They seem to make lots of good flash cms templates that has animation and sound.
Linki

an image

Upokorzenie smakuje tak samo w ustach każdego człowieka.

acina byla jêzykiem administracji na Wêgrzech i we wschodnich prowincjach imperium Habsburgów a¿ do roku y84, kiedy to zast¹pil j¹ niemiecki. Poniewa¿ zaœ, podobnie jak w wiêkszoœci krajów Europy, jêzyk stanowil bardziej wskaŸnik pozycji spo³ecznej ni¿ narodowoœci, tak¿e wêgierska szlachta wolala mówiæ po lacinie. Dopiero w latach osiemdziesi¹tych, gdy Józef II usilowal wprowadziæ na Wêgrzech niemiecki jako jêzyk urzêdowy, tamtejsza szlachta zaczê³a przejawiaæ wiêksze zainteresowanie doœæ silnym wêgierskim ruchem literackim oraz reform¹ jêzykow¹. W koñcowych dekadach stulecia pos³ugiwanie siê lacin¹ powoli ogranicza³o siê we wschodniej Europie do celów religijnych. Wydany w roku y66 Codex Theresianus, nowy kodeks prawny dla wszystkich niemieckich ziem Habsburgów, nie tylko zosta³ spisany w jêzyku niemieckim, ale tak¿e z myœl¹ o czytelnikach starano siê unikaæ w nim nadmiaru zbyt technicznej terminologii prawniczej. W roku 314 8. Kultura i sztuka y6o zrezygnowano z umieszczania w katalogu Lipskich targów ksi¹¿ki tytu³ów w jêzyku ³aciñskim. Powo³ane w Polsce w roku y64 komisje wojskowe i skarbowe pos³ugiwa³y siê jêzykiem polskim. W zachodniej Europie ³acina ju¿ wczeœniej, za panowania Ludwika XIV, zosta³a wyparta z roli œwieckiej lingua franca przez jêzyk francuski. Francuski sta³ siê jêzykiem krêgów dworskich, dyplomacji i sztuki. Wraz z rozwojem mody na francuski coraz wiêcej osób nie tylko pragnê³o siê nauczyæ francuskiego, ale tak¿e, by s³yszano, ¿e siê nim pos³uguj¹. Francuski zacz¹³ odgrywaæ coraz wiêksz¹ rolê we francuskich prowincjach granicznych, zw³aszcza w Lotaryngii oraz w austriackich Niderlandach, gdzie przej¹³ funkcjê jêzyka nauki i nowych kierunków intelektualnych. Niemniej znajomoœæ francuskiego ogranicza³a siê niemal wy³¹cznie do elity spo³ecznej, a tym samym wiêkszoœæ populacji migla bardzo skromny kontakt z kultur¹ francusk¹. Tak¿e na ziemiach Cesarstwa, gdzie by³ bardzo modny, zw³aszcza na dworach katolickich krajów niemieckich, jego znajomoœæ by³a bardzo ograniczona spo³ecznie. Fryderyk II uwa¿aj¹c niemiecki za jêzyk barbarzyñski, wola³ mówiæ po francusku, jednak niewiele zrobi³ dla jego popularyzacji. Upowszechnianie siê znajomoœci francuskiego sprzyja³o przenikaniu francuskiej kultury i idei. Karol XII móg³ czytaæ lub przys³uchiwaæ siê ze zrozumieniem czytaniu sztuk Moliera, Corneille'a i Racine'a. "Francuska szko³a" poetycka dzia³aj¹ca w drugiej po³owie stulecia na Wêgrzech naœladowa³a pod wzglêdem tematyki i stylu dzie³a swoich francuskich kolegów. Oprócz ³aciny i francuskiego, dwu najwa¿niejszych miêdzynarodowych jêzyków europejskich, we wschodniej i pó³nocnej Europie wa¿n¹ rolê odgrywa³ tak¿e jêzyk niemiecki. Zw³aszcza w Danii, Szwecji (Karol XII swobodnie pisa³ po niemiecku) oraz w Rosji; w³adcy ka¿dego z tych krajów panowali nad obszarami, na których mieszkali co najmniej niemieckojêzyczna szlachta, jeœli nie wiêkszoœæ populacji. Niemiecki przez ca³e stulecie by³ jêzykiem biurokracji w rosyjskich prowincjach ba³tyckich. Chocia¿ Piotr I rozwa¿a³ wprowadzenie jako jêzyka urzêdowego holenderskiego, niemiecki pozosta³ najwa¿niejszym jêzykiem obcym we wczesnym okresie poddawania Rosji wzorom zachodnim. W Akademii Nauk w Petersburgu, za³o¿onej w po³owie lat dwudziestych, a¿ do roku y42, gdy zast¹pi³ je rosyjski, pos³ugiwano siê ³acin¹ i niemieckim. W imperium Habsburgów najwa¿niejszym, choæ nie jedynym, jêzykiem administracji by³ niemiecki, a w³adze podejmowa³y liczne wysi³ki, aby rozszerzyæ jego stosowanie. Za panowania Leopolda I oficerów armii obowi¹zywa³a p³ynna znajomoœæ niemieckiego, a równoczeœnie kontynuowano rozpoczêty w dziedzicznych ziemiach Habsburgów w XVII wieku proces "germanizacji". W czeskiej nauce i literaturze, szkolnictwie wy¿szym, administracji i w ¿yciu towarzyskim jêzyk czeski zosta³ wyparty przez ³acinê i niemiecki. W roku y2o sejm czeski opublikowa³ akt Jêzyk 315 uznania sankcji pragmatycznej wy³¹cznie po niemiecku. Józef II pragn¹c uczyniæ niemiecki jedynym jêzykiem administracji w swoich dominiach, poleci³, aby w powstaj¹cym pañstwowym systemie edukacji pos³ugiwano siê wy³¹cznie jêzykiem niemieckim. W roku y~4 niemiecki sta³ siê jêzykiem nauczania w czeskich publicznych szko³ach elementarnych, w roku y~6 zasadê tê rozci¹gniêto na wiêkszoœæ gimnazjów (szkó³ œrednich), od roku y8o w gimnazjach nie wolno by³o pos³ugiwaæ siê jêzykiem czeskim, a od roku y88 uczniowie wstêpuj¹cy do szkó³ œrednich musieli znaæ jêzyk niemiecki. W roku r~84 we Lwowie za³o¿ono uniwersytet maj¹cy odgrywaæ rolê oœrodka kultury jêzyka niemieckiego; jêzyk polski zyska³ tam status jêzyka wyk³adowego dopiero pod koniec XIX stulecia. W tym samym roku Józef II postanowi³, ¿e wszystkie wyk³ady na Uniwersytecie Praskim powinny odbywaæ siê w jêzyku niemieckim, z wyj¹tkiem wyk³adów z prawa i teologii, które nadal miano prowadziæ po ³acinie. W roku y82 Józef wyda³ patent dotycz¹cy Zydów, w myœl którego w przeci¹gu dwu lat wszystkie dokumenty spisane w jêzyku hebrajskim lub hebrajskimi literami mia³y utraciæ moc prawn¹. Szeœæ lat póŸniej poleci³, aby wszystkie rozporz¹dzenia dla Królestwa Czech drukowano wy³¹cznie po niemiecku, choæ dopuszcza³ u¿ywanie czeskiego w lokalnych obwieszczeniach. Jêzyk w³adzy narzucano tak¿e za pomoc¹ œrodków politycznych. W roku y2o rosyjski Senat ograniczy³ liczbê publikacji religijnych w jêzyku ukraiñskim