�nie innym tonem. - Zauwa�ono, �e wyszed�e� przed ko�cem bankietu. - Jest pewna kobieta, sir - odpar� stoj�cy na baczno�� Kurgan. - Kobieta? W twoim wieku? - To looorm, sir. - K�amstwo przysz�o ch�opcu �atwo, niemal rado�nie. - Uczy mnie. - Dobrze mie� w �yciu takie nauczycielki, adiutancie. Uczy si� nas, �eby�my wobec Tuskugggun, a zw�aszcza looorm, czuli wy��cznie lekcewa�enie. Lecz nadchodzi w �yciu taki czas, �e jedna z nich za�azi ci za sk�r�. Stwierdzasz, �e czujesz do niej co�, co uwa�a�e� za niemo�liwe. Wtedy i tylko wtedy pojmujesz, co tracisz, b�d�c Khagggunem. - Mam nadziej�, �e pewnego dnia spotkam tak� Tuskugggun - rzek� Kurgan, kt�ry wcale nie �ywi� takiej nadziei i tylko si� zastanawia�, kto m�g�by by� wyj�tkow� looorm gwiezdnego admira�a. - Je�li znajdziesz, to m�wi� ci, �e b�dziesz si� zastanawia�, czy ona jest b�ogos�awie�stwem, czy przekle�stwem. - Kinnus Mor cha uni�s� krzepkie rami�. - Ale do�� ju� o uczuciach. Przy��cz si� do mnie, adiutancie. Zdejmij mundur. - Wyczu� wahanie ch�opca i uni�s� si� na �okciu. - To cz�� mego nocnego re�imu. W trakcie moich podr�y bywa�em wystawiony na wszelkie rodzaje promieniowania atmosferycznego i twierdz� stanowczo, �e to na Kundali jest najprzyjemniejsze. Zam�wi�em sobie te kamienne bloki, wzmacniaj� radiacj� i dobre samopoczucie. - Mrugn��. - A tak mi�dzy nami, przekona�em si�, �e to odm�adza to, co u m�czyzny najczulsze. Kurgan zacz�� zdejmowa� mundur, a gwiezdny admira� opad� na le�ank� z d�ugim westchnieniem. Po chwili us�ysza�, jak m�ody adiutant uk�ada si� na stoj�cej obok le�ance. - A my obaj bez w�tpienia potrzebujemy odpr�enia po nieprzyjemnym bankiecie u twojego ojca. - S�dzi�em, �e raczej si� uda�. - I teraz te� tak my�lisz? Przypuszczam, �e zauwa�y�e� zdziwienie na twarzy ojca, kiedy wpakowa�e� belt w plecy Kefffira Gutttina. - Nie zauwa�y�em. - Ta jego przemowa by�a starannie zaplanowana. Chcia� sprowokowa� jednego z nich: Bacha Ourrrosa lub Kefffira Gutttina. Bach Ourrros jest za sprytny, �eby da� si� wci�gn�� w publiczn� sprzeczk� z regentem. Lecz Kefffir Gutttin nie by� tak roztropny. - Wiem, �e ojciec chcia� �mierci Bacha Ourrrosa. - Obaj nawzajem pragn� swojej �mierci - burkn�� Kinnnus Morcha. - Ale regent mia� na my�li co� jeszcze