Niewa�ne...

Upokorzenie smakuje tak samo w ustach każdego człowieka.

Nie liczyli si�. Student zrezygnowa� z po�cigu z mojego powodu. To mnie chcia� zabi�, nim pojedzie dalej. Tamtych dwoje, cho�by i z kompletem amunicji, nie stanowi�o zagro�enia. Zreszt� na pewno zawr�cili. Je�li umr� za szybko, Patrycja ich dogoni, a Student wyko�czy. Tak wygl�da�a prawda. Je�li umr� - albo zmarnuj� ostatni pocisk. Nie pomy�la�em o trzeciej ewentualno�ci. Na szcz�cie za�oga 0313 te� nie. Przynajmniej na pocz�tku. Manewrowali w�r�d wzniesie�, siali dooko�a z karabinu maszynowego i pr�bowali mnie trafi�, wzgl�dnie sprowokowa� do strza�u. Przejecha� raczej nie: do�� szybko zauwa�y�em, �e w�z trzyma si� mo�liwie daleko. I s�usznie. Mia�d�ony g�sienicami nieszcz�nik zwykle zd��y poci�gn�� za spust. Mia�em do wyboru: le�e� za kt�r�� z g�rek albo wychyla� si� z granatnikiem na ramieniu i pr�bowa� cokolwiek dostrzec. W pierwszym przypadku unikn��bym kul. Tyle �e i Studentowi w niczym bym nie zaszkodzi�. Drugi wariant by� ryzykowny, ni�s� jednak szans� ostatecznej wygranej. Gdyby cho� na chwil� pokazali si� w celowniku... Wybra�em kompromis. Troch� le�a�em, a troch� kl�cza�em, wytrzeszczaj�c oczy w ciemno��. �adn� zab��kan� kul� nie dosta�em, bewupa nie wypatrzy�em, za to dozna�em ol�nienia. Ma�o radosnego: u�wiadomi�em sobie, co powinien zrobi� Student oraz co ja musz� zrobi�, zanim i jego ol�ni. Unios�em si� i zgi�ty wp� przebieg�em do nast�pnej wydmy. Prawd� m�wi�c - jedynej, kt�r� widzia�em. Uda�o si�. Nikt nie strzela� w t� stron�. Min��em pag�rek. Z mroku wy�oni� si� nast�pny. Te� go zignorowa�em. Kaem wali� niemal bez przerwy, ale �aden smugowy pocisk nie pojawi� si� w polu widzenia. Dobrze. Mo�e si� uda. Je�li zd�� si� zbli�y�, nim Student obr�ci wie��... Chyba zd��y�em. Musia�em by� blisko, skoro tak mocno dosta�em po oczach rozb�yskiem i oberwa�em a� trzema kawa�kami rozp�dzonej materii. R�czny granat nie lata daleko. Powali�o mnie raczej zaskoczenie ni� b�l. Udo zapiek�o - i tyle. Kamie�. Trafienia w korpus by�y jeszcze mniej dokuczliwe: po prostu poczu�em, �e co� r�bn�o w kamizelk�, pod p�pkiem i obok obojczyka. Le�a�em ju�, kiedy g�r� przemkn�a pierwsza seria. Sypn�o mi po plecach piaskiem. Zatrzeszcza�o. Zn�w sypn�o. Zn�w zatrzeszcza�o powietrzem, dartym przez szybsze od d�wi�ku kawa�ki metalu. Wyzby�em si� z�udze�. Student wiedzia�, gdzie jestem. M�ody - bo tylko on m�g� rzuca� granaty - najwyra�niej nie: nast�pny eksplodowa� ca�kiem gdzie indziej. Mia�em szcz�cie. Gdyby przypadkiem nie pos�a� pierwszego w moim kierunku, wpakowa�bym si� przed celownik nie jako znikaj�ce za wydm� co�, ale spora ludzka sylwetka. Kona�bym w tej chwili, wybebeszony precyzyjnie ulokowan� seri�. Zabrak�o sekundy. Teraz zabrak�o centymetr�w - licz�c w pionie. Pocisk kalibru 73 musn�� grzbiet os�aniaj�cego mnie wzniesienia i nie eksploduj�c, dolecia� do nast�pnego. Nie by�o daleko, ale dziesi�� metr�w to sporo jak na mo�liwo�ci lekkiej, w dodatku przeciwpancernej g�owicy. Zn�w dosta�em jakim� od�amkiem po kamizelce. Og�uch�em te� i przysma�y�o mnie �arem podmuchu - lecz nic poza tym. Czo�ga�em si� w lewo jeszcze szybciej ni� przedtem. BWP wali� z kaemu. Troch� w pag�rek, troch� ponad nim. To w jeden koniec, to w drugi. M�ody rzuci� te� granat, kt�ry wybuch� po tamtej stronie. Armata nie odezwa�a si� wi�cej. �eby prze�adowa�, Student musia�by wy��czy� z akcji karabin, a to by�oby g�upot�. Pe�z�em z szybko�ci� spanikowanej jaszczurki, ale nie przepu�ci�bym takiej okazji. Chwila ciszy - i kl�cz�. Byli blisko. Zobacz� ich i rozwal�. Zanim p�jd� po rozum do g�owy i zrobi� to, co nale�a�o zrobi� na samym pocz�tku. Czyli odjad�. Zatrzymuj�c si� i rozpoczynaj�c polowanie na mnie, Student pope�ni� najwi�kszy z dotychczasowych b��d�w. Powinien pojecha� dalej mi�dzy wzg�rza, zatoczy� �uk i dopa�� Ka�ki. Co prawda i tak musia�by potem wr�ci�, by mnie wyko�czy�, ale rozs�dna kolejno�� by�a w�a�nie taka. Najpierw pojazd, mog�cy umkn��, a dopiero w drugiej kolejno�ci piechur. Cz�owieka, raz straconego z oczu, trudniej znale��, wi�c rozs�dnie post�pi�, pr�buj�c zlikwidowa� mnie z marszu, potem jednak wda� si� w d�ugotrwa�� ciuciubabk� i to ju� nie by�o rozs�dne. Tyle �e teraz go zdrowo nastraszy�em. Odskoczy na zach�d, zacznie my�le�. Nic tak nie daje do my�lenia, jak chichot kostuchy nad uchem. Omal go nie dopad�em. W�ciek�a, chaotyczna strzelanina dowodzi�a, �e zda� sobie z tego spraw�. Dudni�o mi w uszach, s�ysza�em jak przez wat�. Umia�em jednak okre�li� kierunek, z kt�rego dobiega�y trzaski prochowych �adunk�w i pomruk silnika. Dwie sekundy spokoju i znajd� drani w �rodku celownika. Dwie sekundy spokoju. Nie dawali mi ich. Jeden strzela�, drugi miota� granat za granatem. Nie mia�em prawa ryzykowa�, nie tak blisko �rodka g�rki. Dotrze� do jej ko�ca i dopiero wtedy... Nie zd��y�em. W�z ruszy�. Wystarczy�o jedno spojrzenie: �ciegi smugowych pocisk�w kre�li�y nad grzbietem pag�rka ca�kiem nieprawdopodobny wz�r. G�ra, d�, skoki o ca�e metry, jaka� szalona sinusoida. Tylko jazda po wertepach mo�e wywo�a� taki rozrzut. Poderwa�em si� na kolana. Za ma�o. Okaza�o si�, �e moja os�ona jest wy�sza. Wi�c p�przysiad. Troch� to potrwa�o. Potem usi�owa�em przebi� wzrokiem zas�on� kurzu. Bez skutku. Wpakowanie w niewielki kawa�ek pustyni kilkuset kul daje efekt nie gorszy od burzy piaskowej. Min�a chwila, nim zorientowa�em si�, �e to nie tylko kwestia zapylenia. Celownik zdech�. Cholera wie dlaczego. Od�amek? Wstrz�s? Baterie siad�y? Niewa�ne. Nie dzia�a� i to si� liczy�o. Pozosta�a muszka ze szczerbink�. Kaem umilk�. Tylko na chwil�, ale to mi wystarczy�o, pomog�o podj�� decyzj�. Zreszt� jedyn� mo�liw�. Uciekali, a ja mog�em albo ich dogoni�, albo usi�� na ty�ku i zacz�� p�aka� po ludziach, kt�rych skaza�em na �mier�. Pobieg�em. Nie w kierunku ha�asu - a� tak mi nie odbi�o