"Camilla", kuter Jacka Kincaida...

Upokorzenie smakuje tak samo w ustach każdego człowieka.

Zg�upia�, �eby wyp�ywa� w tak� pogod�? - pomy�la�. Ruszy� biegiem, wo�aj�c: - Jack! Jack! Zatrzymaj si�! Dok�d si� wybierasz? I wtedy u�wiadomi� sobie, �e cz�owiek, kt�ry odcumowuje "Camille" i wskakuje na pok�ad, to nie Jack Kincaid. Kto� kradnie Jackowi ��d�. McMann rozejrza� si� za policjantem, ale nadal go nie by�o. Cz�owiek wszed� do ster�wki, przyspieszy� i "Camilla" odp�yn�a od brzegu. McMann pop�dzi� w tamt� stron�. - Ej, ty! Wracaj! - rykn��. W tej samej chwili z kabiny wysz�a druga osoba. McMann zobaczy� b�ysk ognia, ale nie us�ysza� strza�u. Kula �wisn�a mu niebezpiecznie blisko g�owy. Pad� na ziemi� obok pustych beczek. Jeszcze dwa strza�y uderzy�y w nadbrze�e i wszystko ucich�o. Kiedy wsta�, "Camilla" kierowa�a si� na morze. Dopiero wtedy McMann zauwa�y�, �e co� p�ywa w oleistej wodzie zatoki. - Chyba powinien pan sam tego pos�ucha�, majorze. Vicary odebra� s�uchawk� Lockwoodowi. Na linii by� Ian McMann z Cleethorpes. - Zacznij od pocz�tku, Ian - powiedzia� nadinspektor. - Dwoje ludzi w�a�nie ukrad�o kuter Jacka Kincaida i p�yn� na otwarte morze. - Bo�e! - krzykn�� Vicary. - Sk�d dzwonicie? - Z Cleethorpes. Vicary zmru�y� oczy, patrz�c na map�. - Cleethorpes? Nie mieli�my tam nikogo? - Mieli�cie - odpar� McMann. - W�a�nie p�ywa po wodzie z kul� w sercu. Vicary zakl�� pod nosem i spyta�: - Ilu ludzi tam by�o? - Widzia�em co najmniej dwoje. - M�czyzn� i kobiet�? - Sta�em za daleko i by�o za ciemno. Zreszt�, kiedy zacz�li strzela�, pad�em na ziemi�. - Nie by�o z nimi dziewczyny? - Nie widzia�em. Vicary zakry� d�oni� mikrofon. - Mo�e jest jeszcze w furgonetce. Po�lijcie tam kogo� jak najszybciej. Lockwood skin�� g�ow�. Vicary ods�oni� mikrofon. - Powiedzcie co� wi�cej o tej skradzionej �odzi. - "Camilla" to kuter. Jest w kiepskim stanie. Nie chcia�bym by� na jego pok�adzie w tak� zawieruch�. - Ostatnie pytanie: czy na "Camilli" jest radio? - Nic mi o tym nie wiadomo. Dzi�ki Bogu! - pomy�la� Vicary. - Dzi�kuj� za pomoc - dorzuci� g�o�no. Od�o�y� s�uchawk�. Lockwood sta� przed map�. - C�, dobra wiadomo��, to �e wiemy dok�adnie, gdzie s�. Zanim wyp�yn� na pe�ne morze, musz� si� prze�lizgn�� przez uj�cie Humber. To tylko p� mili od portu. Nie zdo�amy ich zatrzyma�. Ale niech no marynarka pchnie te korwety do Spurn Head, a ci �ajdacy za nic im si� nie wymkn�. Na takiej �ajbie nie maj� szans. - Lepiej bym si� czu�, gdyby�my mogli skombinowa� w�asny statek. - W�a�ciwie to da�oby si� za�atwi�. - Naprawd�? - G��wna komenda hrabstwa Lincoln trzyma na rzece niewielk� policyjn� ��d�, "Rebek�". Jest teraz w Grimsby. Nie nadaje si� na pe�ne morze, ale tu sobie poradzi. Poza tym p�ynie nieco szybciej ni� zdezelowany kuter. Je�li natychmiast wyruszymy, powinni�my nied�ugo tamtych dopa��. - Czy na "Rebece" jest radio? - Owszem. B�dziemy mogli si� z panem kontaktowa�. - Jak z uzbrojeniem? - Mog� wzi�� par� starych strzelb z magazynu policyjnego w Grimsby. Powinny starczy�. - Teraz potrzebna tylko za�oga. Niech pan we�mie moich ludzi. Ja tu zostan�, �eby utrzymywa� ��czno�� z Londynem. Przy takiej pogodzie jak dzi�, ostatnia rzecz, kt�ra wam potrzebna na pok�adzie, to ja. Lockwood zmusi� si� do u�miechu, klepn�� Vicary'ego po plecach i wyszed�. Za nim ruszyli Clive Roach, Harry Dalton i Peter Jordan. Vicary si�gn�� po s�uchawk�, �eby przekaza� wiadomo�ci Boothby'emu w Londynie. Neumann trzyma� si� toru mi�dzy bojami, kiedy "Camilla" rozcina�a wzburzone wody uj�cia Humber. Kuter mia� jakie� dwadzie�cia metr�w d�ugo�ci, by� szeroki i nadzwyczaj by mu si� przyda�o malowanie. Pod pok�adem znajdowa�a si� niewielka kajuta, w kt�rej Neumann ukry� Jenny. Catherine sta�a obok niego przy sterze. Na wschodzie niebo zaczyna�o si� rozja�nia�. Deszcz b�bni� o szyby. Po prawej widzieli fale rozbijaj�ce si� o Spurn Head. Latarnia by�a zgaszona. Kompas by� wmontowany obok steru w desce. Neumann ustawi� kurs na wsch�d, otworzy� przepustnic� i wyp�yn�� na morze. Rozdzia� osiemnasty Morze P�nocne, okolice Spurn Head U- 509 trzyma� si� tu� pod powierzchni� wody. By�a pi�ta trzydzie�ci, kapitanleutnant Max Hoffman patrzy� przez peryskop i popija� herbat�. Oczy go szczypa�y od ca�onocnego wypatrywania celu na czarnym morzu. Bola�a go g�owa. Potrzebowa� paru godzin snu. Pierwszy oficer podszed� do kiosku. - Za trzydzie�ci minut zamykamy w�az, Herr Kaleu. - Wiem, kt�ra jest godzina, pierwszy. - Nie otrzymali�my kolejnych informacji od agent�w Abwehry, Herr Kaleu. Chyba musimy wzi�� pod uwag� mo�liwo��, �e zostali schwytani albo zabici. - Rozwa�y�em t� mo�liwo��, pierwszy. - Nied�ugo zrobi si� jasno, Herr Kaleu. - Owszem, zwykle o tej porze mamy do czynienia z takim zjawiskiem. Nawet w Wielkiej Brytanii, pierwszy. - Chcia�em tylko zwr�ci� uwag�, �e d�u�sze trzymanie si� tak blisko angielskiego wybrze�a, staje si� niebezpieczne. Za p�ytko tu, �eby si� zanurzy� i uciec Brytyjczykom. - Doskonale zdaj� sobie spraw� z niebezpiecze�stw zwi�zanych z t� sytuacj�, pierwszy. Ale zostaniemy tu, w um�wionym punkcie, dop�ki nie zamknie si� w�azu. A nawet d�u�ej, je�li uznam, �e nadal nic nam nie grozi. - Ale, Herr Kaleu... - Wys�ali komunikat radiowy i zawiadomili o swoim przybyciu. Musimy za�o�y�, �e p�yn� skradzion� �odzi�, niewykluczone, �e w og�le si� nie nadaj�c� do �eglugi. Musimy r�wnie� przyj��, �e s� wyczerpani, mo�e nawet ranni. B�dziemy tu czeka�, a� si� zjawi�, albo a� nie b�d� mia� cienia w�tpliwo�ci, �e nie dotr�. Czy to jasne? - Tak jest, Herr Kaleu. Pierwszy oficer odszed�. Co za upierdliwy gnojek - pomy�la� Hoffman. "Rebeka" mia�a jakie� osiem metr�w, by�a p�ytka, mia�a silnik i niewielk� przybud�wk�, w kt�rej z trudem mog�o stan�� obok siebie dwoje ludzi. Lockwood uprzedzi� telefonicznie port, wi�c gdy si� zjawili, silnik ju� chodzi�