- Upokorzenie smakuje tak samo w ustach każdego człowieka.
- A przecież wszystkie południki i równoleżniki zostały wyciągnięte czysto tuszem, podziałka wyraźna, liczby oznaczające równoleżniki wypisane tuszem, jak nadrukowane...
- Kilka minut później, około trzeciej po południu, kiedy pluton przechodził przez ulicę Mickiewicza, niemiecki czołg otworzył ogień i Olek został trafiony w czoło...
- Gdy brat Aleksandra, wielki książę Andrzej, zbiegł z kraju w roku 1252, po tym jak jego wojska zostały rozgromione przez oddziały mongolskie przysłane z Saraju, Batu--chan...
- Gdyśmy do Ostroga przybyli i zajęli miejsca ważniejsze, bronić mogące przeprawy, bateryą moja naprzeciw Międzyrzecza-Ostrogskiego umieszczoną została...
- To, co pewien krytyk (Gabriel Kempner) określił wkrótce jako „mały 'prąd' w literaturze naszej", zapoczątkowane zostało w 1897 ogromnym sukcesem sztuki Zapolskiej Małka...
- Ponadto zaczął organizować w Rabce Tygodnie Kultury Chrześcijańskiej, co od razu zostało odnotowane przez Wydział IV WUSW w Nowym Sączu, który przejął inwigilację...
- Oczywiście obok terenów gęsto zasiedlonych przez przybyszów były na tym obszarze ziemie całkiem przez nich nie tknięte, co wiązało się ze strategicznym charakterem...
- Na przykład raz ma być maskotką rodziców, innym razem, kiedy ci są pod wpły- wem narkotyków, musi brać za nich odpowiedzialność, a jeszcze innym ra- zem staje się ofiarą...
- — Nie jestem miękkim człowiekiem, widziałem już wiele, ale nie potrafię zabijać… Nie potrafię nie myśleć… Jeszcze dziś nie mogę wyzbyć się uczucia, że wtedy mogło być...
- Krzysztof wezwany został na tę konfrontację zaraz po zjawieniu się w redakcji, serce mu biło, ręce drżały, szczęściem stary ględził tak długo, że można się było uspokoić...
Upokorzenie smakuje tak samo w ustach każdego człowieka.
Skoro siła ślepa stanowi niezbity argument w ustach ateusza, siła inteligentna jest niewytłumaczona, jeśli bowiem wyłoniła się z Boga, czyż winna napotykać przeszkody i czy jej tryumf nie powinien następować hic et nunc? * Hic et nunc (łac.) — tutaj i zaraz. Gdzie jest Bóg? Skoro nie dostrzegają go żywi, czy odnajdą go umarli? Zawalcie się, bałwochwalstwa i religie! Ruńcie, nazbyt słabe wsporniki wszelkich stropów społecznych - wy, które nie opóźniłyście ani upadku, ani śmierci, ani zapomnienia wygasłych narodów, jakkolwiek mocny miałyby fundament! Ruńcie, moralności i prawa! Nasze zbrodnie są czysto względne, to tylko wyniki nakazów Bożych, skutki, których przyczyny nie są nam znane! Wszystko jest Bogiem. Albo jesteśmy Bogiem, albo nie ma Boga! Dziecię wieku, każdy rok zostawił na twoim czole lód swoich zwątpień niedowiarka; starcze, oto streszczenie twojej wiedzy i długotrwałych dumań! Drogi panie pastorze, ułożyłeś głowę na poduszce Zwątpienia, znajdując w nim najdogodniejsze spośród wszelkich rozstrzygnięć, działając podobnie jak większość rodzaju ludzkiego, która powiada sobie: "Przestańmy już myśleć o tym problemie, skoro Bóg poskąpił nam łaski ukazania dowodu algebraicznego, aby go rozwiązać, chociaż obdarzył nas tak hojnie, byśmy bez zawodu mogli podążyć od ziemi do gwiazd". Czyż nie są to pańskie utajone myśli? Czy pominęłam je? Czy też, przeciwnie, nie wyraziłam ich dobitnie? Albo dogmat o dwóch pierwiastkach, antagonizm, w którym Bóg unicestwia się przez to właśnie, że wszechmocnym będąc zabawia się walką: albo absurd panteizmu, gdzie skoro wszystko jest Bogiem, Boga nie ma; te dwa źródła, skąd wypływają religie, o których triumf zabiega Ziemia, są jednako zgubne. Oto rzucono między nas obosieczny topór, którym pan ucina głowę siwemu starcowi, wprowadzonemu przez pana na tron z malowanych obłoków. Ale teraz topór ja przejmuję! Pan Becker i Wilfryd nie bez trwogi popatrywali na dziewczynę. - Wierzyć - ciągnęła dalej Serafita swoim głosem Kobiety, uprzednio bowiem przemawiał Mężczyzna - wierzyć to dar. Wierzyć to czuć. Ażeby wierzyć w Boga, trzeba czuć Boga. Owo czucie to odpowiedzialność, którą istota nabywa powoli, jak powoli nabywa się zdumiewające moce tak podziwiane u wielkich ludzi, wojowników, artystów i uczonych, u tych, którzy wiedzą, u tych, którzy tworzą, u tych, którzy działają. Myśl, wiązka zależności, jakie postrzegamy między przedmiotami, to język intelektualny, którego nauczyć się można, nieprawdaż? Wiara, wiązka prawd niebiańskich, to również język, o tyle jednak wyższy od myśli, o ile myśl góruje nad instynktem. Języka tego nauczyć się można. Wierzący odpowiada jednym okrzykiem, jednym gestem; Wiara daje mu w ręce miecz ognisty, który rozcina i rozświetla wszystko. Widzący nie zstępuje z nieba nigdy, kontempluje i milczy. Ale istnieje stworzenie, które wierzy i widzi, wie i może, kocha, modli się i czeka. Pełne wyrzeczenia, dąży do królestwa światłości, nie ma w nim ani wzgardy Wierzącego, ani milczenia Widzącego; nasłuchuje i odpowiada