Potem instrumenty perkusyjne - klekotanie kastaniet�w i wymy�lny zestaw tr�jk�t�w i dzwonk�w

Upokorzenie smakuje tak samo w ustach każdego człowieka.

W ko�cu puzonista, zbudowany jak ci�arowiec, w kamizelce ze stalowych oczek, podkre�la� rytm kr�tkimi, ostrymi dysonansami. Ku mojemu zaskoczeniu okaza�o si�, �e na instrumentach perkusyjnych gra ta sama staruszka w rudej peruce (teraz mia�a na szyi dopasowan� kolorem bandan�), kt�ra wysz�a przedtem, �eby sprawdzi� instrumenty. Cho� do publiczno�ci przemawia� saksofonista, wida� by�o na pierwszy rzut oka, �e zesp� prowadzi w�a�nie ona - instruuj�c reszt� za pomoc� subtelnej kombinacji spojrze� i gest�w. Veronica w swojej pepitce, wygl�da�a na tle pozosta�ych niemal statecznie. D�wi�k, kt�ry wsp�lnie tworzyli, zdawa� si� nap�ywa� gdzie� z g�ry, znad czarnego sufitu, znad dachu by�ej fabryki atramentu i znad wygwie�d�onego nieba nad miastem. To by�a muzyka wprost z g��bi kosmosu. Jak owe harmonie, kt�re w samym �rodku nocy wychwytuj� radioteleskopy na samotnych g�rskich szczytach. Veronica przy fortepianie nie przypomina�a w niczym tej Yeroniki, kt�r� widywa�em dot�d. Gdybym nie przygl�da� si�, jak idzie w kierunku �wiate� sceny od mojego stolika, pewnie bym jej nie rozpozna�. Siedzia�a sztywno, z oczyma przymkni�tymi jak w transie, z napi�tymi mi�niami bark�w i ramion. Porusza�y si� tylko jej palce. Wyobrazi�em sobie, jak akompaniuje swemu ojcu przy wyst�pie - ma�a dziewczynka, zgi�ta nad o�wietlon� malutk� lampk� klawiatur�, w orkiestrze mrocznego teatru. Gra�a z ch�odn� precyzj�, z pocz�tku wy��cznie w obr�bie g�rnych oktaw. Lodowate staccato, z kt�rego rozwin�a si� jej w�asna sol�wka. Lewa d�o� sp�yn�a po klawiaturze w dolne rejestry i zacz�a przy�piesza� rytm - a� ten zr�wna� si� z biciem mego serca - a ona przesz�a w skal� chromatyczn�, improwizuj�c swobodnie wok� g��wnego tematu podrzuconego przez saksofonist�. Przymkn�wszy powieki, ujrza�em meteoryty mkn�ce przez kosmos - jak r�j p�on�cych pszcz�. Moje my�li pow�drowa�y z powrotem do tamtego wieczoru, kiedy po raz pierwszy spotka�em Yeronic�. Szed�em w�a�nie od przystani promu przy Battery. Ju� od kilku miesi�cy przychodzi�em tu, siada�em na otoczonej szkieletami drzew �awce z widokiem na Statu� Wolno�ci i obserwowa�em, jak t�um przesuwa si� przez bramki u wej�cia, �eby dosta� si� na pok�ad promu. Kilka minut p�niej prom odbija� od brzegu w stron� Staten Island, a jego �wiat�a gin�y wolno w czarnej mgle. Potem do brzegu przybija� drugi prom, powrotny, bra� na pok�ad kolejn� porcj� ludzi i tak�e odbija�. I wiele jeszcze razy dwa promy odbywa�y sw� pielgrzymk�, zanim w ko�cu wstawa�em i otrzepywa�em �nieg z kapelusza. Kiedy� siadywa�em tu, odprowadzaj�c po wsp�lnie sp�dzonej nocy kobiet�, w kt�rej zakocha�em si� zesz�ego roku. Jeszcze cz�ciej sam wsiada�em na prom, �eby j� odwiedzi�. Podoba�o mi si�, �e mieszka na Staten Island i �e mog� si� do niej dosta�, jedynie przebywaj�c szare wody zatoki. By�a ilustratork� w jednym z czasopism, dla kt�rych w tym czasie pracowa�em. Przyje�d�a�a po mnie na przysta� promu na St. George swoim bia�ym coupe, a potem przez ca�� drog� do domu przeje�d�a�a na czerwonym �wietle. Kiedy przelatywali�my p�dem przez ka�de skrzy�owanie, pod zawieszonymi w g�rze �wiat�ami, ca�owa�a czubki palc�w i uderza�a nimi o sufit samochodu. By�a tak�e licencjonowanym pilotem i trzyma�a ma��, dwusilnikow� cessn� na Floyd Bennet Field, po drugiej stronie zatoki. Lata� nauczy� j� ojciec, pilot wojskowy, kt�ry zostawi� jej w spadku smuk�y, kryty dach�wk� dom w g�rnej cz�ci zatoki, na po�udniowo-wschodnim wybrze�u Staten Island, gdzie teraz mieszka�a sama jedna. Dom ten mia� wok� dachu d�ugi, w�ski taras, z kt�rego w pogodne noce mo�na by�o dojrze� latarni� morsk� Sandy Hook na po�udniu. Zwykli�my przesiadywa� tam p�no w nocy, popijaj�c bia�y rum i spogl�daj�c przez teleskop na frachtowce i statki oceaniczne wp�ywaj�ce i wyp�ywaj�ce z nowojorskiego portu. Nie by� to zbyt wielki dom, ale zawsze, kiedy wyobra�a�em sobie, jak mieszka w nim sama na ko�cu w�skiej drogi, obro�ni�tej nadmorsk� traw�, wydawa� mi si� wi�kszy. Cho� i ja zawsze mieszka�em sam - z wyboru - to dni sp�dzone w tym domu sprawi�y, i� pomy�la�em sobie, �e m�g�bym zamieszka� tu razem z ni� na d�u�ej i nie czu� si� z tego powodu nieszcz�liwy. Z ka�d� wizyt� rozstanie by�o coraz trudniejsze. Ale ona nie zaproponowa�a mi, bym u niej zamieszka�, nigdy te� nie zaprasza�a mnie na d�u�ej ni� na kilka dni. S�dzi�em, �e ceni sobie swoj� samotno�� r�wnie mocno jak ja w�asn�. A mo�e nawet bardziej. Pewnego dnia, kiedy nie widzia�em si� z ni� ju� ca�e dwa tygodnie, wpad�o mi do g�owy, �eby poprosi� j� o r�k�. I cho� nigdy dot�d nie zdarzy�o mi si� pojecha� do niej, nie dzwoni�c wcze�niej, tym razem wsiad�em na prom wcze�nie rano, a potem pojecha�em taks�wk� do jej domu. Kiedy wysiad�em, zobaczy�em, �e na podje�dzie stoj� dwa samochody - jej w�asny i jaki� jeep z marylandzk� rejestracj�. Potem na tarasie ujrza�em m�czyzn� - mia� na sobie ten sam aksamitny szlafrok, z kt�rego zwykle korzysta�em podczas swoich wizyt, popija� kaw� z kubka i patrzy� w wody zatoki. Zanim si� odwr�ci�em, by wr�ci� na przysta�, wyda�o mi si�, �e dostrzegam j� w jednym z okien na pi�trze. Je�li si� nie myli�em, to w�a�nie wtedy widzia�em j� po raz ostatni. Nigdy wi�cej do niej nie dzwoni�em, ona do mnie tak�e nie. To by�o sze�� miesi�cy temu. Tamtego wieczoru w zesz�ym tygodniu, zm�czony ogl�daniem przyp�ywaj�cych i odp�ywaj�cych prom�w, zacz��em przechadza� si� po ch�ostanych wiatrem uliczkach dolnego Manhattanu

Potem instrumenty perkusyjne - klekotanie kastaniet�w i wymy�lny zestaw tr�jk�t�w i dzwonk�w - delikatny kontrapunkt dla perkusji...

Upokorzenie smakuje tak samo w ustach każdego człowieka.