O ile ich prze�o�eni, oficerowie, zdawali si� odczuwa� obaw� nawet przed skrzypni�ciem zawias�w w�asnych szcz�k, o tyle harpunnicy prze�uwali pokarm z takim gustem, �e a� si�...

Upokorzenie smakuje tak samo w ustach każdego człowieka.

Biesiadowali jak lordowie; nape�niali sobie �o��dki jak indyjskie statki �aduj�ce korzenie przez dzie� ca�y. Queequeg i Tasztego mieli apetyty tak niebywa�e, �e bladolicy steward, aby nadrobi� spustoszenia poczynione przez poprzednich biesiadnik�w, ch�tnie przynosi� ogromny udziec solonego mi�sa, pochodz�cy, jak si� zdaje, z jakiego� t�giego wo�u. Je�li za� steward nie wykona� tego do�� wawo, je�li nie porusza� si� w zwinnych podskokach, wtedy Tasztego mia� nied�entelme�ski zwyczaj przyspieszania owych czynno�ci przez rzut widelcem niby harpunem w jego plecy. A raz Daggoo, kt�ry wpad� nagle w dobry humor, od�wie�y� pami�� ste- 235 warda porywaj�c go z ziemi w ramiona i k�ad�c jego g�ow� na drewnianej desce do krajania chleba, podczas gdy Tasztego z no�em w r�ce pocz�� mu ostrzem zakre�la� wok� czaszki kr�g poprzedzaj�cy skalpowanie. Ten steward z twarz� jak bochenek, latoro�l zbankrutowanego piekarza i szpitalnej piel�gniarki, by� z natury wielce nerwowym i l�kliwym cz�owieczkiem. Tak wi�c zar�wno na skutek sta�ego widoku mrocznego, strasznego Ahaba, jak i sta�ych, burzliwych odwiedzin owych trzech dzikus�w, �ycie jego przemieni�o si� w jedno nieprzerwane dr�enie warg. Zazwyczaj po zaopatrzeniu harpunnik�w we wszystko, czego ��dali, wymyka� si� z ich szpon�w do ma�ej przyleg�ej spi�arni i z l�kiem wygl�da� na nich przez szpary w drzwiach, dop�ki nie uko�czyli posi�ku. Warto by�o widzie�, jak Queequeg siedzia� naprzeciw Tasztega wyszczerzaj�c na� r�wny, zwarty szereg swych bia�ych z�b�w; obok za� Daggoo sadowi� si� na pod�odze, gdy� �awka podnios�aby a� do desek niskiego pu�apu jego g�ow� kosmat� jak pi�ropusz na katafalku. Za ka�dym ruchem olbrzymiego cia�a Murzyna niska kajuta dr�a�a w posadach, jak w�wczas gdy s�o� afryka�ski podr�uje okr�tem w charakterze pasa�era. Mimo to wszystko ogromny Negr by� zadziwiaj�co wstrzemi�liwy, �eby nie powiedzie�: wybredny. Zdawa�o si� prawie niemo�liwe, �eby tak stosunkowo ma�ymi k�skami by� w stanie utrzyma� ow� �ywotno�� przenikaj�c� na wskro� tak roz�o�yst�, wielkopa�sk� i okaza�� person�. Bez w�tpienia jednak, �w wspania�y dzikus syci� si� niepow�ci�gliwie i opija� obficie szczodrym �ywio�em powietrza, wdychaj�c przez rozszerzone nozdrza wznios�e �ycie �wiata. Olbrzym�w nie tworzy ani nie �ywi chleb czy wo�owina. Natomiast Queequeg mia� okropny, barbarzy�ski zwyczaj mlaskania wargami przy jedzeniu - d�wi�k dosy� paskudny - i to tak straszliwie, �e dr��cy steward ju� niemal zerka�, czy na jego w�asnych, wychud�ych ramionach nie pozosta�y jakie� �lady z�b�w. Gdy za� us�ysza�, �e Tasztego wo�a na�, by si� pokaza� i po- 236 zbiera� ko�ci, prostoduszny steward w napadzie drgawek omal nie t�uk� naczy� rozwieszonych woko�o w spi�arni. Nie przyczynia�y si� te� do uspokojenia biedaka ani brusy do ostrzenia lanc i innej broni, kt�re harpunnicy nosili po kieszeniach, a na kt�rych przy obiedzie ostentacyjnie ostrzyli swe no�e - ani zgrzytliwy ha�as przy tym ostrzeniu wydawany. Jak�e m�g� zapomnie�, �e takiemu Queequegowi za jego wyspiarskich czas�w przydarza�y si� z pewno�ci� jakie� mordercze wybryki biesiadne. Niestety! Biedny ch�opak! Ci�kie ma �ycie bia�y kelner obs�uguj�cy ludo�erc�w! Nie serwetk� winien nosi� na ramieniu, ale puklerz! Jednak�e w odpowiednim czasie, ku wielkiej rado�ci stewarda, trzej wojacy s�onych w�d wstawali od sto�u i odchodzili, za� w uszach �atwowiernego i rozfantazjowanego biedaka chrz�ci�y za ka�dym krokiem wszystkie ich wojownicze ko�ci, niczym maureta�skie jatagany w pochwach. Ale cho� owi barbarzy�cy obiadowali w kajucie a zasadniczo tam mieszkali, jednak zwa�ywszy, i� nie byli bynajmniej nieruchawi z natury, rzadko kiedy w niej przebywali z wyj�tkiem pory posi�k�w oraz chwili przed udaniem si� na spoczynek, kiedy to przechodzili przez kajut� do swoich w�asnych kwater. Pod tym jednym wzgl�dem Ahab nie zdawa� si� by� wyj�tkiem w stosunku do wi�kszo�ci kapitan�w wielorybniczych, kt�rzy, wszyscy razem wzi�ci, sk�aniaj� si� raczej do pogl�du, �e kajuta na okr�cie z prawa do nich nale�y i �e jedynie przez uprzejmo�� wpuszcza si� tam w og�le kogokolwiek innego. Tak wi�c po prawdzie w�a�ciwiej by�oby powiedzie�, �e oficerowie i harpunnicy "Pequoda" mieszkali raczej poza kajut� ni� w niej. Albowiem je�li tam wchodzili, by�o to po trosze tak, jak kiedy drzwi od ulicy wchodz� do domu; na chwil� wnikaj� do wn�trza po to tylko, �eby si� ze� natychmiast wycofa�, stale za� przebywaj� na dworze. Niewiele te� na tym tracili: w kajucie nie by�o kole�e�stwa - towarzysko Ahab by� niedost�pny. Cho� formalnie nale�a� do �wiata chrze�cija�skie- 237 go, by� mu jednak ca�kowicie obcy. �y� na �wiecie tak, jak ostatni z szarych nied�wiedzi �yje w skolonizowanym Missouri. I podobnie jak �w stary Logan kniej, kiedy wiosna i lato przemin�, zagrzebie si� w wydr��onym pniu drzewa i tam prze�ywa zim� ss�c w�asne �apy, tak te� i dusza Ahaba, w dobie surowej, burzliwej staro�ci zamkni�ta w wydr��onym pniu jego cia�a, �ywi�a si� pos�pnymi �apami swojego przygn�bienia! Logan - s�awny w�dz Indian z XVIII w. Rozdzia� XXXV Szczyt masztu Zapanowa�a ju� przyjemniejsza pogoda, gdy po in nych marynarzach przypad�a i na mnie kolej obj�cia posterunku w bocianim gnie�dzie