- Upokorzenie smakuje tak samo w ustach każdego człowieka.
- Drugie, w postaci jedynie mo|no[ci biernej, mianowicie |eby z przed istniejcej materii mogBo by uczynione przez Boga: I w ten to sposób - wedBug Augustyna - ciaBo czBowieka przedistnieje w dzieBach sze[ciu dni w postaci zarodków powodujcych (ni|ej, z
- A jednak każdy krok w stronę linii białych kolumn, która ciągnęła się na północ i południe przez wzgórza południowego Manganaru, tylko zwiększał moje poczucie oddalenia od...
- Od słowa do słowa i zanim się spostrzegłem, Aszan wyłaził przez okno, moje zęby chwiały się jak sosny na wietrze, a Pensimer zjadała wszystko, co jej wpadło w rękę...
- Zamiast jednak przebić się przez linię otaczających iH> wrogów, zawiódł oczekiwania; wpadł między groźne szeregi 1 iuronów, lecz zaraz ostro skręcił i nim dosięgną! go choć...
- Pełne światło z otwartego, na obszerną łąkę okna pada teraz na jego zgarbioną i znędzniałą postać Stoi tak przez chwilę, mnąc w ręku stary pilśniowy kapelusz, a chude...
- Coś w tym jest, ale przecież z biedą, bo z biedą, lecz przez ponad dwadzieścia lat jakoś się goliłem i przestałem to robić dopiero wtedy, gdy szczenięcy puch na pysku Psa...
- Kilka minut później, około trzeciej po południu, kiedy pluton przechodził przez ulicę Mickiewicza, niemiecki czołg otworzył ogień i Olek został trafiony w czoło...
- Użycie owych anegdot w metodzie koanów zostało zapoczątkowane przez Yiian-wu (1063-1135) i jego ucznia Ta-hueia (1089--1163) w dziesiątym lub jedenastym pokoleniu po...
- Gdy brat Aleksandra, wielki książę Andrzej, zbiegł z kraju w roku 1252, po tym jak jego wojska zostały rozgromione przez oddziały mongolskie przysłane z Saraju, Batu--chan...
- Puścili cwałem swoje śmigłe konie i dalej w las! Przez krótki czas jechali razem, ale że w tej okolicy na zwierzynie nie zbywało, Lech już po paru chwilach ujrzał wspaniałego...
Upokorzenie smakuje tak samo w ustach każdego człowieka.
Ludzie bezegoistycznie pracujący dla innych, oddający się z zamiłowaniem swoim codziennym zajęciom, idą nieświadomie drogą Karma jogi, dzięki czemu odczuwają spokój i wewnętrzne zadowolenie, jakie zawsze towarzyszą dobrym czynom. Rozwija się w nich właściwy stosunek do ludzi i rzeczy, a także kształtuje prawy sposób postępowania w zwykłych sprawach codziennego życia. Jednak Karma jogę, podobnie jak Hatha jogę, należy praktykować łącznie z innymi ścieżkami jogi, gdyż wartości osiągane na tych dwóch ścieżkach nie są ostatecznym celem, lecz tylko środkiem do realizowania wyższego duchowego rozwoju. #RADŻA JOGA Radża joga jest jogą medytacji. Zmierza do rozwinięcia utajonych w człowieku sił duchowych, zdobycia kontroli nad swoim ja, osiągnięcia takiego poziomu rozwoju, w którym dusza ma świadomość samej siebie, sięgając w świadomość nie uwarunkowaną i powszechną. Pierwszy krok wiodący do Radża jogi to opanowanie ciała i kontrolowanie myśli przez spełnienie zaleceń Hatha jogi. Do samadhi, najwyższego stopnia Radża jogi, dochodzi się przez koncentrację i medytację. Koncentracja to pełne skupienie uwagi na jakimś przedmiocie, który obserwujemy, na idei, o której myślimy, lub czynności, którą wykonujemy. Jest ona zjawiskiem powszechnym, codziennym, towarzyszy każdej formie życiowej aktywności. Pełna koncentracja sprowadza całą uwagę do jednego punktu, ześrodkowuje myśli, ujarzmia je, nie pozwalając biegać im bezładnie i przenosić się nieustannie z jednego przedmiotu na drugi ani wędrować od wspomnień do przewidywań, czemu towarzyszy najczęściej chaos niespokojnych uczuć. Koncentracja dociera do sedna jednej sprawy, do samej jej istoty, mającej znaczenie w chwili obecnej. Istota koncentracji polega więc na skupieniu całej uwagi na jednej tylko sprawie - tylko to i tylko teraz. Poruszenia umysłu dokonują się w sposób cykliczny: od koncentracji do odprężenia. W stanie nie kontrolowanym jest to proces chaotyczny, nie ukierunkowany, uwaga 51 przeskakuje stale od wrażenia do wrażenia, od jednej myśli do drugiej, i w ten sposób umysł rządzi nami, a nie my nim. Opanowanie uwagi i umiejętności koncentrowania jej na dowolnie wybranym przedmiocie to następny krok na drodze Radża jogi. Funkcjonowanie umysłu powinno się stać procesem pozostającym pod pełną kontrolą świadomości we wszystkich formach jego działania, aby medytacja, która jest najistotniejszą treścią Radża jogi, mogła przynieść oczekiwane rezultaty. Umiejętność pełnej koncentracji zdobywa się przez wykonywanie ćwiczeń utrzymujących uwagę na dowolnie wybranym przedmiocie. Jedno z nich polega na tym, aby spokojnie wpatrywać się w ciemność pod zamkniętymi powiekami, wyłączając wszystkie inne wrażenia dźwiękowe i dotykowe. Inna metoda to obserwowanie własnego oddechu. Rytm oddechu jest regulatorem przepływających przez całą naszą istotę sił witalnych. W tym ćwiczeniu należy oddać się prostej obserwacji procesu oddychania, bez żadnych prób zmiany jego rytmu czy ingerowania w jakikolwiek inny sposób. Taka obserwacja eliminuje zakłócenia umysłowe i emocjonalne, a osiągnięty w ten sposób stan spokoju umożliwia przenikanie wiedzy i wrażeń z głębszych poziomów na powierzchnię świadomości. Gdy obserwuje się uważnie swój oddech, nie próbując zmieniać jego rytmu, można zauważyć, że rytm ten ma naturalną tendencję do stopniowego spowolnienia, aż do chwili, gdy oddech wydaje się ustawać zupełnie, i wtedy ma się wrażenie, że całe nasze ciało przenika światło i energia, ucisza się aktywność umysłowa i emocjonalna, czujemy się zanurzeni w przejrzystym świetle i przeniknięci czystą świadomością. Ten stan regeneruje siły żywotne ciała, uczuć i umysłu, cała osobowość oczyszcza się i zostaje rozjaśniona światłem najwyższej świadomości. W momencie gdy nasze komórki poczują znów potrzebę tlenu, ciało automatycznie zacznie oddychać. W tym krótkim okresie bez oddechu pozostajemy wchłonięci przez ocean Prany. Jeszcze inny sposób na eliminowanie 52 ubocznych myśli to wpatrywanie się w wybrany punkt na pustej ścianie, może nim być niewielkie koło lub kwadrat. Następny, wyższy etap ćwiczeń w zakresie koncentracji to wyciszanie myśli, zdobywanie umiejętności niepoddawania się nurtowi myślenia wypływającemu z podświadomości, a skupienie uwagi na myśli dowolnie wybranej i nakłonienie uwagi do pozostania przy niej. Może to być jedna myśl lub tok myślenia na zadany sobie temat, na przykład odtwarzanie kolejno wykonywanych poprzedniego dnia czynności lub mijanych w czasie spaceru domów, sklepów, ludzi itp