Wsta�a m�odzie�, Tadeusz jeszcze senny le�y, 40 Bo te� najp�niej zasn��; z wczorajszej wieczerzy Wr�ci� tak niespokojny, �e o kur�w pianiu Jeszcze oczu nie zmru�y�, a...

Upokorzenie smakuje tak samo w ustach każdego człowieka.

Ju� na dziedzi�cu s�ycha� my�liwskie okrzyki, 50 Wyprowadzaj� konie, zaje�d�aj� bryki, Ledwie dziedziniec tak� gromad� ogarnie, Odezwa�y si� tr�by, otworzono psiarnie; Zgraja chart�w, wypad�szy, weso�o skowycze; Widz�c rumaki szczwacz�w, doje�d�acz�w smycze, Psy jak szalone cwa�em �migaj� po dworze, Potem bieg� i k�ad� szyje na obro�e: Wszystko to bardzo dobre polowanie wr�y; Nareszcie Podkomorzy da� rozkaz podr�y. Ruszyli szczwacze z wolna, jeden tu� za drugim, 60 Ale za bram� rz�dem rozbiegli si� d�ugim; W �rodku jechali obok Asesor z Rejentem, A cho� na siebie czasem patrzyli ze wstr�tem, Rozmawiali przyja�nie, jak ludzie honoru Id�c na rozstrzygnienie �miertelnego sporu; Nikt ze s��w zawzi�to�ci ich pozna� nie zdo�a; Pan Rejent wi�d� Kusego, Asesor Soko�a. Z ty�u damy w pojazdach, m�odzie�cy stronami Czwa�uj�c tu� przy ko�ach gadali z damami. Ksi�dz Robak po dziedzi�cu wolnym chodzi� krokiem 70 Ko�cz�c ranne pacierze; ale rzuca� okiem Na pana Tadeusza, marszczy� si�, u�miecha�, Wreszcie kiwn�� na� palcem, Tadeusz podjecha�; Robak palcem po nosie dawa� mu znak gro�by: Lecz mimo Tadeusza pytania i pro�by, A�eby mu wyra�nie, co chce, wyt�umaczy�, Bernardyn odpowiedzie� ni sp�jrze� nie raczy�, Kaptur tylko nasun�� i pacierz sw�j ko�czy�; Wi�c Tadeusz odjecha� i z go��mi si� z��czy�. W�a�nie wtenczas my�liwi smycze zatrzymali 80 I wszyscy nieruchomi w miejscach swoich stali; Jeden drugiemu r�k� dawa� znak milczenia, A wszyscy obr�cili oczy do kamienia, Nad kt�rym sta� pan S�dzia; on zwierza obaczy� I r�k skinieniem swoje rozkazy t�umaczy�. Poj�li wszyscy, stoj�, a �rodkiem po roli Asesor i pan Rejent k�usuj� powoli; Tadeusz, b�d�c bli�szy, obudwu wyprzedzi�, Stan�� obok S�dziego i oczyma �ledzi�: Dawno ju� nie by� w polu; na szarej przestrzeni 90 Trudno dojrze� szaraka, zw�aszcza �r�d kamieni. Pokaza� mu pan S�dzia; siedzia� biedny zaj�c P�aszcz�c si� pod kamieniem, uszy nadstawiaj�c, Okiem czerwonym spotka� my�liwc�w wejrzenie I jakby urzeczony, czuj�c przeznaczenie, Ze strachu od ich oczu nie m�g� zwr�ci� oka I pod opok� siedzia� martwy jak opoka. Tymczasem kurz na roli ro�nie coraz bli�ej, P�dzi na smyczy Kusy, za nim Soko� chy�y, Tu� Asesor z Rejentem, razem wrza�li z ty�u: 100 <> i z psami znikli w k��bach py�u. Kiedy tak za szarakiem goniono, tymczasem Ukaza� si� pan Hrabia pod zamkowym lasem. Wiedziano w okolicy, �e ten pan nie mo�e Nigdy nigdzie stawi� si� w naznaczonej porze. I dzi� zaspa� poranek, wi�c na s�ugi zrz�dzi�, Widz�c my�liwc�w w polu, czwa�em do nich p�dzi�; Surdut sw�j angielskiego kroju, bia�y, d�ugi, Po�ami na wiatr pu�ci�; z ty�u konno s�ugi W kapeluszach jak grzybki, czarnych, l�ni�cych, ma�ych, 110 W kurtkach, w butach stryflastych, w pantalonach bia�ych; S�ugi, kt�re pan Hrabia tym kszta�tem odzieje, Nazywaj� si� w jego pa�acu d�okeje. Czwa�uj�ca czereda zlecia�a na b�onia, Gdy Hrabia ujrza� zamek i zatrzyma� konia. Pierwszy raz widzia� zamek z rana i nie wierzy�, �e to by�y te� same mury, tak od�wie�y� I upi�kni� poranek zarysy budowy; Zadziwi� si� pan Hrabia na widok tak nowy. Wie�a zda�a si� dwakro� wy�sza, bo stercz�ca 120 Nad mg�� rann�; dach z blachy z�oci� si� od s�o�ca, Pod nim b�yszcza�a w kratach reszta szyb wybitych, �ami�c promienie wschodu w t�czach rozmaitych; Ni�sze pi�tra obla�a tumanu pow�oka, Rozpadliny i szczerby zakry�a od oka