Gra� �wietnie na harfie i zawsze zabiera� j� ze sob�, a tam z pod jego zr�cznych plac�w wyp�ywa�y niezwyk�e melodie, w kt�rych wylewa�a si� ca�a zgromadzona w jego piersi...

Upokorzenie smakuje tak samo w ustach każdego człowieka.

Z zadowoleniem zauwa�y� Abrasak, �e d�wi�ki jego muzyki przyci�ga�y do� z w�d i g��bin morskich potwor�w, lub te� dzikie zwierz�ta i wszystko to s�ucha�o go, jak zaczarowane. Lecz pragn�� on przeja- wia� t� w�adz� nie nad zwierz�tami, a nad dzikimi hordami pierwotnych ludzi. Wszak�e za granicami zakazanego obszaru rozpo�ciera�y si� przeogromne, urodzajne kraje, w kt�- rych m�g�by za�o�y� pot�ne pa�stwo, rz�dzi� milionami ludzi, pobudowa� miasta, a w swojej stolicy, dostatecznie obwarowanej przeciwko wszelkim napadom, wznie�� czarowny pa�ac, nie gorszy od tych, jakie by�y tu w mie�cie i godzien tej, kt�r� pragn�� w nim osiedli�. Coraz bardziej umacnia�o si� i dojrzewa�o w nim postanowienie wykradzenia i porwania Ur�ani za wszelk� cen�; lecz przed wykonaniem tego zamiaru koniecznym by�o przygotowanie uprzednio schroni- ska dla swojej zdobyczy i armii wojska dla ochrony. W celu zrealizowania tych wszystkich zamiar�w na- le�a�o opu�ci� miasto mag�w, wi�c te� Abrasak postanowi� uciec. Kiedy owe niecne i buntownicze plany dojrzewa�y w g�owie Abrasaka, nie dostrzega� on, �e woko�o niego skupia�y si� i cisn�y jakie� fantastyczne istoty - odbicia jego chaotycznych ��dz, kt�re wrza�y w nim jak ognista lawa. Byli to wierni i oddani wsp�towarzysze, stworzeni przez niego samego w chwilach najwi�kszego podniecenia i wzburzenia, kiedy rozp�tane my�li same rodz� owych sprawc�w buntu i nieporz�dku, to- 54 warzysz�c jego �mia�ym planom, jako pomocnicy - byli bardzo niebezpieczni. Nie darmo wielcy nauczyciele m�dro�ci, boscy pos�owie, zawsze nakazywali opanowanie i kontrole nad my�l�; m�zg - to tajemna, dynamiczna maszyna, kt�ra rodzi nie same tylko powszednie, p�ytkie i nieszkodliwe my�li, lecz czasami stwarza i �ywe formy, uzbrojone w najbardziej niebezpieczn� si��. A opr�cz tej ciemnej armii, zrodzonej przez jego m�zg, kt�ra, roj�c si� wok� niego, zmusza�a go nie tylko do my�lenia, lecz i do dzia�ania - pojawia�y si� tak�e istoty, jakby wyrzucone z mroku, o twarzach bydl�cych i okrutnych; podobnie jak Abrasak i one tak�e by�y po�erane przez pych�, ��dn� upoje� i wra�e�, jakie dawa�a w�adza, bogactwo i zaspakajanie nami�tno�ci. Coraz bardziej blad�o, taja�o i rozprasza�o si� w mglistej dali przeznaczenie prawdziwego maga, d�- �enie wy�szej istoty do czarownych pi�kno�ci duchowych wy�yn; ku rozwi�zaniu wielkich naukowych zagadnie�, daj�cych prawo kierowania �wiatami i dysponowania legionami pracownik�w przestworzy. B��kitne �wiat�o, kt�re opromienia�o dot�d g�ow� Abrasaka, powoli zamienia�o si� w czerwonawe i zady- mione, jakby od po�aru, a z czarnych jego w�os�w wybucha�y od czasu do czasu z trzaskiem jakie� nie- wielkie ogniki. W stworzonych w szalonej pysze i nieczystej nami�tno�ci pragnieniach widzia� on ju� sie- bie ub�stwianego przez nar�d -jako boga, kt�ry zst�pi� z nieba, w�adc� �ywio��w i kto wie, mo�e z cza- sem potrafi on wydrze� nieznane mu i niedost�pne dot�d tajemnice z r�k uczonych, kt�rzy tak zazdro- �nie ich strzeg�. Mo�e si� to wyda� dziwnym i nie bez podstawy, �e wyst�pne my�li, kt�re moc� swoj� przedstawia- �y bardzo �ywe, astralne obrazy, mog�y by� nieznane wielkim magom. Niew�tpliwie pod �adnym pozo- rem by�oby to niemo�liwe i wielcy wtajemniczeni znali dobrze plany Abrasaka, a na skutek planowanej przez niego ucieczki i �mia�ych zamierze� odby�o si� nawet zebranie hierofantow przy wsp�udziale Su- pramatiego i Dachira. Dachir, poniewa� pierwszy odkry� zamiary buntownika i obserwowa� go, przedstawi� jego plany i g��wn� przyczyn�, kt�ra popchn�a go do wyst�pku - nami�tno�� do Ur�ani, a nast�pnie zapyta� naj- starszego z hierofantow, czy za wol� Najwy�szej Rady mo�e zapobiec porwaniu c�rki, czy te� ma nie czyni� przeszk�d przeznaczeniu i pozostawi� swobod� rozwijaniu si� zdarze�? - Wsp�lnie z bra�mi rozstrz�sali�my ju� przygotowuj�ce si� zdarzenia i postanowili�my nie czyni� przeszk�d w ucieczce cz�owieka, kt�remu los przeznaczy� by� d�wigni�, maj�c� wznie�� narody na wy�szy stopie� rozwoju. Wiesz wszak, �e zderzenie powoduje ogie�, a walka, jak� wywo�a ten cz�owiek, jest nieunikniona i niezb�dna dla narod�w, zamieraj�cych w bezczynno�ci. Bunt zmusi ich do ruszenia z miejca, wojny rozbudz� nami�tno�ci, a przez krew wylan� i okrutn� walk� miliony istot wejd� na drog� cierpienia, lecz jednocze�nie i pracy umys�owej. I w�wczas zarysuje si� indywidualno��, a mi�o�� i nienawi��, konieczno�� obrony i pragnienie po- st�pu porusz� ich i w ten spos�b powstan� ludzie innego rodzaju. Zamiast ro�linnej wegetacji, ograniczonej do minimalnych potrzeb, pojawi� si� bardziej skompliko- wane wymagania. My, oczywi�cie, mogliby�my �atwo zamieni� w popi� tych zbuntowanych pigmej�w; lecz nasza mi- sja, jako prawodawc�w, nakazuje nam spogl�da� na te niskie plemiona, jak rodzice partrz� na swoje dzieci, kt�re wypr�bowuj� w walce swoj� zr�czno��, wzmacniaj� musku�y, rozwijaj� umys� i zdolno�ci. Dawno wiedzieli�my o tym, �e g�ow� tego ruchu b�dzie jeden z naszych, poniewa� musi posiada� wiedz�, kt�ra by umocni�a jego czar; musi by� dostatecznie rozwini�ty umys�owo i �wiadomy, aby m�c rz�dzi� ludzkimi masami. Przeznaczenie nakazuje, a�eby w�a�nie Abrasak podni�s� znami� buntu i on, wyobra�aj�c sobie, �e zaspakaja swoje nami�tno�ci i ambicje, jest tylko narz�dziem losu