sczesywaæ...

depeculatór, oris m rabuœ. de-pficulor l. spl¹drowaæ, zrabowaæ (alqd, alqm alqa re) okraœæ. de-pello, puli, pulsiim 3. a) spêdziæ; zrzuciæ; b) odpêdziæ, przepêdziæ, wygnaæ (alqm alqa re albo ab, ex, de re); c) (dziecko, ss¹ce m³ode) od³¹czyæ; d) usun¹æ, odpêdziæ (alqd i alicui alqd) odsun¹æ kogoœ od czegoœ (alqm alqa re albo a, de re). de-pendeo, - - 2. zwisaæ; byæ zawis³ym, zale¿eæ (a re). de-pendó, endT, eiisum 3. p³aciæ; odpokutowaæ za co. de-perdo, didi, dituni 3. do szczêtu rujnowaæ, zniszczyæ; straciæ. de-pereo, u, Ttum 4. gin¹æ, zag³ady doznaæ; In alqo œmiertelnie byæ w kim zakochanym. de-pingo, pliud, pictum 3. odmalo- waæ, odrysowaæ; opisaæ, skreœliæ. de-plango, plama, planctum 3 uskar- ¿aæ siê, op³akiwaæ. de-ploró l. l. g³oœno p³akaæ, skar¿yæ siê (de re). 2. (trans.) op³akiwaæ, uskar¿aæ siê, uwa¿aæ coœ za stra- cone. 131 - depugis de-pono, posili, positiim 3. po³o¿yæ, postawiæ, od³o¿yæ, po³o¿yæ na ziemi (alqd in re; tak¿e m rem). arma z³o¿yæ broñ. legiones na l¹d wysa- dziæ; a) daæ do przechowania, umie- œciæ w bezpiecznym miejscu (alqd apud alqm, in re); zawierzyæ, powie- rzyæ (alqd in re, alicui alqd). subst. depositum T n powierzone dobro; b) odk³adaæ (alqd in re), odk³adaæ na bok; a) zrzec siê, wyrzec siê, zanie- chaæ; R) (o chorych) zw¹tpiæ o wy- zdrowieniu, ocaleniu, depositus 3 bez ratunku, zgubiony, umieraj¹cy. de-pópulatio, onis / spustoszenie, spl¹drowanie, wyludnienie. de-populatór, oris m niszczyciel, ³upie¿ca. de-pópulór (i *-lo) l. wyludniæ, spu- stoszyæ. de-porto l. a) znieœæ (alqd ex re in, ad alqd), (przez wodê) przeprawiæ; b) przynieœæ do domu, sprowadziæ; wygnaæ, wywieŸæ z kraju. de-posco, pópóscT, - 3. natarczywie ¿¹daæ, domagaæ siê (alqd, sibi alqd, alqm alqd); a) ¿¹daæ wydania pewnej osoby (alqm); b) wyzywaæ do walki. de-pravatió, onis / wykrêcenie; a) oszpecenie, zniekszta³cenie; b) po- groszenie; c) przewrotnoœæ, prze- krêcanie. de-pravo l. wykrêciæ, wykrzywiæ, spaczyæ; a) oszpeciæ; b) zniszczyæ, zepsuæ (moralnie), uwieœæ. deprecabundus 3 usilnie prosz¹cy. de-precatió, onis/. l. przeproszenie; a) proœba o odwrócenie (z³ego); b) usprawiedliwienie; c) przekleñstwo. 2. wstawianie siê za kimœ, orêdow- nictwo. de-precator, oris m wstawiaj¹cy siê za kim, orêdownik. de-precor l. l. proœbami staraæ siê odwróciæ (alqd ab alqo); prosiæ o przebaczenie albo ³askê; 2. a) kogoœ albo coœ wyprosiæ, wyb³agaæ; wyprosiæ siê (alqm albo alqd ab alqo; z ut, ne); b) usilnie prosiæ. de-prehendo, endi, ensuni 3. wy³a- paæ, z³owiæ; a) schwyciæ, prawnie zaj¹æ; b) znaleŸæ, odkryæ; a) zajœæ niespodzianie, napaœæ; ff) zapêdziæ kogo w k¹t, wprawiæ w k³opot; c) (duchem) uchwyciæ, poj¹æ, poznaæ, znaleŸæ. de-prehensio, onis/znalezienie, wy- krycie. de-prendo 3 = deprehendo. de-primo, pressi, pressum 3. cisn¹æ w dó³, przygnieœæ, adj. depressus 3 niski, nisko po³o¿ony; a) (okrêty) zatopiæ; coœ g³êboko zakopaæ (w ziemi); b) zgnieœæ; (s³owami) upo- korzyæ. de-proeliór l. zaciekle walczyæ. de-promo, prómpsi. prómptum 3. wydobyæ, wyj¹æ na wierzch (alqd ex, de, ab alqa re); wydostaæ, po- ¿yczyæ coœ. de-própero l. l. spieszyæ siê. 2. (trans.) przyspieszyæ coœ, spiesznie coœ sporz¹dziæ. depso, sin - 3. gnieœæ, miêtosiæ, przerabiaæ. de-pudet, iiit, - 2. przestaæ siê wstydziæ, wstydu siê wyzbyæ. de-piig³s, e o szczup³ych poœladkach. depugno - 132 de-pugnó l. wywalczyæ, walczyæ o zwyciêstwo; walczyæ na œmieræ i ¿ycie (cum alqo). depulsió, ónis / odparcie; oddalenie; usuniêcie, odprawa. depiilsor. oris w obroñca. de-putó l. obcinaæ. 2. oceniæ, uznaæ za coœ. de-pygis, e=depugis. deradó 3. oskrobaæ, odrapaæ. derectus 3 = directus. de-relictió, ónis/upoœledzenie. de-relinquó, KquT, lictiiin 3. zupe³nie opuœciæ, porzuciæ kogo; zaniechaæ, zaniedbaæ. de-repente adv nagle, znienacka. de-repo, repsi - 3. zsun¹æ siê na dó³, sczotgaæ siê. de-rideó, risi, risum 2. wyœmiewaæ, wyszydzaæ. de-ridiculiis 3 œmieszny, subst