By�y jak �lad morskiej wody na drewnie, po kt�rym pozostaje tylko smuga soli...

Upokorzenie smakuje tak samo w ustach każdego człowieka.

Ale moje �ycie si� zmieni�o. Znalaz�em do�� si�y, by oprze� si� dyktatowi mentora, a on w tej sile odnalaz� zapowied� przysz�ej twardo�ci, zdecydowania i umiej�tno�ci przeprowadzenia w�asnej woli. By� ze mnie dumny, a kiedy umar� na raka, by- �em jedynym cz�owiekiem, kt�ry rozp�aka� si� nad jego trumn�. Pi��em si� po szczeblach kariery, jednak nie zapomi- na�em o domu, Jacku Nicholsonie i wodospadzie Salto Angel. Nie wszystkie marzenia uda�o mi si� zrealizo- wa�. Kupi�em pewnej dziewczynie pier�cionek u Cartie- ra, ale rozwiedli�my si� kilka lat p�niej. W ramionach trzyma�em nie syna, lecz pi�kn� c�reczk� o m�drych oczach. Jacka Nicholsona zobaczy�em tylko w telewizji, na oscarowej gali, tak samo jak setki milion�w miesz- ka�c�w naszej planety. By�em szcz�liwy. M�wi�c pew- nej kobiecie, �e j� kocham, i �wi�cie w to wierz�c (zgi- n�a p�niej w katastrofie samolotu, a ja czu�em si�, jakby wyrwano mi serce), stoj�c u st�p pos�g�w na Wy- spie Wielkanocnej, szybuj�c niczym ptak na wysoko�ci kilkuset metr�w, czy jad�c sawann�, otwartym jeepem, po�rodku stada bawo��w o t�pych pyskach. Poniewa� nawet najg��bsza �a�oba nie trwa wiecz- nie, wi�c zakocha�em si� w kobiecie, kt�ra da�a mi nie tylko rado�� i ekscytacj�, ale te� pe�en dobroci spok�j. Kobiet�, kt�ra nigdy nie protestowa�a, kiedy z najdal- szego nawet kra�ca �wiata, raz do roku, jecha�em na gr�b mojej dawnej mi�o�ci, by z�o�y� przy nim wi�zk� storczyk�w i po�wi�ci� �zy oraz kilka s��w modlitwy. Mia�em szcz�liwy dom i dwie ma�e c�rki, kt�re nape�nia�y go radosnym gwarem. By�em zdrowy, bogaty i cho� nie wydawa�o mi si�, �ebym by� kr�lem �wiata, to jednak nie istnia�o w moim �yciu marzenie, kt�rego nie m�g�bym zrealizowa�. Bo te� i nie marzy�em o tym, aby by� pierwszym cz�owiekiem na Marsie czy zamieszka� w domu Hugo Hefnera. Kobieta w czerni pojawi�a si� po raz czwarty w tym samym miejscu co dwadzie�cia sze�� lat temu. Odby- wa�em w�a�nie sentymentaln� podr� na opustosza�� teraz farm� dzieci�stwa. Moja m�odsza c�reczka zna- laz�a gdzie� pod werand� gumowego nietoperza (tatu- uuusiu, co to jest, to okropne?), a �ona �mia�a si�, gdy pokaza�em jej skrytk� w �cianie wy�o�on� najbardziej ekscytuj�cymi rozk�ad�wkami z �Playboya". Jednak nad strumie� poszed�em samotnie. Tak jak przed laty toczy� si� leniw� strug� i tak jak przed laty wielkie, bia�e g�azy powoli nagrzewa�y si� wiosennym s�o�cem. Drzewka otaczaj�ce ��k� sta�y si� ju� doros�ymi, cho� przecie� nie s�dziwymi drzewami i powa�nie ko�ysa�y ga��ziami w podmuchach wiosennego wiatru. I tylko jedna rzecz wyda�a mi si� dziwna. Dwie m�ode brzozy pozosta�y dok�adnie takie, jak zapami�ta�em je z dzie- ci�stwa. Wszystkie inne ro�liny ros�y i pot�nia�y, a te dwie trwa�y w jakiej� przedziwnej, m�odzie�czej sta- sis. Nie mia�em jednak czasu, by si� zastanawia� nad t� anomali� (mo�e zreszt� by�y to nowo wysiane brz�zki, a tamte, kt�re pami�ta�em, sta�y nieco dalej). Zdj��em buty oraz skarpetki i zanurzy�em stopy w ch�odnej wodzie. Do dzieci�stwa nie ma powrotu. Nie istnieje Nibylandia, a Piotru� Pan, Weso�a Kompania i rozsmakowani w �yciu hobbici nie czekaj� na mnie po drugiej stronie t�czy. I poniewa� doskonale zdawa�em sobie z tego spraw�, wi�c mog�em spokojnie po�o�y� si� na bia�ym g�azie i wystawi� stopy na mi�e �askotki przep�ywaj�cej wody. Przymkn��em oczy, a kiedy je otworzy�em, kobieta w czerni sta�a tu� nade mn�. - Ju� czas - powiedzia�a i s�ysza�em w jej pozba wionym emocji g�osie jaki� ton ponaglenia. - �ycie to �mier�, �mier� to �ycie. Pozw�l, �e ci� uca�uj�. Nie ba�em si�. Nie wiedzia�em kim jest, ale zdo�a- �em oswoi� si� z alabastrow� biel� jej twarzy i mrokiem spojrzenia. By�a cz�ci� mojego �ycia, niechcian� i nie- poj�t�, ale jednak cz�ci�. - Nie - powiedzia�em, znajduj�c w mym g�osie nie spodziewan� twardo��. - Jeszcze za wcze�nie. Lew� d�oni� uj�a skraj czarnej sukni i przycupn�a obok mnie. Teraz dopiero zauwa�y�em, jak by�a szczup- �a i krucha. Patrzy�a prosto w s�o�ce i widzia�em, �e nie musi mru�y� powiek. Siedzieli�my tak d�ug� chwil�, a� wreszcie obr�ci�a si� w moj� stron�. - Henryku - rzek�a, po raz pierwszy wymawiaj�c moje imi�. - Nadszed� ju� czas. �ycie to �mier�, �mier� to �ycie. Po raz pierwszy w historii naszych spotka� to ja wy- ci�gn��em r�k� i dotkn��em palcami jej d�oni. Tym ra- zem nie by�o uczucia zimna ani elektrycznego szoku. Jej palce by�y suche i martwe, jak jesienne patyki. - Prosz� - powiedzia�em i ujrza�em twarze �ony oraz c�reczek. - Jeszcze nie! i Spojrza�em prosto w jej oczy i nie cofn��em wzroku, mimo �e to spojrzenie zabiera�o mnie w otch�a�. - Nie... mog� - rzek�a - znale��... s��w. �mier� to �y cie, Henryku. Wiedzia�em, �e stara si� co� przekaza�, �e pr�bu- je, by w jej g�osie pojawi�a si� nuta emocji. Wiedzia- �em r�wnie� co innego: nie mog� teraz umiera�. By�o jeszcze za wcze�nie. Dlatego po chwili odesz�a i zanim znikn�a za �cian� drzew, odwr�ci�a si� w moj� stron�. - Jeszcze wr�c� - obieca�a. - Kiedy�. Dziadzio Henio, lat 75 Gdybym mia� z powrotem dwadzie�cia lat, zakocha�- bym si� w mojej wnuczce. Jest mi�kka jak aksamit roz- grzany po�udniowym s�o�cem i twarda niczym kawa- �ek krzemienia. Jej oczy s� wype�nione niebem. Jestem starym, niedo��nym cz�owiekiem i potrzebuj� ci�g�ej opieki, a moja wnuczka pe�ni przy mnie rol� matki Te- resy. I pe�ni j� z pozbawion� egoizmu mi�o�ci�. Czas sp�dzam g��wnie na werandzie, gdzie rano, je�li tylko jest �adna pogoda, moja wnuczka wprowadza w�zek