Jutta wszytki p�acze, wszytki rozpacze wo�a, gdy tak ju� widzi si� by� porzucon�...

Upokorzenie smakuje tak samo w ustach każdego człowieka.

Tak jak orze� miedzy ptaki jest na�wiebodniejszy, tak pan m�j mi�y miedzy m�e by� nam�niejszy. Lepak B�g przydzie ku wspomo�eniu i uczyni mi�osierdzie, z wysoko�ci niebieskie przydzie ku ratunku. Le�y krzy�em Jutta w modlitewnicy, trzy dni na nabo�nej modlitwie by�a, hostyj� jeno za pokarm maj�c. �a�obliwa wdowa p�acze swego pana, i� umrze� z nim b�dzie mi�o, kiedy serce frasunkiem wi�d�o. Gwiazda ja�niejsza wybranego z�ota, siostra Jutta z Sangerhausen, b�d�c w t�skliwo�ci poruczy�a si� Bogu, stateczn� mu b�d�c w pos�usze�stwie. Rzecze Panu: O Panie, ty� jest nadzieja moja, ty� m�j wspomocnik i ucieczka ma, B�g m�j, i b�d� w nim dufa�a. Dobrorzecze B�g wdzi�cznej pani, jej s�awa nie za�nie na tej niskiej ziemi. Wstawszy, Jutta s�odka wr�ci�a do s�u�ebnik�w i mowi�a im: gdy�em si� obroci�a ku wszem uczynkom moim, u�rza�am we wszechrzeczach marno��. W ten czas ka�e mi B�g w drog� i��, oto pokajanie moje jest. Nadobna Jutta zwoje z g�owy zdj�a, czepiec odrzuci�a, spodnice, kryzy, mantolecik, trzewiczki rzuca. S�u�ebnikom altembasy, pier�cienie, pontaliki, zausznice, naramienniki, kanaki, wszytki to dawa, agrafy z�ote i fezety odrywa, a� w p��tnie bia�em stoi. Czelad�, kt�ra przy tem sta�a, zumiawszy si� pocz�a szemra�, a Prezbitera wo�a�. Zasi� ku niej idzie Prezbiter, cz�ek postawy wzros�ej, krasne oblicze maj�cy poczciwe. Krzy�a znakiem �egna, s�awi�c obyczaj�w uczciwych a kompleksyjej dobrej Jutt�. Zacz�te dzie�o widzi by� chwalebne. Rw� w�osy s�u�ebnicy, p�acze czelad�, a Prezbiter powiada: nie wiem, jestli to pomnicie, na co�cie stworzeni. De�d� pada, s�onko grzeje, a Jutta drog� zd��a. Id�c u�rza�a dziesi�� m��w tr�dowatych, jako zdychaj� g�odem i pragnieniem umiraj�. Bez boja�ni dotyka zasi� niemoc� le��cych. Skwapliwie a �wawo kielich wody i okruch podaje, wspiera pie�ni� ku Bogu obr�con�: Racz ukaza� mie�y Panie Nad nami swoje smi�owanie Pod�ug mi�osierdzia twojego Wielkiego a niewymownego. Tako czyni chowaj�c wa�no�� sw�, chocia pani� by�a. Tako Pan Jezu Kryst ze krwie swojej uczyni� mi�osierdzie, jako ona mi�osierdzie n�dznym czyni�a. Przyb�d� mi, Bo�e, ku wspomo�eniu, gdy� cz�ste s� znamiona opieki twojej, a wspom� moje s�owo, ali�by wiedzieli ludzie, s�ugi twoje, jako �y�a Jutta z Sangerhausem. Ali�by u�rzeli ony obrazy, jakie by�y. Nie nalaz�a Jutta ani dwora, ani pokoja, gdzie by odpocz�a noga jej i wszytkie ine rzeczy �wiata tego nie s� jej powabne. Zorza jej �wiat�o, anio�y rodzicy, wilcy jej strzeg�, a ptacy wesel�. Woda zwierciad�kiem, jagoda chlebem, a korzonek malwazyj� jest. Zaw�dy si� oko�o niej bawili �piewaj�c ptaszkowie rozliczni, zw�aszcza s�owicy, a szpacy, a skowronkowie mili. Pi��na�cie rok�w w morowym powietrzu b�d�c a id�c ku miastu Che�m�a ona siostra przysz�a. Albowiem rzadko znale�� niewiast�, kt�ra by lepiej czyni�a, rozum do tego godny maj�c. R�anor�ka przezwana by�a, i�e gdzie �aden nie przyst�pi, ona swoj� r�k� dotyka. Niedaleko Che�m�y w las obfitej �o��dzi wesz�a, a w pustelni zamieszka�a, dobro czyni�c. Tam po tym b�d�c, w ka�dy dzie� tr�dowatych nawiedza�a za murem le��cych. Kt�re cudo, gdy si� rozs�awi�o, tysi�c niewiernik�w ku niej przywiod�o. Tedy jest s�awa, co j� zwiemy poczliw�. Mo�no�� Bo�a to uczyni�a. B�g ramiony swemi zaszczyci� j�, �mia�o w oczy �mierci we�rze� pozwoli�, kiedy na ni� przysz�a. P�aneta stan�a, gdy jej serce bez �adnej trwogi bi� usta�o. Ali� dwa anieli si� ukazali z lilijek wianek dzier��cy. Ptaszkowie z �alu krzycz�. Zwirz�ta rozliczne jako to danijele, zaj�czkowie, �anie, �osie, a jelenie lament czyni�. Gadaj�, i� w niebiosa si� podnios�a, w z�otog��w spowita. Gadaj�, i� w niebiesiech j� u�rzeli, gdzie u nawyszszego Boga przemieszkiwa. A wszak oczyma swemi Johannes Lazar tego nie u�rza�, Divnae Providientiae detrahera b�dzie milcza� o tem. Jedno zasi� rzec mog�: krzest poganie bior� na ni� wskazawszy, i�e cudo nie jest niewiernik�w ku Panu przywie��? Nie cudo r�k� ozdrowi�? Non prothetabis in nomine Domini et morieris in manibus nostris. Propterea haec dicit Dominus. Wszystkie s�owa rzek�em na s�aw� Panu, a no�cie Krystusa wierni krze�cijanie ustawicznie w sercu swoim. Tyle rzek� ja, Johannes Lazar, n�dzny s�u�ka bo�y. W mi�sopustny wtorek Anno Domini 1577. * * * To najwcze�niejsze wspomnienie Jutty wi��e si� w�a�nie z wujem Hieronimem i nazywa si�, jak to p�niej sama okre�li�a: Szukanie Boga po k�tach. Z tego okresu pochodzi tak�e drugie, ale Jutta nie potrafi�a powiedzie�, czy wydarzenie to nast�pi�o przed czy po szukaniu Boga po k�tach, czy te� wyst�pi�y r�wnocze�nie. Drugie wspomnienie nosi tytu�: Kto�, kto umar� wszystkim. By� to kto� niezwyk�y i wa�ny. Nie taki zwyk�y jak babka, co to umar�a i mieszka�a w niebie. O nim nikt nie m�wi�, �e jest teraz w niebie. Tego nie s�ysza�a. To by� kto�, kto umar� wszystkim, bo wsz�dzie, w ka�dym oknie sklepowym, nawet w ma�ym okienku sklepu warzywniczego, gdzie siedzia�a zwykle wypchana kura na stercie gipsowych jaj, nawet tam wisia� portret tej twarzy. Nie m�wi�c ju� o warsztacie szewskim z du�ym oknem od ulicy w samym rynku