- Upokorzenie smakuje tak samo w ustach każdego człowieka.
- Bardzo chciał otworzyć ją i rozkoszować się jej skarbami, lecz wiedział, że czekają go długie tygodnie studiów, zanim będzie mógł przeczytać nowe zaklęcia, a co dopiero...
- Przytaczam to tylko jako argument, bo kiedy później ludzie będą oceniać mnie surowo, chcę, abyś mógł powiedzieć: Znałem go – nie był zły...
- Podobnie jak partie komunistyczne in partibus infidelium atutem, który Hitler mógł wygrywać zgodnie z własną oceną potrzeb kraju, była ludność pochodzenia...
- A więc Tyler znów tu się zjawi, czyż nie? Terl mógł mieć swoje plany i mogły one być nawet znakomite...
- W swojej rozprawie iponowała genetycznąmodyfikację pewnego mikroorganizmu, który mógł-zostać wykorzystany jako broń biologiczna...
- Drzwi pro- wadzące do atrium zostały otwarte na oścież i każdy, kto tylko zechciał, mógł dostać się do środka...
- Bał się, że nie będzie już mógł dłużej nad sobą panować, gdy Ayla szarpnęła się i zaszlochała w nie znanym dotychczas uniesieniu...
- W snach mógł rozmawiać i śmiać się ponownie z ludźmi, których kochał, a którzy umarli...
- - Zresztą imię Samuel mógł nosić Ormianin, Tatar, Kozak, a nawet Polak...
- Z drugiej strony nie mógł też krzyknąć "Hej" czy "Halo", byłoby to zbyt śmiałe...
Upokorzenie smakuje tak samo w ustach każdego człowieka.
Zabrało mi wiele czasu zrozumienie znaczenia. Wtedy to wtedy, teraz to teraz i tylko teraz jest czas na wolność' ". Klara zamilkła przez chwilę, jakby pozwalając słowom dotrzeć do mnie. „Tylko teraz jest czas walki o wolność, Taisha” – powiedziała trącając mnie łokciem. Terazjest teraz". 11. Ściemniało się i stawałam się coraz bardziej niespokojna, czy potrafię wykonać moje zadanie Klara poleciła mi zgrabić liście na polanie na tyłach domu oraz przynieść ze strumienia trochę kamieni, byje ułożyć wzdłuż ścieżki wiodącej od ogrodu warzywnego do patio. Zgrabiłam liście i w pośpiechu umieściłam kamienie wzdłuż ścieżki, kiedy Klara wyszła z domu, by sprawdzić moją pracę. „Położyłaś kamienie w niestaranny sposób i nie zgrabiłaś dotąd wszystkich hsci. Co robiłaś cały poranek. Czy znowu marzyłaś najawie?". Ku mej konsternacji silny powiew wiatru zburzył stertę hsci, które starannie już ułożyłam, zanim zdołałam umieścić je w koszu. „Ścieżka wygląda, moim zdaniem, całkiem dobrze” – powiedziałam broniąc się – „Co do hsci, czy mogę coś na to poradzie, że wiatr je rozrzuca?” – „Jeśli zmierzamy do doskonałej formy 'całkiem dobrze' nie jest wystarczające'. PfZerwała Klara – „Powinnaś wiedzieć, że wszystko, co czynimy jest wyrazem naszego stanu wewnętrznego". Odpowiedziałam, że nie wiem w jaki sposób układanie dużych kamieni może być czyi»ś innym niż ciężką pracą. »To z tego powodu, że robisz wszystko byle jak” – znpostowała. Podeszła do rzędu ułożonych przeze mnie kamieni i potrząsnęła swoją głową – „Te. *aniienie wyglądają, jakbyś je rzuciła bez rozważenia ich właściwego miejsca". »Sciemniało się i miałam poczucie, że brakuje czasu"- wyjaśniłam. Nie byłam w nastroju. *. Prowadzenia dyskusji na temat estetyki czy kompozycji. Poza tym czułam, że wiem ^fc*j od Klary na temat zasad kompozycji, ponieważ uczęszczałam na kursy artystyczne. „Układaniekamienijestjakuprawnianiekung-fu” – powiedziałaKlara – „Znaczenie ma to, jak wykonujemy pewne rzeczy, a nie jak szybko czy jak dużo tego robimy". Potrząsnęłam nadgarstkami, aby rozluźnić skurczone palce – „Czy masz na myśli to ze noszenie ciężkich kamieni jest częścią treningu sztuk walki*?"- zapytałam zaskoczona. „Jak myślisz, czym jest kung-fu^” – odparowała Klara. Podejrzewałam, że zadała mi żartobliwe pytanie, dlatego zastanawiałam się przez moment, aby znaleźć właściwą odpowiedz – „Jest to zestaw technik, należących do sztuk walki” – odpowiedziałam pewnie. Klara potrząsnęła głową – „Zostaw w spokoju, Taisha, takie rzeczowe odpowiedzi' – powiedziała ze śmiechem. Usiadła na wiklinowym krześle na skraju patio, skąd miałyśmy dobry widok na ścieżkę. Wskoczyłam na krzesło obok mej. Kiedy rozsiadłam się wygodnie, umieszczając moje stopy na skraju dużego ceramicznego dzbana, Klara wyjaśniła, że termin 'kung fu' pochodzi od zestawienia dwóch chińskich słów, z których jedno oznacza – „pracę wykonyw aną w pewnym czasie", drugie zaś – „człowieka". Kiedy te dwa pojęcia zostają ze sobą połączone, utworzony termin odnosi się do dążeń człowieka, aby siebie udoskonalić poprzez ciągły wysiłek. Stwierdziła, że niezależnie od tego czy praktykujemy ćwiczenia sztuk walki układamy kamienie lub grabimy liście, zawsze wyrażamy nasz stan wewnętrzny poprzez działania. „Z tego powodu udoskonalenie naszych działań oznacza udoskonalenie samych siebie"- powiedziała Klara – „Jest to prawdziwe znaczenie kung-fu". „Teraz chcę skierować te słowa do ciebie” – powiedziała Klara próbując okazywać cierpliwość – „Poprosiłam cię o przeniesienie kamieni ze strumienia, gdyż wspinanie się stromą ścieżką z dodatkowym obciążeniem może rozwinąć twoją siłę wewnętrzną. Nie jesteśmy raczej zainteresowani budowaniem mięsni, lecz kultywowaniem naszej wewnętrznej energii. Także wszystkie ćwiczenia oddechowe, których cię dotąd nauczyłam i które powinnaś codziennie wykonywać, są przeznaczone do kultywowania wewnętrznej mocy". Poczułam się winna. Ze sposobu, w który na mnie patrzyła mówiąc o codziennym wykonywaniu ćwiczeń oddechowych wnioskowałam, że wie o tym, iż nie robię ich regularnie