Mog� jednak powiedzie� wam tyle: bia�e �y�ki s� z tego samego materia�u co niebieska reszta, tyle �e maj� inn� barw�...

Upokorzenie smakuje tak samo w ustach każdego człowieka.

Nie mam natomiast poj�cia, co to za materia�. Jest twardszy ni� jakikolwiek kamie�, jaki dot�d ogl�da�em. Twardszy nawet ni� diament. Ktokolwiek go oszlifowa�, u�y� narz�dzi, jakich nigdy nie widzia�em - b�d� magii. Poza tym jest pusty w �rodku. - Co takiego?! - wykrzykn�� Garrow. W g�osie Merlocka zabrzmia�a nuta rozdra�nienia. - S�yszeli�cie kiedy�, by kamie� wydawa� taki d�wi�k? - Chwyci� le��cy na poduszce sztylet i uderzy� kamie� p�azem. W powietrzu rozesz�a si� czysta d�wi�czna nuta, kt�ra powoli ucich�a. Eragon wzdrygn�� si� niespokojnie, przestraszony, �e handlarz uszkodzi� kamie�. Merlock jednak pokaza� im go szybko. - Nie ujrzycie tu najmniejszego zadrapania. W�tpi�, bym zdo�a� co� mu zrobi�, nawet gdybym uderzy� go m�otem. Garrow spl�t� z nieprzeniknion� min� r�ce na piersiach. Otoczy�a ich �ciana ciszy. Eragon si� zamy�li�. Wiedzia�em, �e kamie� pojawi� si� wKo��cu dzi�ki magii, ale magia mia�aby go stworzy�? Po co, dlaczego? - To ile jest wart? - rzuci� w ko�cu. - Nie umiem okre�li� - odpar� Merlock zbola�ym g�osem. - Jestem pewien, �e s� ludzie, kt�rzy zap�aciliby za niego bardzo du�o, ale nie w Carvahali. Musieliby�cie szuka� kupca w miastach po�udnia. Dla wi�kszo�ci ludzi to zwyk�a ciekawostka, niewarta pieni�dzy potrzebnych do prze�ycia. Garrow przez chwil� wpatrywa� si� w dach namiotu, niczym gracz wyliczaj�cy szans� wygranej. - Kupisz go od nas? Kupiec odpowiedzia� natychmiast: - Niewart jest ryzyka. Mo�e na wiosn� zdo�a�bym znale�� maj�tnego nabywc�, lecz nie mam pewno�ci. Ale i tak nie dostaliby�cie pieni�dzy a� do przysz�ego roku. Nie, musicie poszuka� kogo� innego. Jestem jednak ciekaw... czemu nalegali�cie na rozmow� w cztery oczy Eragon od�o�y� kamie�. - Poniewa� - zerkn�� na m�czyzn�, zastanawiaj�c si�, czy tamten wybuchnie tak jak Sloan - znalaz�em go w Ko��cu, a tutejsi nie przepadaj� za tym miejscem. Merlock pos�a� mu zdumione spojrzenie. - Wiecie, czemu w tym roku zjawili�my si� tak p�no? Eragon pokr�ci� g�ow�. - Od pocz�tku nie mieli�my szcz�cia. W Alagaesii zapanowa� chaos, stale n�ka�y nas choroby, ataki i straszliwy pech. Z powodu wzmo�onych atak�w Varden�w Galbatorix zmusi� miasta, by wzmocni�y patrole graniczne. Wys�a� tam ludzi potrzebnych do walki z urgalami. Ostatnio potwory zacz�y migrowa� na po�udniowy wsch�d, w stron� Pustyni Hadaryckiej. Nikt nie wie dlaczego i zupe�nie nas to nie obchodzi, tyle �e w�druj� przez tereny zaludnione. Widywano je na traktach i go�ci�cach nieopodal miast. Co gorsza, kr�� pog�oski o Cieniu, cho� tych nie potwierdzono. Niewielu ludzi prze�y�oby podobne spotkanie. - Czemu o tym nie s�yszeli�my?! - wykrzykn�� Eragon. - Poniewa� - odpar� ponuro Merlock - wszystko zacz�o si� zaledwie kilka miesi�cy temu. Ca�e wioski musia�y porzuci� swe domy, bo urgale zniszczy�y pola i grozi� im g��d. - Bzdura - warkn�� Garrow. - Nie widzieli�my �adnych urgali, z wyj�tkiem tego, kt�rego rogi wisz� na �cianie tawerny Morna. Merlock uni�s� brwi. - Mo�liwe, ale to ma�a wioska ukryta w�r�d g�r. Nic dziwnego, �e was nie zauwa�y�y. Nie oczekiwa�bym jednak, �e to b�dzie trwa� wiecznie. Wspominam o tym dlatego, �e tu te� musz� dzia� si� dziwne rzeczy, skoro znalaz�e� w Ko��cu taki kamie�. - To rzek�szy, po�egna� si� z nimi i uk�oni� z lekkim u�miechem. Garrow pomaszerowa� z powrotem do Carvahall, Eragon drepta� tuz za nim. - I co o tym s�dzisz? - spyta�. - Nim podejm� decyzj�, musz� zasi�gn�� informacji. Zostaw kamie� na wozie, potem r�b, co chcesz. Spotkamy si� na kolacji u Horsta. Eragon, wymijaj�c ludzi, rado�nie pobieg� do wozu. Widzia�, �e targi zabior� wujowi kilka godzin i mia� zamiar nacieszy� si� tym czasem. Ukry� kamie� pod workami, po czym energicznie pomaszerowa� do miasteczka. W�drowa� od jednego kramu do drugiego, oceniaj�c towary wprawnym okiem, mimo i� nie mia� zbyt wiele monet. Ka�da rozmowa z kupcami potwierdza�a to, co m�wi� Merlock o chaosie w Alagaesii. Raz po raz powtarzali to samo: zesz�oroczny spok�j przemin��, pojawi�y si� nowe zagro�enia. Nic nie jest bezpieczne. Nieco p�niej kupi� trzy lepkie cukrowe patyki i ma�y gor�cy placek z wi�niami. Godzinami sta� w �niegu, ale jedzenie rozgrza�o go natychmiast. Starannie obliza� syrop z palc�w, �a�uj�c, �e nie ma wi�cej, po czym usiad� na skraju werandy, chrupi�c cukierek. Nieopodal si�owa�o si� dw�ch ch�opc�w z Carvahall, nie mia� jednak ochoty si� do nich przy��cza�. Robi�o si� p�no i handlarze coraz cz�ciej znikali w domach, dobijaj�c targ�w. Eragon nie m�g� si� ju� doczeka� wieczoru, gdy pojawi� si� trubadurzy opowiadaj�cy historie i pokazuj�cy sztuczki. Uwielbia� s�ucha� opowie�ci o magii, bogach i je�li dopisze szcz�cie, Smoczych Je�d�cach. W Carvahall tak�e mieszka� bajarz, Brom, przyjaciel Era-gona, lecz z czasem jego historie sta�y si� a� nadto znajome, podczas gdy trubadurzy zawsze mieli na podor�dziu co� nowego, ku zachwytowi s�uchaczy. Eragon od�ama� w�a�nie sopel od kraw�dzi werandy, gdy dostrzeg� Sloana. Rze�nik go nie zauwa�y�, tote� ch�opak pochyli� g�ow� i �mign�� za r�g w stron� karczmy Morna