They seem to make lots of good flash cms templates that has animation and sound.
Linki

an image

Upokorzenie smakuje tak samo w ustach każdego człowieka.

Arcus aortae. V, cava sup. Auricula dext. Bulbus aortae. Atrium dext. V, caya im. W. caya im. Z(zó Z. Venmculus dext. Truncus pulman. -A, pulman, sin. Auricuła si n. Sirius sin. trunci pulman. -Atrium sin. -Conus artel, dext. Ventriculus sin. Apex cordis. We. 43. Odlew serca widziany od przodu. Niebieska-prawa połowa serca:czerwona lewa:wzorowane na Pernkopfe. Położenie jam serca. W związku z asymetrią serca wszystkie cztery*amy przybierają oczywiście asymetryczne położenie, o czym wspomiaanopoprzednio. W ostatecznym położeniu komora prawa leży aaibardziej do przodu oraz bardziej ku dołowi niż oba przedsionki:somora lewa układa się najbardziej na lewo oraz ku dołowi i do przodu od lewego przedsionka:do niej należy koniuszek serca. Z obu przedsionków p r a w y leży najbardziej po stronie prawej, a równocześnie bardziej ku dołowi i do przodu od lewego, który równocześnie rtanowi najbardziej tylna-górną część serca. Kierunek drogi dopływu i odpływu prądu krwi w komorach(ryć. 3 W. W komorach można odróżnić drogę dopływu i odpływu prądu krwi. Pierwsza zstępuje mniej więcej równolegle po obu stronach przegrody międzykomorowej z odpowiedniego ujścia przedsionkowa-komorowego do końca komory, druga z tego miejsca wstępuje do'ścia tętniczego:w komorze prawej-do ujścia pnia płucnego, w lewej. do ujścia aorty. Droga odpływu ma nazwę stożka tętniczego(conus drteriosus). Droga dopływu razem z drogą odpływu ma kształt haczyka. W sercu prawym kształt haczyka(litery V)jest szczególnie wyraźny, ponieważ tutaj kąt między obu ramionami litery V jest dość duży. W sercu lewym natomiast kąt ten jest mały i litera V jest wąska. Oba haczyki w stosunku do siebie są tak położone, że szerszy od przodu obejmuje węższy z nich:stożek tętniczy serca prawego wraz z pniem płucnym układa się od przodu dokoła stożka tętniczego serca lewego wraz z aortą, tak że pień płucny leży do przodu od aorty:dopiero powyżej łuk aorty przechodzi do przodu i układa się w widły utworzone przez podział pnia płucnego na tętnicę płucną prawą i lewą(ryć. 43). ZASTAWKI SERCA Każde z czterech ujść serca, zarówno oba ujścia żylne(przedsionkowa-komorowe), prawe i lewe, jak i oba tętnicze(pnia płucnego i aorty), położone w przejściu komór w wielkie tętnice, wyposażone jest w urządzenie mechaniczne-zastawkę regulującą obieg krwi w sercu. Można odróżnić dwa typy zastawek:jeden stanowią obie zastawki przedsionkowa-komorowe, czyli żylne, prawa albo trójdzielna i lewa albo dwudzielna, położone w ujściach żylnych:drugi-obie zastawki tętnicze położone w ujściach tętniczych, zastawka pnia płucnego i zastawka aorty. Oba typy są zupełnie różne zarówno pod względem kształtu, jak i rodzaju czynności. Zastawki przedsionkowa-komorowe regulują przepływ krwi na drodze doprowadzającej z przedsionków do komór, zastawki tętnicze-przepływ krwi na drodze odprowadzającej z komór do wielkich tętnic. W jednych warunkach oba typy zastawek otwierają drogę dopływu i odpływu krwi, w innych-zamykają ją. Zastawki przedsionkowa-komorowe Budowa ogólna. Obie zastawki przedsionkowa-komarów e(tc(ode atriotentriculares)albo z y I n e, prawa i lewa, przyczepiają się do pierścieni włóknistych(manii ńbrosi), okalających ujścia przedsionkowa-komorowe i oddzielających mięśniówkę przedsionka od mięśniówki komory. Właściwa zastawka składa się z poszczególnych części, płatków, które jako cienkie błony zwieszają się do komory(ryc. 45 e 47). Zastawka umocowana w prawym ujściu żylnym składa się z trzech płatków, dlatego można ją również nazywać zastawką trójdzielną Ociec tricuspiddis:cuspis s ostrze), w lewym z dwóch płatków, dlatego zwana jest zastawką dwudzielną Ociec bicuspiddlis s. mitralis podobna do mitry, nakrycia głowy biskupa). P I a 1 k i(euspides). Poszczególne płatki zastawki u swego przyczepo do pierścienia włóknistego łączą się ze sobą. Wcięcia oddzielające je nie sięgają bowiem przez całą długość płatków, wskutek czego w najbliż. zym sąsiedztwie pierścieni włóknistych płatki tworzą krótką cewę, w dalszym przebiegu dopiero wcięciami podzieloną na poszczególne płatki. Wielkość płatków, a tym samym kształt szczeliny w zamkniętej zastawce ulegają dużej zmienności. Część obwodowa płatków jest grubsza, część środkowa ciensza. Na każdym płatku można odróżnić lwie powierzchnie, jedną zwróconą do przedsionka, drugą do ściany komory, oraz dwa brzegi, jeden dokoła przytwierdzony do pierścienia włóknistego i drugi wolny, nierówny, wyżłobiony w formie arkad:u noworodka zawierać on może małe grudki tkanki łącznej(noduliAlbmP):przypuszczalnie są to pozostałości poduszeczek wsierdzia, z których powstają zastawki:grudki te wkrótce zanikają i brak ich jest w sercu osoby dorosłej. Do wolnego brzegu płatków, jak również do ich powierzchni komorowej, dochodzą delikatne pasemka, struny ścięgniste, które stanowią urządzenie umocowujące i napinające płatki:prąd krwi napina płatki tak, jak wiatr nadyma żagle. Płatki nigdy nie przylegają do ściany serca, lecz we wszystkich położeniach żywego narządu są tak ustawione, że swobodnie, powiewają"we krwi. Pod względem położenia trzy płatki zastawki trójdzielnej(ryc, 45 e 47)dzielą się na p la te k pr ze dnP(cuspis dnteriork ty lny(posterior)i przy środkowy(medidlis)albo prze grodowy(septalis), gdyż zwrócony jest do przegrody międzykomorowej