They seem to make lots of good flash cms templates that has animation and sound.

Upokorzenie smakuje tak samo w ustach każdego człowieka.

? a z ? 1 o w, Historia Rosji, Wroc³aw 1969). Œmieræ satrapy carskiego w niczym nie zmieni³a jednak stosunków wewnêtrznych panuj¹cych w. imperium Romanowów. Obowi¹zuj¹cy od 1876 do rewolucji 1917 r. zakaz nauki w jêzyku ojczystym na Ukrainie zawa¿y³ fatalnie na rozwoju ¿ycia kulturalnego tego kraju. Stan oœwiaty w Kijowie by³ w tym okresie wysoce niezadowalaj¹cy mimo 204 pewnego postêpu w tej dziedzinie. W latach 60-ych i 70-ych powsta³y w mieœcie dalsze dwa gimnazja, mêskie i jedno ¿eñskie, pierwsze szko³y zawodowe, szko³a realna, ale ogólna liczba szkó³ by³a niewielka. W 1876 r. oœwiata w Kijowie reprezentowana by³a przez uniwersytet, Akademiê Duchown¹, Instytut Szlachcianek, Wy¿sz¹ Szko³ê ¯eñsk¹, trzy gimnazja mêskie i cztery ¿eñskie, gimnazjum wojskowe, szko³ê realn¹, junkiersk¹, dwie muzyczne, jedno kolegium, progimnazjum mêskie, prawos³awne seminarium duchowne, szko³ê zawodow¹ dla dziewcz¹t, szko³ê rzemieœlnicz¹, felczersk¹ wojskow¹, szko³ê rysunków i 16 szkó³ podstawowych. Te ostatnie objê³y nauczaniem tylko czêœæ dzieci, tote¿ w 1897 r. jeszcze prawie. 45% mieszkañców Kijowa stanowili analfabeci. Najlepiej stosunkowo rozwija³ siê uniwersytet, powiêkszaj¹cy systematycznie liczbê swych s³uchaczy. W 1883 r. mia³ 1709 studentów, w 1914 — ju¿ 5000. W 1898 r. powsta³a w Kijowie druga wy¿sza, œwiecka uczelnia — Politechnika — kszta³c¹ca przed pierwsz¹ wojn¹ œwiatow¹ 1600 s³uchaczy. Znaczniejszy postêp zanotowa³a oœwiata kijowska po rewolucji 1905— 1907 ?., gdy powsta³y nowe gimnazja, szko³y realne, handlowe i inne. W 1914 r. dzia³a³o w Kijowie 188 szkó³ podstawowych ró¿nego typu z oko³o 20 tys. uczniów, 13 gimnazjów mêskich, 22 œrednie szko³y ¿eñskie ró¿nego typu oraz kilka szkó³ zawodowych. Du¿e znaczenie dla miasta mia³o za³o¿enie Wy¿szej Szko³y Handlowej, maj¹cej w 1913 r.' a¿ 4000 studentów. Dziêki rozwojowi oœwiaty na pocz¹tku XX w. Kijów sta³ siê jednym z najwiêkszych w Rosji skupisk szkó³ i powa¿nym oœrodkiem naukowym. W uniwersytecie pracowa³o szereg wybitnych uczonych rosyjskich, jak Micha³ Avenarius, jeden z pionierów fizyki eksperymentalnej, Niko³aj Sziller, zajmuj¹cy siê fizyk¹ teoretyczn¹, matematyk Wasyl Jermakow, in¿ynier kolejowy Aleksander Borodin, biolog Aleksander Kowalewski. Przy uniwersytecie powsta³y towarzystwa nauko- 205 we. Wspomniana ju¿ Komisja Archeologiczna wydawa³a monumentalne dzie³o Archiw Jugo-Zapadnoj Rossii oraz inne cenne zbiory dokumentów historycznych dotycz¹ce dziejów Kijowa i Ukrainy. W kijowskim oddziale Towarzystwa Geograficznego pracowali wybitni naukowcy: W³odzimierz Antonowicz i W³odzimierz Ikonnikow, geograf Aleksander Lazarewski, autor cennego Opisu Starej Ma³orosji. Na pocz¹tku XX w. wysoki poziom na uniwersytecie osi¹gnê³a matematyka, zw³aszcza dziêki pracom Dymitra Grawe, twórcy w³asnej szko³y algebraicznej. Wybitnym uczonym na uniwersytecie by³ Sergiusz Re-formatski, który prowadzi³ badania w dziedzinie chemii organicznej. Rozwinê³y siê te¿ nauki biologiczne. Najwybitniejszym uczonym na Politechnice by³ Eugeniusz Pa-ton, wynalazca metody automatycznego elektrycznego spawania i znany budowniczy mostów. W Kijowie pracowa³ tak¿e najwybitniejszy historyk ukraiñski, Micha³ Hru-szewski, autor monumentalnej, wielotomowej historii Ukrainy. W ¿yciu literackim miasta g³ówn¹ rolê odgrywa³ „Kijowski Telegraf", na którego ³amach publikowali swe utwory pisarze ukraiñscy, zw³aszcza Iwan Neczuj-£ewyc-ki, autor wielu powieœci i opowiadañ zwi¹zanych z ¿yciem Kijowa. Równie¿ twórczoœæ £esi Ukrainki i poety, t³umacza, dzia³acza kulturalnego i teatralnego, Micha³a Staryc-kiego, wi¹za³a siê z Kijowem. W mieœcie tym pracowali równie¿ Borys Hrynczenko, pisarz i jêzykoznawca, autor S³ownika jêzyka ukraiñskiego, oraz Micha³ Kociubynski, wybitny pisarz i dzia³acz rewolucyjny. Pisarze ukraiñscy z Kijowa publikowali swoje utwory tak¿e na ³amach petersburskiej „Osnowy", czytywanej powszechnie na Ukrainie. Po rewolucji 1905—1907 r. literatura ukraiñska uzyska³a lepsze warunki do rozwoju — w jêzyku ukraiñskim zaczê³y ukazywaæ siê w Kijowie gazeta „Hromadska Dumka" i czasopismo „Nowa Hromada", publikuj¹ce wiele utworów rodzimych pisarzy. Rozwinê³o siê te¿ drukarstwo 206 w rodzimym jêzyku. W Kijowie wydawano wówczas niemal ca³¹ literaturê ukraiñsk¹ Ukrainy rosyjskiej, a tak¿e znaczn¹ liczbê utworów pisarzy rosyjskich. Wychodzi³y tu równie¿, jak wiadomo, ksi¹¿ki i gazety polskie. W Kijowie przebywa³ d³u¿szy czas wielki pisarz rosyjski Lew To³stoj, tu uczy³ siê Konstanty Paustowski. Wa¿nym wydarzeniem w ¿yciu muzycznym miasta by³o wystawienie przez zespó³ w³oski pod dyrekcj¹ F. Bergera oper w³oskich i zachodnioeuropejskich w latach ?863—• — 1866. W 1867 r. powsta³ w Kijowie rosyjski zespó³ operowy. W 1896 r. w teatrze wybuch³ groŸny po¿ar, który strawi³ ca³y budynek. W latach 1899—1901 zbudowano nowy gmach teatru dla 1650 widzów. Projektowa³ go znany architekt petersburski W. Szretter. Na scenie teatru wystêpowa³o wielu wybitnych dyrygentów i solistów oraz znane zespo³y. Repertuar by³ bardzo bogaty, sk³ada³y siê nañ opery oraz muzyka rosyjska i europejska. W 1868 r. powsta³a w Kijowie szko³a muzyczna. Propagatorem muzyki ukraiñskiej w mieœcie by³ znany kompozytor, twórca klasycznej muzyki ukraiñskiej i chóru ludowego, Miko³aj £ysenko. Z jego inicjatywy powsta³a w Kijowie pierwsza na Ukrainie szko³a muzyczno-dramatyczna (1904 ?.). Bogate by³o ¿ycie teatralne Kijowa. W mieœcie wystêpowali/ czêsto znakomici artyœci rosyjscy. Szczególnie popularny by³ teatr Miko³aja So³owcowa, znakomitego re¿ysera i aktora. W 1898 r. zbudowano dla jego potrzeb nowy gmach teatru na 1200 miejsc (dziœ teatr im. I. Franki). Pocz¹tek ukraiñskiemu tea%owi narodowemu w Kijowie da³ Marek Kropywnycki, dramaturg, aktor i re¿yser, który w 1882 r. wystawi³ dramat Szewczenki Nazar Stodo³a. Do rozwoju teatru ukraiñskiego przyczynili siê tak¿e: Miko³aj Tobilewicz, ps. Miko³aj Sadowski, wybitny aktor i re¿yser, Micha³ Starycki, Panas Tobilewicz, ps. Panas Saksahañski, równie¿ aktor i re¿yser, oraz Iwan Tobilewicz, ps. Iwan Karpenko Karyj, dramaturg, aktor 207 i re¿yser, Maria Zañkowiecka, znakomita aktorka. Pierwszy sta³y teatr ukraiñski powsta³ w Kijowie w 1907 r. z inicjatywy M. Sadowskiego. Wystawia³ on równie¿ ope-??> w tym Halkê Stanis³awa Moniuszki. Na prze³omie XIX i XX w. pojawi³y siê w Kijowie pierwsze kinematografy, daj¹ce pocz¹tek sztuce filmowej. W Kijowie pracowa³o wielu wybitnych malarzy