They seem to make lots of good flash cms templates that has animation and sound.
Linki

an image

Upokorzenie smakuje tak samo w ustach każdego człowieka.

1729, umarła w Petersburgu, ruszona apopleksją, roku teraźniejszego 1796, dnia 17 miesiąca listopada; żyła zatem lat 67, miesięcy 6 i dni 15. Panowała od r. 1762, d. 9 lipca, to jest lat 34, miesięcy 4 i dni 8. Nazwano ją Katarzyną Wielką dla wielkich dzieł, którymi zaszczyciła panowanie swoje i państwo moskiewskie: w dwóch wielkich wojnach zbiła na głowę Turczyna, wydarła spod jego hołdu Krym i do swoich państw przyłączyła, nazwawszy ten kraj Królestwem Tauryckim; odebrała mu Oczaków i część Besarabii; Polskę podgarnęła najprzód pod swoją gwarancją, a potem, zmówiwszy się z cesarzem niemieckim i królem pruskim, najprzód po części (jako o tym w swoich miejscach), a potem do reszty rozszarpała i z pomie-nionymi potentatami podzieliła. Do wielkości umysłu, którym równała się z najpotężniejszymi świata mocarzami, należy przydać wielkość zdrowia, którym się trzem wielkim chorobom tak długo opierała, to jest Wenerze, rakowi i Bachusowi; była najprzód lubieżna od młodości swojej aż do starości i tej przywary niepohamowany zbytek sprawił jej raka, który ją toczył w członku wstydliwym lat kilka- 658 Abdykacja króla 1795 r. naście, a tego bólu nie mogąc znosić po trzeźwu, opijała się gorzałką gdańską dzień w dzień, a przecie na nieszczęście Polski żyła tak długo. O, gdyby ją był ten rak zagryzł przed r. 1788, nie byłaby Polska zginęła. O ABDYKACJI TRONU STANISŁAWA AUGUSTA Lubo akt abdykacji nastąpił jeszcze w r. 1795, dnia 25 listopada, jako się z daty tego aktu niżej wciąż wypisanego pokazuje, że jednak pierwszym pogłoskom o tej abdykacji wierzyć nie chciano, a nawet generał Szuwarów, pod tym rokiem znajdujący się z wojskiem moskiewskim w Warszawie, surowo zakazał mówić o abdykacji króla Poniatowskiego, dlatego i moja kronika dopiero go pod rokiem późniejszym położyła, gdy dopiero pod tymże rokiem 1797 akt wspomniony przez gazetę publiczną został ogłoszony i słowo w słowo z niej, tak jak następuje, wypisany:69 My, Stanisław August, z Bożej łaski Król Polski, Wielki Książę Litewski etc, etc, etc. Nie szukając w ciągu królowania Naszego innych korzyści lub zamiarów, jak stać się użytecznymi ojczyźnie Naszej, byliśmy także tego zdania, iż opuścić należy tron w okolicznościach, w których rozumieliśmy, że oddalenie Nasze przyłoży się do powiększenia szczęścia współziomków Naszych lub też przynajmniej umniejszenia ich nieszczęścia; przekonani teraz, że pieczołowitość Nasza na nic się ojczyźnie Naszej nie przyda, kiedy nieszczęśliwa zdarzona w niej insurekcja pogrążyła ją w teraźniejszy stan zniszczenia, i rozważywszy, że środki względem przyszłego losu Polski koniecznie potrzebne z powodu naglących okoliczności, a od Najjaśniejszej Imperatorowej Wszech Rosji i innych sąsiedzkich mocarstw przedsięwzięte, jedynymi są do przywrócenia pokoju i spokojności współobywatelom Naszym, których dobro zawsze było najmilszym przedmiotem starań Naszych - postanowiliśmy przeto z przywiązania do spokojności publicznej oświadczyć, tak jako też niniejszym aktem najuroczyściej ogłaszamy, że wolnie i z własnej woli wyrzekamy się bez ekscepcji* wszelkich praw Naszych do Korony Polskiej, do * bez wyjątku 659 Abdykacja króla 1795 r. Wielkiego Księstwa Litewskiego i innych należących do nich krajów, jako też znajdujących się w nich posesji i przynależytości; akt ten uroczysty abdykacji korony i rządu Polski w ręce Najjaśniejszej Imperatorowej Wszech Rosji składamy dobrowolnie i z tą rzetelnością, która postępowaniem Naszym w całym życiu kierowała. Zstępując z tronu, dopełniamy ostatniego obowiązku królewskiej godności, zaklinając Najjaśniejszą Imperatorową, ażeby macierzyńską swą dobroczynność na tych rozciągnęła, których królem byliśmy, i to wielkości Jej duszy działanie wielkim swym sprzymierzeńcom udzieliła. Akt niniejszy dla większego waloru podpisaliśmy i pieczęć nań Naszą wycisnąć rozkazaliśmy. Działo się w Grodnie dnia 25 listopada roku 1795, a roku 32 panowania Naszego. Stanisław August król Stanisław kniaź na Kozielsku Puzyna, sekretarz gabinetowy Najjaśniejszego Pana Uwaga